فرخ‌رو پارسای

از دانشنامه الکترونیکی زنان
نسخهٔ تاریخ ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۲۴ توسط Boroujerdi (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

فرخ رو پارسای(1301- 1359) نخستین وزیر زن ایرانی بود که در دوران پهلوی دوم و در دوره نخست وزیری هویدا در سال 1347 به وزارت فرهنگ منصوب شد.

فرخ رو پارسا نخستین وزیر زن در دوران پهلوی دوم
صفحه اول شناسنامه فرخ رو‌ پارسا، عکس از خانم وزیر ، بادداشتها و دستنوشتت های فرخ رو پارسای، منصوره پیرنیا.

زندگی نامه

فرخ رو پارسای در اسفند 1301 در شهر قم به دنیا آمد. مادرش فخر آفاق پارسای از فعالان حقوق زنان و مدیر مجله «جهان زنان» بود. پدرش فرخ‌دین پارسای از نوادگان ملا احمد نراقی از آزادیخواهان مشروطه طلب بود که به شغل خبرنگاری در روزنامه های نوبها ،راه نجات اصفهان، مظفری بوشهر و کمال همدان خبرنگاری میکرد. کارمند وزارت بازرگانی و مدیر مجله‌های «میهن» و صاحب امتیاز روزنامه «عصر جدید» بود. مدتی نیز سردبیر مجله اتاق تجارت و نیز اطلاعات صبح بود.[۱]

فرخ دین و فخر آفتاق پارسای در سال 1300 به قم تبعید شدند و از همین رو فرخ رو در این شهر زاده شد.[۲] دبستان را در تهران تمام کرد و برای ادامه تحصیل در دوره متوسطه به دانشسرای مقدماتی رفت. وی دوره متوسطه را با کسب رتبه اول به پایان رساند و توانست به دانشسرای عالی راه یابد. در سال ۱۳۲۱ از دانشسرای عالی با مدرک لیسانس در رشته علوم طبیعی و تعلیم و تربیت فارغ التحصیل شد و برای ادامه تحصیل به دانشگاه تهران رفت. در سال 1323 با سپهبد احمد شیرین سخن ازدواج کرد. حاصل این ازدواج چهار فرزند به نامهای حمید، ناهید، مهشید و نوید بود. در سال 1329 با اخذ درجه دکترا در رشته پزشکی فارغ التحصیل شد ولی به دلیل علاقه مندی به کارهای فرهنگی در وزارت فرهنگ مشغول به کار شد.

حکم باز نشستگی فرخ رو پارسا، آرشیو ملی ایران

فرخ رو پارسای در اردیبهشت 1359 با دستور دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شد.

فعالیتهای حرفه ای

از سال 1321 دبیر دبیرستان نوربخش تهران شد. در همان سال انجمن بانوان فرهنگی را تأسیس کرد. در 1322 در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران پذیرفته و مشغول به تحصیل شد. در سال 1328 در بیمارستان زنان مشغول به کار شد. در سال 1329 با اخذ درجه دکترا و تخصص در رشته بیماریهای کودکان و نوزادان از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد. او از 1325 تدریس دروس زیست شناسی را در دبیرستان ژاندارک آغاز کرد.

در سال 1333 با همکاری چند نفر از همکارانش «انجمن بانوان فرهنگی» برای دبیرستانهای دخترانه را تأسیس کرد.

در سال ۱۳۳۵ به عنوان یکی از اعضای هیأت رئیسه «شورای همکاری جمعیت‌های بانوان ایرانی» انتخاب شد.

در سال ۱۳۳۹ با آغاز به کار دانشگاه ملی ایران، «مدیر کل دبیرخانه دانشگاه ملی ایران» شد.

در سال 1342ریاست «جمعیت زنان دانشگاهی» را بر عهده گرفت.

نماینده دوره بیست و یکم مجلس شورای ملی در سال 1342؛ فرخ رو پارسای با حمایت حزب ایران نوین در این دوره از مجلس شورای ملی حضور یافت و نخستین زنی است که برای عضویت هیأت رئیسه مجلس شورای ملی انتخاب شد و به سمت منشی هیأت رئیسه منصوب شد.

در سال 1343 به همراه مهرانگیز منوچهریان، پروین صوفی، نیره سعیدی و شوکت ملک جهانبانی برای اولین بار به عضویت هیئت منصفه مطبوعات انتخاب شدند.

در سال 1344 به معاونت وزارت آموزش و پرورش رسید.

از شهریور 1347 به عنوان اولین وزیر زن عهده دار وزارت آموزش و پرورش شد.

آثار

خ‍ان‍ه‌داری‌ (پرستاری- بچه‌داری) : س‍ال‌ ش‍ش‍م‌ ف‍ن‍ی‌ دخ‍ت‍ران‌

بیماریهای کودکان برای دانشجویان رشته های پیراپزشکی

اص‍ول‌ پ‍رس‍ت‍اری‌ و خ‍ان‍ه‌داری‌ و ب‍چ‍ه‌داری‌ ن‍وی‍ن: ب‍رای‌ س‍ال‌ چ‍ه‍ارم‌ و پ‍ن‍ج‍م‌ (خ‍ان‍ه‌داری‌- ادب‍ی‌- طب‍ی‍ع‍ی‌- ری‍اض‍ی‌) طب‍ق‌ ب‍رن‍ام‍ه‌ ج‍دی‍د وزارت‌ ف‍ره‍ن‍گ‌ مصوب کمیسیون رسیدگی کتب درسی

خ‍ان‍ه‌داری‌ س‍ال‌ چ‍ه‍ارم‌ دب‍ی‍رس‍ت‍ان‍ه‍ا: ادب‍ی‌ - طب‍ی‍ع‍ی‌ - ری‍اض‍ی‌زن‌ در ای‍ران‌ ب‍اس‍ت‍ان‌ [۱]

منابع

دژم، عذرا (1384). اولین زنان. تهران: علم.

قویمی، فخری (1352). ک‍ارن‍ام‍ه‌ زن‍ان‌ م‍ش‍ه‍ور ای‍ران‌ در ع‍ل‍م‌، ادب‌، س‍ی‍اس‍ت‌، م‍ذه‍ب‌، ه‍ن‍ر، ت‍ع‍ل‍ی‍م‌ و ت‍رب‍ی‍ت‌، از ق‍ب‍ل‌ از اس‍لام‌ ت‍ا ع‍ص‍ر ح‍اض‍ر. تهران: کتابهای جیبی.

پیرنیا، منصوره (1374). سالار زنان ایران. واشنگتن: مهرایران


نگارخانه



  1. پیرنیا، منصوره(2007). خانم وزیر. آمریکا: مهر ایران. ص15-16.
  2. پیرنیا، منصوره(2007). خانم وزیر. آمریکا: مهر ایران. ص279.