صفیه فیروز

صفیه نمازی معروف به صفیه فیروز (1285-1369) از مؤسسین شورای زنان ایران بود.

صفیه فیروز از مؤسسین شورای زنان ایران

زندگی نامه

صفیه نمازی معروف به صفیه فیروز در سال 1285ش. در هنگ کنگ زاده شد.[۱] پدرش حاج محمدحسن نمازی اولین وارد کننده ظروف چینی به ایران بود. وی نیمی از تحصیلاتش را در چین به پایان رساند و به زبانهای چینی، فرانسه و انگلیسی تسلط داشت. به دلیل سفر به کشورهای مختلف اروپایی و آسیایی با فرهنگ های گوناگون آشنا شده و تجربه فراوانی در زمینه فعالیتهای اجتماعی کسب کرد. وی با محمدحسین فیروز ازدواج کرد و سه فرزند به نامهای اسکندر، نرسی و مریم به دنیا آورد.[۲]

فعالیتها

صفیه فیروز در زمان جنگ جهانی دوم درمانگاه زنان را شخصاً اداره می کرد و با همکاری عده دیگری از بانوان افسران ارتش در سال 1320 انجمن بانوان افسران را برای کمک به خانواده افراد ارتش تأسیس کرد. وی از جمله نخستین زنانی بود که در «انجمن شیر و خورشید سرخ ایران» به فعالیت پرداخت. همچنین از پیشگامان تشکیل شورای زنان بود.

شورای زنان از قدیمی ترین جمعیتهای زنان بود که فعالیت خود را در سال 1322 آغاز کرد. اولین جلسه این شورا در منزل صفیه فیروز تشکیل شد. این جمعیت که در ابتدا با پنج عضو شروع به کار کرد پس از اندک زمانی به بیش از چهار صد نفر رسید. فعالیتهای این جمعیت بیشتر ارائه خدمات اجتماعی بود و کمتر فعالیت سیاسی انجام می دادند. او با همکاری هاجر تربیت، صدیقه دولت آبادی و فاطمه سیاح اساس نامه جمعیت زنان را مبنی بر بالا بردن سطح فرهنگ و دانش و به دست آوردن حقوق اجتماعی و سیاسی زنان نوشت.

اولین انجمن زنان ایرانی که عضو اتحادیه بین المللی زنان شد، شورای زنان ایران بود و صفیه فیروز نیابت ریاست اتحادیه بین المللی زنان را برعهده داشت. فیروز علاوه بر ریاست شورای زنان، نایب رئیس انجمن معاونتی زنان شهر تهران، رئیس شورای امور اجتماعی زنان کارگر، عضو شورای ورزشی بانوان، عضو هیئت مدیره جمعیت ایرانی طرفدار سازمان ملل متحد، عضو هیئت مرکزی شیر و خورشید، نایب رئیس بنگاه مستقل معاونتی عمومی و نماینده ایران در کمیسیون مقام زن وابسته به سازمان ملل متحد بود.

یکی دیگر از فعالیتهای صفیه فیروز بازدید از زندان زنان و دارالتأدیب کودکان و رسیدگی به امور زنان روسپی بود و به جهت مبارزه با فساد، کلاس درس و هنرآموزی و حرفه ای برای زنان تأسیس کرد.

شرکت در کنفرانسها و کنگره های بین المللی به عنوان نماینده ایران و سخنرانی در آنجا از دیگر فعالیتهای صفیه فیروز به شمار می آید. از جمله این کنگره ها می توان به:

کنگره ژنو (1321)؛

مجمع جهانی زنان در نیویورک (1325)؛

کنگره آسیایی دهلی (1326)؛

و کمیسیون حقوق زن در بیروت (1328) اشاره کرد.

سرانجام صفیه فیروز در سال 1369 در پاریس درگذشت.[۳]

نگارخانه

• 

  روی عکس از راست به چپ: صفیه فیروز دختر حاجی محمد‌حسن نمازی و همسر سرلشکرمحمد‌حسین‌میرزا فیروز، ‏‫غلامحسین غفاری معروف به صاحب‌اختیار، بانو اعظم دختر ابوالفضل‌میرزا عضدالسلطان و فیروز میرزا نصرت‌الدوله فرمانفرما‬، سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران

• 

  نوشته پشت عکس: صفیه فیروز دختر حاجی محمد‌حسن نمازی و همسر سرلشکرمحمد‌حسین‌میرزا فیروز، ‏‫غلامحسین غفاری معروف به صاحب‌اختیار، بانو اعظم دختر ابوالفضل‌میرزا عضدالسلطان و فیروز میرزا نصرت‌الدوله فرمانفرما‬، سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران

• 

  مجوز صدور گذرنامه خدمت برای صفیه فیروز از سوی وزارت امور خارجه، سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران

• 

  موافقت وزیر خارجه برای صدور گذرنامه خدمت برای صفیه فیروز، سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران