تفاوت میان نسخه‌های «صفیه فیروز»
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۳۲: | سطر ۳۲: | ||
===نگارخانه=== | ===نگارخانه=== | ||
<gallery> | <gallery> | ||
پرونده:صفیه نمازی1.png|روی عکس از راست به چپ: صفیه فیروز دختر حاجی محمدحسن نمازی و همسر سرلشکرمحمد‌حسین‌میرزا فیروز، غلامحسین غفاری معروف به صاحب‌اختیار، بانو اعظم دختر ابوالفضل‌میرزا عضدالسلطان و فیروز میرزا نصرت‌الدوله | پرونده:صفیه نمازی1.png|روی عکس از راست به چپ: صفیه فیروز دختر حاجی محمدحسن نمازی و همسر سرلشکرمحمد‌حسین‌میرزا فیروز، غلامحسین غفاری معروف به صاحب‌اختیار، بانو اعظم دختر ابوالفضل‌میرزا عضدالسلطان و فیروز میرزا نصرت‌الدوله فرمانفرما، سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران | ||
پرونده:صفیه نمازی2.png|نوشته پشت عکس: صفیه فیروز دختر حاجی محمدحسن نمازی و همسر سرلشکرمحمد‌حسین‌میرزا فیروز، غلامحسین غفاری معروف به صاحب‌اختیار، بانو اعظم دختر ابوالفضل‌میرزا عضدالسلطان و فیروز میرزا نصرت‌الدوله | پرونده:صفیه نمازی2.png|نوشته پشت عکس: صفیه فیروز دختر حاجی محمدحسن نمازی و همسر سرلشکرمحمد‌حسین‌میرزا فیروز، غلامحسین غفاری معروف به صاحب‌اختیار، بانو اعظم دختر ابوالفضل‌میرزا عضدالسلطان و فیروز میرزا نصرت‌الدوله فرمانفرما، سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران | ||
</gallery> | </gallery> | ||
نسخهٔ ۱۸ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۳۴
صفیه نمازی معروف به صفیه فیروز (1285-1369) از مؤسسین شورای زنان ایران بود.
زندگی نامه
صفیه نمازی معروف به صفیه فیروز در سال 1285ش. در هنگ کنگ زاده شد.[۱] پدرش حاج محمدحسن نمازی اولین وارد کننده ظروف چینی به ایران بود. وی نیمی از تحصیلاتش را در چین به پایان رساند و به زبانهای چینی، فرانسه و انگلیسی تسلط داشت. به دلیل سفر به کشورهای مختلف اروپایی و آسیایی با فرهنگ های گوناگون آشنا شده و تجربه فراوانی در زمینه فعالیتهای اجتماعی کسب کرد.[۱] وی با محمدحسین فیروز ازدواج کرد و سه فرزند به نامهای اسکندر، نرسی و مریم به دنیا آورد.[۲]
فعالیتها
صفیه فیروز در زمان جنگ جهانی دوم درمانگاه زنان را شخصاً اداره می کرد و با همکاری عده دیگری از بانوان افسران ارتش در سال 1320 انجمن بانوان افسران را برای کمک به خانواده افراد ارتش تأسیس کرد. او عضو انجمن معاونت شهر نیز بود. وی از جمله نخستین زنانی بود که در «انجمن شیر و خورشید سرخ ایران» به فعالیت پرداخت.[۲] همچنین از پیشگامان تشکیل شورای زنان بود.[۳]
شورای زنان از قدیمی ترین جمعیتهای زنان بود که فعالیت خود را در سال 1322 آغاز کرد. اولین جلسه این شورا در منزل صفیه فیروز تشکیل شد. این جمعیت که در ابتدا با پنج عضو شروع به کار کرد پس از اندک زمانی به بیش از چهار صد نفر رسید. فعالیتهای این جمعیت بیشتر ارائه خدمات اجتماعی بود و کمتر فعالیت سیاسی انجام می دادند.[۴] او با همکاری هاجر تربیت، صدیقه دولت آبادی و فاطمه سیاح اساس نامه جمعیت زنان را مبنی بر بالا بردن سطح فرهنگ و دانش و به دست آوردن حقوق اجتماعی و سیاسی زنان نوشت.
یکی دیگر از فعالیتهای صفیه فیروز بازدید از زندان زنان و دارالتأدیب کودکان و رسیدگی به امور زنان روسپی بود و به جهت مبارزه با فساد، کلاس درس و هنرآموزی و حرفه ای برای زنان تأسیس کرد.[۵]
شرکت در کنفرانسها و کنگره های بین المللی به عنوان نماینده ایران و سخنرانی در آنجا از دیگر فعالیتهای صفیه فیروز به شمار می آید. از جمله این کنگره ها می توان به:
کنگره ژنو (1321)؛[۲]
مجمع جهانی زنان در نیویورک (1325)؛[۲]
کنگره آسیایی دهلی (1326)؛[۲]
و کمیسیون حقوق زن در بیروت (1328) اشاره کرد.[۲]
سرانجام صفیه فیروز در سال 1369 در پاریس درگذشت.[۳]
منابع
- ↑ فرخ زاد، پوران (1381). کارنمای زنان کارای ایران، از دیروز تا امروز. تهران: قطره، ص618.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ خ‍ش‍ای‍ار وزی‍ری، ف‍خ‍ری ق‍وی‍م‍ی(1352). ک‍ارن‍ام‍ه زنان م‍ش‍ه‍ور ایران. تهران: وزارت آموزش و پرورش، ص179.
- ↑ فتحی، مریم (1383). کانون بانوان: با رویکردی به ریشه های تاریخی حرکتهای زنان در ایران. تهران: موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، ص170.
- ↑ پیرنیا، منصوره (1374). سالار زنان ایران. واشنگتن: مهرایران، ص108.
- ↑ بامداد، بدرالملوک(1347). زن ایرانی از انقلاب مشروطیت تا انقلاب سفید. تهران: ابن سینا، ص78.
نگارخانه
روی عکس از راست به چپ: صفیه فیروز دختر حاجی محمدحسن نمازی و همسر سرلشکرمحمد‌حسین‌میرزا فیروز، غلامحسین غفاری معروف به صاحب‌اختیار، بانو اعظم دختر ابوالفضل‌میرزا عضدالسلطان و فیروز میرزا نصرت‌الدوله فرمانفرما، سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران
نوشته پشت عکس: صفیه فیروز دختر حاجی محمدحسن نمازی و همسر سرلشکرمحمد‌حسین‌میرزا فیروز، غلامحسین غفاری معروف به صاحب‌اختیار، بانو اعظم دختر ابوالفضل‌میرزا عضدالسلطان و فیروز میرزا نصرت‌الدوله فرمانفرما، سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران
