تفاوت میان نسخه‌های «والیه»
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{TOClimit}} | {{TOClimit}} | ||
===زندگی‌نامه=== | ===زندگی‌نامه=== | ||
حسن جهان خانم یا والیه دختر بیست و یکم فتحعلی شاه قاجار زنی ادیب و شاعر بود<ref name=":0">رجبی، محمد حسن (1374). ''مشاهیر زنان ایرانی و پارسی‌گوی، از آغاز تا مشروطه''. تهران: سروش، ص243.</ref> و به سبب حکومت بر کردستان به لقب والیه مشهور شد. وی بنا به مصلحت خاندان خود با خسروخان پسر والی کردستان ازدواج کرد و صاحب شش فرزند شد. چهار سال بعد خسروخان با [[مستوره کردستانی]] ازدواج کرد. پس از مرگ خسرو خان، والیه از فتحعلی شاه درخواست کرد حکومت کردستان به پسر بزرگش رضاقلی خان واگذار شود، اما چون هنوز به سن بلوغ نرسیده بود، ده سال اداره آن منطقه را بر عهده گرفت. هنگام حمله حاکم گروس، والیه با مقنعه و [[روبنده]] سپاه خود را فرماندهی کرده و دشمن را شکست داد. | حسن جهان خانم یا والیه دختر بیست و یکم فتحعلی شاه قاجار زنی ادیب و شاعر بود<ref name=":0">رجبی، محمد حسن (1374). ''مشاهیر زنان ایرانی و پارسی‌گوی، از آغاز تا مشروطه''. تهران: سروش، ص243.</ref> و به سبب حکومت بر کردستان به لقب والیه مشهور شد.<ref>قویمی، فخری (1352). ''ک‍ارن‍ام‍ه زنان مشهور ای‍ران''. تهران: وزارت آموزش و پرورش. ص97.</ref> وی بنا به مصلحت خاندان خود با خسروخان پسر والی کردستان ازدواج کرد و صاحب شش فرزند شد. چهار سال بعد خسروخان با [[مستوره کردستانی]] ازدواج کرد. پس از مرگ خسرو خان، والیه از فتحعلی شاه درخواست کرد حکومت کردستان به پسر بزرگش رضاقلی خان واگذار شود، اما چون هنوز به سن بلوغ نرسیده بود، ده سال اداره آن منطقه را بر عهده گرفت. هنگام حمله حاکم گروس، والیه با مقنعه و [[روبنده]] سپاه خود را فرماندهی کرده و دشمن را شکست داد. | ||
حسن جهان خانم از شاعران به نام دورۀ قاجار نیز هست. او دیوان شعری با حدود 600 الی 700 بیت شعر داشت و مجموعه‌ای تحت عنوان «بساط نشاط» نیز به او منصوب است. | حسن جهان خانم از شاعران به نام دورۀ قاجار نیز هست. او دیوان شعری با حدود 600 الی 700 بیت شعر داشت و مجموعه‌ای تحت عنوان «بساط نشاط» نیز به او منصوب است. | ||
| سطر ۲۵: | سطر ۲۵: | ||
رو بسوز از غم و با داغ دل خويش بساز<ref name=":0" /> | رو بسوز از غم و با داغ دل خويش بساز<ref name=":0" /> | ||
حسن جهان خانم سرانجام | حسن جهان خانم سرانجام در سال 1278ق. در زمان سلطنت ناصرالدین شاه قاجار چشم از جهان فروبست. | ||
<br /> | <br /> | ||
===منابع=== | ===منابع=== | ||
ک‍ش‍اورز ص‍در، م‍ح‍م‍دع‍ل‍ی ([--13]). ''از راب‍ع‍ه تا پ‍روی‍ن ق‍رن ۳ - ق‍رن ۱۴''. تهران: کاویان (چاپخانه). | ک‍ش‍اورز ص‍در، م‍ح‍م‍دع‍ل‍ی ([--13]). ''از راب‍ع‍ه تا پ‍روی‍ن ق‍رن ۳ - ق‍رن ۱۴''. تهران: کاویان (چاپخانه). | ||
م‍ش‍ی‍ر س‍ل‍ی‍م‍ی، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر ( | م‍ش‍ی‍ر س‍ل‍ی‍م‍ی، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (--13). ''زنان س‍خ‍ن‍ور: از یکهزار سال پ‍ی‍ش تا ام‍روز ک‍ه به زب‍ان پ‍ارس‍ی س‍خ‍ن گ‍ف‍ت‍ه‌ان‍د''. تهران: ش‍رک‍ت س‍ه‍ام‍ی چ‍اپ و ان‍ت‍ش‍ارات ک‍ت‍ب ای‍ران. | ||
[[رده:فرمانروایان زن]] | [[رده:فرمانروایان زن]] | ||
[[رده:زنان شاعر]] | [[رده:زنان شاعر]] | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ ۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۳
زندگی‌نامه
حسن جهان خانم یا والیه دختر بیست و یکم فتحعلی شاه قاجار زنی ادیب و شاعر بود[۱] و به سبب حکومت بر کردستان به لقب والیه مشهور شد.[۲] وی بنا به مصلحت خاندان خود با خسروخان پسر والی کردستان ازدواج کرد و صاحب شش فرزند شد. چهار سال بعد خسروخان با مستوره کردستانی ازدواج کرد. پس از مرگ خسرو خان، والیه از فتحعلی شاه درخواست کرد حکومت کردستان به پسر بزرگش رضاقلی خان واگذار شود، اما چون هنوز به سن بلوغ نرسیده بود، ده سال اداره آن منطقه را بر عهده گرفت. هنگام حمله حاکم گروس، والیه با مقنعه و روبنده سپاه خود را فرماندهی کرده و دشمن را شکست داد.
حسن جهان خانم از شاعران به نام دورۀ قاجار نیز هست. او دیوان شعری با حدود 600 الی 700 بیت شعر داشت و مجموعه‌ای تحت عنوان «بساط نشاط» نیز به او منصوب است.
بخشی از یک غزل منسوب به او:
دوش به میخانه داد، مژده غیبم سروش
منتظر فیض باش، غم مخور و می بنوش
پرتو حق آشکار از رخ زیبای دوست
دیده بر آن جلوه دوز، چشم ز عالم بپوش
آیه رحمت ببین، جلوه یزدان نگر
یار درآمد به ناز، خیز و برآور خروش
و یا در اندوه ازدواج دوم خسرو خان چنین سرود:
واليه يار به اغيار چويار است و نديم
رو بسوز از غم و با داغ دل خويش بساز[۱]
حسن جهان خانم سرانجام در سال 1278ق. در زمان سلطنت ناصرالدین شاه قاجار چشم از جهان فروبست.
منابع
ک‍ش‍اورز ص‍در، م‍ح‍م‍دع‍ل‍ی ([--13]). از راب‍ع‍ه تا پ‍روی‍ن ق‍رن ۳ - ق‍رن ۱۴. تهران: کاویان (چاپخانه).
م‍ش‍ی‍ر س‍ل‍ی‍م‍ی، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (--13). زنان س‍خ‍ن‍ور: از یکهزار سال پ‍ی‍ش تا ام‍روز ک‍ه به زب‍ان پ‍ارس‍ی س‍خ‍ن گ‍ف‍ت‍ه‌ان‍د. تهران: ش‍رک‍ت س‍ه‍ام‍ی چ‍اپ و ان‍ت‍ش‍ارات ک‍ت‍ب ای‍ران.