تفاوت میان نسخه‌های «مهرانگیز دولتشاهی»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۶۸ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{TOClimit}}
[[پرونده:مهرانگیز دولتشاهی.jpg|بندانگشتی|مهرانگیز دولتشاهی اولین سفیر زن ایرانی]]
مهرانگیز دولتشاهی (1298-1387) فعال حقوق زنان، دیپلمات، اولین سفیر زن ایرانی و نماینده سه دوره مجلس شورای ملی از کرمانشاه بود.[https://rc.majlis.ir/fa/parliament_member/show/770337]{{TOClimit}}
[[پرونده:اعتبار نامه مهر انگیز دولتشاهی - دوره 21.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|اعتبار نامه مهرانگیز دولتشاهی، نماینده دوره بیست و یکم مجلس شورای ملی، کتابخانه مجلس شورای اسلامی]]
[[پرونده:اعتبار نامه مهرانگیز دولتشاهی- دوره 22.jpg|بندانگشتی|320x320پیکسل|اعتبار نامه مهرانگیز دولتشاهی، نماینده دوره بیست و دوم مجلس شورای ملی، کتابخانه مجلس شورای اسلامی]]
[[پرونده:اعتبار نامه مهرانگیز دولتشاهی- دوره 23.jpg|بندانگشتی|310x310پیکسل|اعتبار نامه مهرانگیز دولتشاهی، نماینده دوره بیست و سوم مجلس شورای ملی، کتابخانه مجلس شورای اسلامی]]


===زندگینامه===
===زندگی‌نامه===
مهرانگیز دولتشاهی در سال ۱۲۹۶ در اصفهان به دنیا آمد. دیپلمات ایرانی، سه دوره نماینده مجلس شورای ملی و [[فعال حقوق زنان]] بود. وی اولین زن ایرانی بود که توانست در تاریخ معاصر ایران به مقام سفیر نایل شود.
مهرانگیز دولتشاهی در آذر 1298 در اصفهان و در خانواده‌ای از ایل قاجار به دنیا آمد.<ref name=":2">مسکوب، شاهرخ (1390). ''خاطرات مهرانگیز دولتشاهی''. تهران: صفحه سفید. ص 17.</ref> پدرش محمدعلی میرزا [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D8%AF%D9%88%D9%84%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D9%87%DB%8C مشکات‌الدوله]، نماینده کرمانشاه در دوره‌های ششم تا هشتم مجلس شورای ملی، رئیس تشریفات دربار رضاشاه و وزیر پست و تلگراف و تلفن در حکومت پهلوی<ref name=":0">نظری، منوچهر (1395). ''زنان در عرصه قانون‌گذاری ایران (1285-1395ش).'' تهران: کویر. صص180-182.</ref>و مادرش اخترالملوک هدایت دختر هدایت قلی‌خان اعتضادالملک بود. جد بزرگ این خانواده [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D8%AF%D9%88%D9%84%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D9%87 محمدعلی میرزا دولتشاه]، پسر بزرگ فتحعلی‌شاه بود.<ref>مسکوب، شاهرخ (1390). ''خاطرات مهرانگیز دولتشاهی''. تهران: صفحه سفید. ص7.</ref>مهرانگیز خواهر مهین دولتشاهی و خواهرزاده صادق هدایت بود. وی در سال 1318 با مهندس انصاری، رئیس اسبق بنگاه مستقل برق ازدواج کرد.[http://rijaldb.com/fa/9072/%D9%85%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86%DA%AF%DB%8C%D8%B2+%D8%AF%D9%88%D9%84%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D9%87%DB%8C] مهرانگیز دیپلمات، نماینده سه دوره مجلس شورای ملی و فعال حقوق زنان بود. وی اولین زن ایرانی بود که توانست در تاریخ ایران به مقام سفیر نائل شود. او در طول حیات کاری‌اش به 49 کشور سفر کرده بود.<ref>مسکوب، شاهرخ (1390). ''خاطرات مهرانگیز دولتشاهی''. تهران: صفحه سفید. ص 135.</ref> مهرانگیز دولتشاهی سرانجام در مهرماه ۱۳۸۷ در پاریس درگذشت.<ref name=":0" /><br />
===تحصیلات===
مهرانگیز دولتشاهی از اولین کسانی بود که به کودکستان رفت. او سپس در [[مدرسه زرتشتیان]] به تحصیل مشغول شد و در پانزده سالگی در 1313 دیپلم گرفت. سپس برای ادامه تحصیل به آلمان رفت. او تحصیلاتش را در دانشگاه برلن آغاز کرد و در سال 1328 ش. (1949 م.) موفق به اخذ مدرک دکتری در رشته علوم اجتماعی بعد از ده سال از دانشگاه هایدلبرگ که به علت جنگ جهانی دوم نیمه کاره مانده بود، شد و رساله دکتری خود را با عنوان تکامل (تحول) مذهب و سیاست در رسانه جمعی ایران و تولد آزادی بیان به عنوان پیامد انقلاب 1906 (1285ش.) نوشت.<ref>مسکوب، شاهرخ (1390). ''خاطرات مهرانگیز دولتشاهی''. تهران: صفحه سفید. ص50.</ref><br />
===سوابق و فعالیت‌های شغلی===
دولتشاهی در سال 1332 وارد [http://www.blib.ir/diglib/WebUI/WebPageViewer.aspx?FileId=71362&EncId=4 بنگاه عمران کشور] شد و در سال 1334 به ریاست اداره آموزش اجتماعی بنگاه عمران منصوب شد. از سال 1335 با سازمان‌های زنان در کشورهای مختلف به همکاری پرداخت و به عنوان نماینده ایران در سمینار حقوق زن در مسکو (1335) و کنفرانس سازمان ملل متحد برای سازمان‌های غیردولتی در رم (1336) شرکت کرد. همچنین به عنوان ناظر ایرانی [[کمیسیون حقوق زن سازمان ملل]] در ژنو (1340) حضور داشت.  


مهرانگیز دختر محمدعلی میرزا شکوه الدوله، وزیر پست و تلگراف و تلفن در حکومت پهلوی، خواهر مهین دولتشاهی، همسر مظفر فیروز وزیر کار در کابینه احمد قوام و خواهرزاده صادق هدایت است.
دولتشاهی عضو نمایندگی ایران در کنفرانس کار در ژنو در سال 1343 و عضو هیئت ایرانی در کمیسیون حقوق زن در سال 1344 بود. وی در سال 1349 نیز به عنوان نماینده ایران در سمینار حقوق بشر سازمان ملل متحد در مسکو شرکت کرد.


وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران گذراند و برای ادامه تحصیل به آلمان رفته و در سال 1332 موفق به دریافت مدرک دکترای علوم اجتماعی و سیاسی از دانشگاه هایدبرگ شد.  
در دوره وزارت [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D8%AE%D9%84%D8%B9%D8%AA%D8%A8%D8%B1%DB%8C عباسعلی خلعتبری] در وزارت امور خارجه ایران، از مهرانگیز دولتشاهی برای تصدی سفارت ایران در دانمارک دعوت به عمل آمد و وی در سال 1354 به عنوان اولین سفیر زن عازم سفارت ایران در دانمارک شد و تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی به این مأموریت ادامه داد.<ref name=":0" /><br />
===فعالیت‌های اجتماعی===
مهرانگیز دولتشاهی در سال ۱۳۲۵ به عضویت شورای مرکزی حزب دموکرات درآمد و بخش زنان حزب را تشکیل داد. همچنین جمعیت خیریه زنان شهرداری تهران را نیز در همان سال تأسیس کرد. دولتشاهی از سال 1326 تا 1328 عضو کمیته تعلیم و تربیت سازمان شاهنشاهی و از سال 1333 تا 1335 رئیس قسمت آموزش اجتماعی در بنگاه عمران کشور بود و در سال 1335 کانون خدمات جمعیت در جنوب تهران را تشکیل داد.


مهرانگیز دولتشاهی در مهرماه ۱۳۸۷ در سن ۹۱ سالگی در پاریس درگذشت.
مهرانگیز دولتشاهی در سال 1334 به همراهی [[پروین خانلری]]، [[سعیده زنجانی]]، [[مهری صادقی نژاد|مهری صادقی‌نژاد]]، [[فروغ شهاب]]، [[شکوه ریاضی]]، [[قمر آریان]]، [[مهری آهی]] و [[پریچهر حکمت]]، [[جمعیت راه نو]] را تشکیل دادند که در زمینه حقوق زنان فعالیت می‌کرد. او به مدت 7 سال ریاست این جمعیت را به عهده داشت. وی این جمعیت را برای دفاع از حقوق زنان ایرانی بنیاد نهاد و برای بهبود زندگی زنان ایرانی و از جمله برای سوادآموزی زنان جنوب شهر تهران تلاش بسیاری کرد. این گروه، اولین نمایشگاه بین‌المللی فعالیت زن را با شرکت 30 کشور آسیایی و اروپایی<ref>بامداد، بدرالملوک (1347). ''زن ایرانی از انقلاب مشروطیت تا انقلاب سفید''. تهران: ابن سینا. ص80.</ref> در ایران برگزار نمود.<ref name=":0" />


===سوابق و فعالیتهای شغلی===
وی در سال 1339 به نمایندگی از طرف شورای عالی زنان به استانبول رفت و از سال 1340 تا 1344 خزانه‌دار انجمن حمایت از زندانیان بود. دولتشاهی بنیانگذار شعبه شیر و خورشید سرخ کرمانشاه در سال 1346 و عضو مؤسس و خزانه‌دار جمعیت ملی مبارزه با سرطان در سال 1351 نیز بود. وی در ارتباط با امور زنان، مشاغل و سمت‌های مختلفی را احراز نمود از جمله: عضو کمیته اجرایی شورای زنان، عضو نهضت آزادی زنان ایران، عضو جمعیت بانوان صلح جو،<ref name=":0" /> نایب رئیس و رئیس شورای بین المللی زنان،<ref>کولایی، الهه؛ جدا، خدیجه (1397). ''زن در تاریخ مجلس‌های ایران''. تهران: خرسندی. ص209.</ref> عضو مؤسس شورای عالی جمعیت زنان ایران و دبیر این شورا،<ref>''زندگی‌نامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی)'' (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان، واحد اطلاع‌رسانی زنان.</ref> عضو جمعیت شیر و خورشید سرخ، عضو جمعیت خیریه [[فرح پهلوی]] و عضو هیئت امنای دانشگاه کرمانشاه.
نماینده ایران در سمینار حقوق زن در مسکو در سال 1335


نماینده ایران در کنفرانس سازمان ملل متحد برای سازمانهای غیردولتی در رم در سال 1336
دولتشاهی از مؤسسین کانون مترقی و حزب ایران نوین و عضو هیئت اجرایی شورای مرکزی این حزب و همچنین مؤسس شعبه حزب ایران نوین در کرمانشاه بود.<ref>خشایار وزیری، فخری (قویمی) (1352). ''کارنامه زنان مشهور ایران''. تهران: وزارت آموزش و پرورش. ص223.</ref> وی در سال 1342 به عنوان کاندیدای کانون مترقی در انتخابات دوره بیست و یکم قانون‌گذاری شرکت کرد و موفق شد به عنوان نماینده مردم کرمانشاه به مجلس شورای ملی راه یابد. همچنین در دوره‌های بیست و دوم و بیست و سوم مجلس شورای ملی نیز به طور متوالی از کرمانشاه انتخاب و به مجلس راه یافت. وی عضو کمیسیون‌های امور خارجه، برنامه، فرهنگ و هنر و کمیسیون همکاری مجلسین و از مبتکران قانون حمایت خانواده در مجلس بود که حق طلاق را برای زنان به رسمیت می‌شناخت و اختیار همسر دوم توسط مرد را منوط به اجازه همسر اول می‌کرد.<ref name=":0" /><br />
 
==منابع==
ناظر ایرانی کمیسیون حقوق زن سازمان ملل در ژنو در سال 1340
[[رده:زنان فعال سیاسی]]
 
[[رده:زنان نماینده مجلس]]
عضو نمایندگی ایران در کنفرانس کار در ژنو در سال 1343
[[رده:زنان سیاستمدار]]
 
[[رده:زنان سفیر]]
عضو هیئت ایرانی در کمیسیون حقوق زن در سال 1344
<references /><br />
 
==پیوند به بیرون==
نماینده ایران در سمینار حقوق بشر سازمان ملل متحد در مسکو در سال 1349
 
در دوره وزارت عباسعلی خلعتبری در وزارت امور خارجه ایران، از مهرانگیز دولتشاهی برای تصدی سفارت ایران در دانمارک دعوت به عمل آمد و وی در سال 1354 به عنوان اولین سفیر زن عازم سفارت ایران در دانمارک شد و تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی به این ماموریت ادامه داد.
 
===فعالیتهای اجتماعی===
مهرانگیز دولتشاهی در سال ۱۳۲۵ در سازمان خدمات اجتماعی و انجمن حمایت از زندانیان مشغول به کار شد.  
 
سایر فعالیتهای اجتماعی وی به شرح ذیل است:
 
احداث جمعیت خیریه زنان شهرداری در سال 1325
 
تشکیل بخش زنان حزب دموکرات در سال 1325 و عضویت در شورای مرکزی حزب
 
عضو هیئت تحریریه روزنامه حزب
 
عضو کمیته تعلیم و تربیت سازمان شاهنشاهی از 1326 تا 1328
 
رئیس قسمت آموزش اجتماعی در بنگاه عمران کشور از 1333 تا1335؛ سفر به هند به جهت تهیه گزارشی از پیشرفتهای عمران روستایی هند و تطبیق آن با ایران
 
در سال 1334 «جمعیت راه نو» را تشکیل داد که در زمینه زنان فعالیت می کرد. او به مدت 7 سال ریاست این جمعیت را به عهده داشت.
 
ایجاد کانون خدمات جمعیت در جنوب تهران در سال 1335


عضو جمعیت خیریه فرح پهلوی از سال 1338
#[https://rc.majlis.ir/fa/parliament_member/show/770337 مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی]
#[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B5%D9%81%D8%AD%D9%87%D9%94_%D8%A7%D8%B5%D9%84%DB%8C ویکی‌پدیای فارسی]
#[http://rijaldb.com/fa/9072/%D9%85%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86%DA%AF%DB%8C%D8%B2+%D8%AF%D9%88%D9%84%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D9%87%DB%8C بانک اطلاعات رجال]
#[http://www.blib.ir/diglib/WebUI/WebPageViewer.aspx?FileId=71362&EncId=4 کتابخانه دیجیتال آیت‌الله العظمی بروجردی]


تاسیس نمایشگاه بین المللی فعالیت زنان با شرکت 23 کشور در سال 1339 تحت حمایت فرح پهلوی
<br />


در سال 1339 به نمایندگی از طرف شورای عالی زنان به استانبول رفت.
==نگارخانه==
<gallery>
پرونده:کارنامک مهرانگیز دولتشاهی.jpg|کارنامک مهرانگیز دولتشاهی، سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران
پرونده:مهرانگیز دولتشاهی ۲.jpg|نامه مهرانگیز دولتشاهی به فریده دیبا نایب رئیس سازمان زنان در مورد شرکت در کنفرانس بین‌المللی زنان، صفحه 1، سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران
پرونده:مهرانگیز دولتشاهی ۱.jpg|نامه مهرانگیز دولتشاهی به فریده دیبا نایب رئیس سازمان زنان در مورد شرکت در کنفرانس بین‌المللی زنان، صفحه 2، سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران
</gallery>نویسنده: حکمت بروجردی


عضو مؤسس شورای عالی جمعیتهای زنان و دبیر این شورا از سال 1340 تا 1342
[[رده:زنان دیپلمات]]
 
[[رده:فعالان حقوق زنان]]
خزانه دار انجمن حمایت از زندانیان از 1340 تا 1344
[[رده:زنان مدیر]]
 
[[رده:زنان نماینده مجلس شورای ملی]]
بنیانگذار شعبه شیر و خورشید سرخ کرمانشاه در سال 1346
 
عضو مؤسس و خزانه دار جمعیت ملی مبارزه با سرطان در سال 1351
 
در سال 1345 به سمت نایب ریاست شورای بین المللی زنان انتخاب شد.
 
===آثار===
سیر پیشرفت سیاسی و مذهبی وسایل ارتباطات جمعی در ایران و پیداش مطبوعات آزاد در نتیجه انقلاب مشروطیت (رساله دکتری)، سال 1332
 
سخنرانی درباره تاریخچه مسئله نفت ایران در دانشگاه هایدبرگ در سال 1330
 
سخنرانی درباره وضع و مقام فعالیتهای زنان ایران در برابر سازمانهای زنان آلمانی در بن در سال 1336
 
سخنرانی درباره پیشرفت زنان ایران در نتیجه انقلاب سفید در جلسه کمیته زنان شوروی در مسکو در سال 1340
 
سخنرانی درباره وضع زن در ایران و نتایج انقلاب سفید در وضع اجتماعی و حقوقی زنان در شورای زنان انگلستان در سال 1342
 
===منابع===
دژم، عذرا (1384). '''اولین زنان.''' تهران: علم.
 
کولایی، الهه؛ جدا، خدیجه (1397). '''زن در تاریخ مجلس‌های ایران'''. تهران: خرسندی.
 
'''زندگینامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی)''' (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان، واحد اطلاع رسانی زنان.
[[رده:زنان فعال سیاسی]]
[[رده:زنان نماینده مجلس]]
[[رده:زنان سیاستمدار]]
[[رده:زنان سفیر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۸

مهرانگیز دولتشاهی اولین سفیر زن ایرانی

مهرانگیز دولتشاهی (1298-1387) فعال حقوق زنان، دیپلمات، اولین سفیر زن ایرانی و نماینده سه دوره مجلس شورای ملی از کرمانشاه بود.[۱]

اعتبار نامه مهرانگیز دولتشاهی، نماینده دوره بیست و یکم مجلس شورای ملی، کتابخانه مجلس شورای اسلامی
اعتبار نامه مهرانگیز دولتشاهی، نماینده دوره بیست و دوم مجلس شورای ملی، کتابخانه مجلس شورای اسلامی
اعتبار نامه مهرانگیز دولتشاهی، نماینده دوره بیست و سوم مجلس شورای ملی، کتابخانه مجلس شورای اسلامی

زندگی‌نامه

مهرانگیز دولتشاهی در آذر 1298 در اصفهان و در خانواده‌ای از ایل قاجار به دنیا آمد.[۱] پدرش محمدعلی میرزا مشکات‌الدوله، نماینده کرمانشاه در دوره‌های ششم تا هشتم مجلس شورای ملی، رئیس تشریفات دربار رضاشاه و وزیر پست و تلگراف و تلفن در حکومت پهلوی[۲]و مادرش اخترالملوک هدایت دختر هدایت قلی‌خان اعتضادالملک بود. جد بزرگ این خانواده محمدعلی میرزا دولتشاه، پسر بزرگ فتحعلی‌شاه بود.[۳]مهرانگیز خواهر مهین دولتشاهی و خواهرزاده صادق هدایت بود. وی در سال 1318 با مهندس انصاری، رئیس اسبق بنگاه مستقل برق ازدواج کرد.[۲] مهرانگیز دیپلمات، نماینده سه دوره مجلس شورای ملی و فعال حقوق زنان بود. وی اولین زن ایرانی بود که توانست در تاریخ ایران به مقام سفیر نائل شود. او در طول حیات کاری‌اش به 49 کشور سفر کرده بود.[۴] مهرانگیز دولتشاهی سرانجام در مهرماه ۱۳۸۷ در پاریس درگذشت.[۲]

تحصیلات

مهرانگیز دولتشاهی از اولین کسانی بود که به کودکستان رفت. او سپس در مدرسه زرتشتیان به تحصیل مشغول شد و در پانزده سالگی در 1313 دیپلم گرفت. سپس برای ادامه تحصیل به آلمان رفت. او تحصیلاتش را در دانشگاه برلن آغاز کرد و در سال 1328 ش. (1949 م.) موفق به اخذ مدرک دکتری در رشته علوم اجتماعی بعد از ده سال از دانشگاه هایدلبرگ که به علت جنگ جهانی دوم نیمه کاره مانده بود، شد و رساله دکتری خود را با عنوان تکامل (تحول) مذهب و سیاست در رسانه جمعی ایران و تولد آزادی بیان به عنوان پیامد انقلاب 1906 (1285ش.) نوشت.[۵]

سوابق و فعالیت‌های شغلی

دولتشاهی در سال 1332 وارد بنگاه عمران کشور شد و در سال 1334 به ریاست اداره آموزش اجتماعی بنگاه عمران منصوب شد. از سال 1335 با سازمان‌های زنان در کشورهای مختلف به همکاری پرداخت و به عنوان نماینده ایران در سمینار حقوق زن در مسکو (1335) و کنفرانس سازمان ملل متحد برای سازمان‌های غیردولتی در رم (1336) شرکت کرد. همچنین به عنوان ناظر ایرانی کمیسیون حقوق زن سازمان ملل در ژنو (1340) حضور داشت.

دولتشاهی عضو نمایندگی ایران در کنفرانس کار در ژنو در سال 1343 و عضو هیئت ایرانی در کمیسیون حقوق زن در سال 1344 بود. وی در سال 1349 نیز به عنوان نماینده ایران در سمینار حقوق بشر سازمان ملل متحد در مسکو شرکت کرد.

در دوره وزارت عباسعلی خلعتبری در وزارت امور خارجه ایران، از مهرانگیز دولتشاهی برای تصدی سفارت ایران در دانمارک دعوت به عمل آمد و وی در سال 1354 به عنوان اولین سفیر زن عازم سفارت ایران در دانمارک شد و تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی به این مأموریت ادامه داد.[۲]

فعالیت‌های اجتماعی

مهرانگیز دولتشاهی در سال ۱۳۲۵ به عضویت شورای مرکزی حزب دموکرات درآمد و بخش زنان حزب را تشکیل داد. همچنین جمعیت خیریه زنان شهرداری تهران را نیز در همان سال تأسیس کرد. دولتشاهی از سال 1326 تا 1328 عضو کمیته تعلیم و تربیت سازمان شاهنشاهی و از سال 1333 تا 1335 رئیس قسمت آموزش اجتماعی در بنگاه عمران کشور بود و در سال 1335 کانون خدمات جمعیت در جنوب تهران را تشکیل داد.

مهرانگیز دولتشاهی در سال 1334 به همراهی پروین خانلری، سعیده زنجانی، مهری صادقی‌نژاد، فروغ شهاب، شکوه ریاضی، قمر آریان، مهری آهی و پریچهر حکمت، جمعیت راه نو را تشکیل دادند که در زمینه حقوق زنان فعالیت می‌کرد. او به مدت 7 سال ریاست این جمعیت را به عهده داشت. وی این جمعیت را برای دفاع از حقوق زنان ایرانی بنیاد نهاد و برای بهبود زندگی زنان ایرانی و از جمله برای سوادآموزی زنان جنوب شهر تهران تلاش بسیاری کرد. این گروه، اولین نمایشگاه بین‌المللی فعالیت زن را با شرکت 30 کشور آسیایی و اروپایی[۶] در ایران برگزار نمود.[۲]

وی در سال 1339 به نمایندگی از طرف شورای عالی زنان به استانبول رفت و از سال 1340 تا 1344 خزانه‌دار انجمن حمایت از زندانیان بود. دولتشاهی بنیانگذار شعبه شیر و خورشید سرخ کرمانشاه در سال 1346 و عضو مؤسس و خزانه‌دار جمعیت ملی مبارزه با سرطان در سال 1351 نیز بود. وی در ارتباط با امور زنان، مشاغل و سمت‌های مختلفی را احراز نمود از جمله: عضو کمیته اجرایی شورای زنان، عضو نهضت آزادی زنان ایران، عضو جمعیت بانوان صلح جو،[۲] نایب رئیس و رئیس شورای بین المللی زنان،[۷] عضو مؤسس شورای عالی جمعیت زنان ایران و دبیر این شورا،[۸] عضو جمعیت شیر و خورشید سرخ، عضو جمعیت خیریه فرح پهلوی و عضو هیئت امنای دانشگاه کرمانشاه.

دولتشاهی از مؤسسین کانون مترقی و حزب ایران نوین و عضو هیئت اجرایی شورای مرکزی این حزب و همچنین مؤسس شعبه حزب ایران نوین در کرمانشاه بود.[۹] وی در سال 1342 به عنوان کاندیدای کانون مترقی در انتخابات دوره بیست و یکم قانون‌گذاری شرکت کرد و موفق شد به عنوان نماینده مردم کرمانشاه به مجلس شورای ملی راه یابد. همچنین در دوره‌های بیست و دوم و بیست و سوم مجلس شورای ملی نیز به طور متوالی از کرمانشاه انتخاب و به مجلس راه یافت. وی عضو کمیسیون‌های امور خارجه، برنامه، فرهنگ و هنر و کمیسیون همکاری مجلسین و از مبتکران قانون حمایت خانواده در مجلس بود که حق طلاق را برای زنان به رسمیت می‌شناخت و اختیار همسر دوم توسط مرد را منوط به اجازه همسر اول می‌کرد.[۲]

منابع

  1. مسکوب، شاهرخ (1390). خاطرات مهرانگیز دولتشاهی. تهران: صفحه سفید. ص 17.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ نظری، منوچهر (1395). زنان در عرصه قانون‌گذاری ایران (1285-1395ش). تهران: کویر. صص180-182.
  3. مسکوب، شاهرخ (1390). خاطرات مهرانگیز دولتشاهی. تهران: صفحه سفید. ص7.
  4. مسکوب، شاهرخ (1390). خاطرات مهرانگیز دولتشاهی. تهران: صفحه سفید. ص 135.
  5. مسکوب، شاهرخ (1390). خاطرات مهرانگیز دولتشاهی. تهران: صفحه سفید. ص50.
  6. بامداد، بدرالملوک (1347). زن ایرانی از انقلاب مشروطیت تا انقلاب سفید. تهران: ابن سینا. ص80.
  7. کولایی، الهه؛ جدا، خدیجه (1397). زن در تاریخ مجلس‌های ایران. تهران: خرسندی. ص209.
  8. زندگی‌نامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی) (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان، واحد اطلاع‌رسانی زنان.
  9. خشایار وزیری، فخری (قویمی) (1352). کارنامه زنان مشهور ایران. تهران: وزارت آموزش و پرورش. ص223.


پیوند به بیرون

  1. مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی
  2. ویکی‌پدیای فارسی
  3. بانک اطلاعات رجال
  4. کتابخانه دیجیتال آیت‌الله العظمی بروجردی


نگارخانه

نویسنده: حکمت بروجردی