نیره اخوان بی‌طرف

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نیره اخوان بی‌طرف، نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی

نیره اخوان بی‌طرف نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی و عضو جبهه پایداری است.[۱]

زندگی‌نامه

نیره اخوان بی‌طرف فرزند جواد، در سال ۱۳۳۵ خورشیدی در شهرستان دورود به دنیا آمد.[۱] وی تحصیلات متوسطه را در سال ۱۳۵۳ در بروجرد در دبیرستان ولایت فقیه فعلی به اتمام رساند، سپس به دانشگاه شیراز راه یافت و در رشته روانشناسی به تحصیل پرداخت و در حین تحصیل در محافل مذهبی و سیاسی نیز علیه رژیم شاه فعالیت می‌کرد. وی عضو جبهه پایداری و همسر حسن کامران دستجردی ـ نماینده سابق مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی است. نیره اخوان بی‌طرف به زبان‌های انگلیسی و عربی نیز مسلط است.


فعالیت‌های شغلی و اجتماعی

نیره اخوان بی‌طرف پس از پیروزی انقلاب علاوه بر تحصیل به تدریس درس دینی در دبیرستان دانشگاه شیراز مشغول شد. سپس با شروع انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاه‌ها، به تهران آمد و در دبیرستان‌های مناطق ۶، ۸ و ۱۴ تهران به تدریس پرداخت. وی در سال ۱۳۶۲ بعد از اخذ لیسانس به استخدام آموزش و پرورش تهران درآمد و تا سال ۱۳۷۵ سمت‌هایی چون مدیریت دبیرستان‌های شبانه انقلاب اسلامی، ۱۲ فروردین و نرجس شاهد را عهده‌دار بود. او همچنین نماینده مدیران منطقه ۸ آموزش و پرورش تهران بوده است.[۲]

بعد از پایان دوره پنجم مجلس شورای اسلامی، نیره اخوان بی‌طرف به دلیل عدم راهیابی به مجلس ششم، در تیرماه ۱۳۷۹ با حکم رئیس سازمان صداوسیما به عنوان مشاور معاونت حقوقی و امور مجلس و مسئول امور بانوان مراکز سی‌گانه صداوسیما منصوب شد و تا ابتدای خرداد ۱۳۸۳ در این سمت باقی ماند. وی همچنین پس از اخذ دانشنامه کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی، از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۶ در دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری به تدریس اشتغال داشت.


فعالیت‌های سیاسی

نیره اخوان بی‌طرف در بهمن ماه ۱۳۷۵ در انتخابات میان دوره‌ای دوره پنجم مجلس شورای اسلامی به عنوان اصولگرای مستقل شرکت کرد و موفق شد از سوی مردم اصفهان به نمایندگی مجلس شورای اسلامی انتخاب گردد. وی پس از ورود به مجلس به عضویت کمیسیون آموزش و پرورش درآمد و مسئولیت کمیته بازنشستگان این کمیسیون را نیز عهده‌دار شد. اخوان بی‌طرف از طریق سؤال، تحقیق و تفحص و استیضاح در امر نظارت بر دولت‌‎های گذشته و حال، از فعالین بوده است.[۳]وی در سال ۱۳۸3 در انتخابات دوره هفتم قانون‌گذاری مجدداً از سوی مردم اصفهان به وکالت انتخاب گردید و این مسئولیت را در دوره‌های هشتم و نهم مجلس نیز عهده‌دار شد. وی در این سه دوره، در کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس عضویت داشت.[۴] از دیگر سمت‌های وی در مجلس عبارت است از عضو هیئت رئیسه شورای مرکزی فراکسیون مدیریت شهری و روستایی؛ عضو نایب رئیس فراکسیون زنان؛ مسئول فراکسیون عفاف و حجاب؛ عضو فراکسیون معلولین؛ عضو هیئت تحقیق و تفحص از قوه قضاییه؛ عضو ناظر مجلس در شورای حل اختلاف استان اصفهان؛ عضو گروه‌های دوستی ایران و فرانسه، ایران و کنیا، ایران و تونس و ایران و پرتغال و عضو اتحادیه بین‌المجالس در اجلاسیه‌های مصر (دوره 5)، فیلیپین (دوره 7) و ژنو سوییس (دوره 9).[۲]


اقدامات

طرح و لوایح پیشنهادی

از جمله طرح‌ها و لوایح مهمی که اخوان در دوره‌های پنجم و هفتم تا نهم مجلس در تصویب آنها نقش داشته است عبارت‌اند از طرح الحاق ماده‌ای به لایحه حمایت از خانواده با موضوع عدم حبس مهریه بالای 110 سکه؛ قانون برقراری حقوق و مستمری زنان سرپرست خانوار پس از ازدواج مجدد؛ طرح ادغام صندوق بازنشستگی کارکنان وزارت کشاورزی در صندوق بازنشستگی کشوری؛ طرح خدمت نیمه وقت مادران دارای فرزند معلول؛ مخالفت با حقوق مادام‌العمر مقامات سیاسی؛ تصویب مواد 147 و 148 قانون ثبت جهت سنددار شدن خانه‌های قولنامه‌ای؛ طرح جداسازی دختران و پسران در دانشگاه‌ها؛ قانون پرداخت مستمری به فرزندان زنان متوفی مشمول قانون تأمین اجتماعی و سایر صندوق‌های بازنشستگی؛ ارث بردن زن هم از عرصه و هم از اعیان؛ قانون حمایت از حقوق و مسئولیت‌های زنان در عرصه‌های داخلی و بین‌المللی که به جای کنوانسیون رفع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان تصویب شد؛ قانون برنامه پنجم توسعه و تصویب ماده 230 در برنامه پنجم توسعه که مشتمل بر 14 برنامه تحت عنوان سند توسعه جامع امور زنان است؛ تصویب ماده 227 برنامه پنجم توسعه و تدوین سند امنیت زنان و کودکان در اجتماع؛ طرح الزام قاضی مشاور زن در دادگاه‌های خانواده؛ طرح ساماندهی مد و لباس؛ قانون اصلاح قوانین تنظیم جمعیت و خانواده و افزایش مرخصی زایمان از 6 ماه به 9 ماه؛ طرح تأمین امنیت زنان در روابط اجتماعی؛ طرح ایجاد بیمارستان‌های تخصصی برای زنان؛ طرح اصلاح مواد 1 و 7 قانون مربوط به خدمت نیمه وقت بانوان مصوب 1364؛ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست؛ قانون حمایت خانواده؛ لایحه گذرنامه؛ طرح الزام دانشگاه‌ها، مراکز و مؤسسات آموزش عالی به پذیرش دانشجویان دختر در محل سکونت آنها؛ طرح تخصیص اعتبارات ویژه برای ازدواج جوانان؛ اصلاح قانون افزایش مستمری والدین شهدا؛ قانون تصویب کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت؛ قانون ساماندهی و حمایت از مشاغل خانگی و قانون تعیین تکلیف فرزندان حاصل از ازدواج زنان ایرانی با مردان خارجی.[۲]

اقدامات برای حوزه انتخابیه

از مهمترین اقداماتی که نیره اخوان بی‌طرف در دوران نمایندگی برای حوزه انتخابیه اصفهان انجام داده است عبارت‌اند از اخذ اعتبار ده میلیارد تومانی برای احداث تونل سوم کوهرنگ؛ اخذ اعتبار جهت احداث 30 سالن ورزشی و چند استخر؛ اخذ مجوز سرمایه‌گذاری جهت انتقال آب ماربر به استان اصفهان؛ اخذ اعتبار جهت احداث شبکه یک و دو آبیاری رودشت؛ ساماندهی زاینده رود در پایین دست به منظور صرفه‌جویی در آب؛ تصویب توسعه قطار شهری اصفهان و احداث قطار شهری بهارستان؛ تعریض یازده پل حادثه‌خیز؛ مصوب کردن دهیاری‌های کم جمعیت به عنوان روستای گردشگری؛ راه‌اندازی آتش‌نشانی دهیاری‌ها و تجهیز آتش‌نشانی شهرداری‌های مناطق محروم؛ اخذ مجوز جهت احداث بیمارستان در شرق استان اصفهان؛ اخذ اعتبار برای احداث راه ابرقو ـ اصفهان و ندوشن ـ ورزنه؛ افزایش اعتبار آب و فاضلاب اصفهان و خوراسگان؛ اخذ اعتبار جهت ایجاد 72 کلاس درس مازاد بر سهمیه استان جهت محلات محروم؛ اخذ اعتبار جهت احداث چاه‌های اضطراری در شرق استان؛ اخذ یک و نیم میلیارد تومان اعتبار برای قنوات؛ اخذ 20 میلیارد تومان اعتبار جهت شبکه سوم و چهارم؛ تصویب بخشودگی جرایم بیمه تأمین اجتماعی در اثر خشکسالی؛ اخذ مجوز جهت اجرای طرح فاضلاب روستایی؛ رفع مشکلات ورزشگاه نقش جهان اصفهان؛ اخذ مجوز جهت احداث مجتمع آبرسانی کوهپایه و کمک به تعمیر و بازسازی مراکز بهداشتی و درمانی محله‌های آتشگاه، خیابان امام خمینی، منطقه زینبیه، خیابان 24 متری و هفتون.[۲]


آثار

اخوان بی‌طرف، نیره، حسینی نصرآبادی، نرجس (1399). بازکاوی انتخابات محلی در ایران از منظر ژئوپولیتیک جنسیت (موردپژوهی: انتخابات شورای شهر و روستا در استان فارس). نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، سال بیستم، شماره 59.[۵]

منابع

  1. زندگی‌نامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی) (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان، واحد اطلاع‌رسانی زنان.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ نظری، منوچهر (1395). زنان در عرصه قانون‌گذاری ایران (۱۲۸۵ـ ۱۳۹۵ش). تهران: کویر. صص228-232.


پیوند به بیرون

  1. مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی
  2. پایگاه خبری ـ تحلیلی سرمایه گستران
  3. سیویلیکا


نویسنده: هانیه قهرمانی