منیره نوبخت
منیره نوبخت(۱۳۲۹-۱۴۰۰)، نماینده دوره‌های چهارم و پنجم مجلس شورای اسلامی از تهران بود.[۱]
زندگی‌نامه
منیره نوبخت فرزند عباس در سال 1329 در تهران متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در دبستان همایون و متوسطه را در دبیرستان‌های حجت و روحانی رفتار در رشته طبیعی به پایان رساند و در سال 1347 موفق به اخذ دیپلم گردید.[۱] بعد از گرفتن ديپلم چندين سال به تحصيل علوم حوزوی مشغول شد. با پذيرفته شدن در آزمون ورودی دانشكده الهيات و معارف اسلامی، در اين رشته تا پايان مقطع كارشناسی ارشد، به تحصيل مشغول شد.[۲]
فعالیت‌های شغلی
منیره نوبخت فعالیت‌های شغلی را از سال 1355 با حق‌التدریسی در مدارس دخترانه منطقه 12 تهران آغاز کرد. وی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به سمت معاون دبیرستان دخترانه علوی تعیین شد و سپس از مهر 1358، ریاست دبیرستان اسدی را برعهده گرفت. او در همین سال با ابلاغ شهید رجایی، وزیر آموزش و پرورش وقت، با حفظ سمت به عنوان مشاور آموزشی و پرورشی مرکز تربیت معلم دختران و در سال 1359 به عنوان مسئول تربیت معلم دختران منصوب شد و تا سال 1364 در این سمت باقی ماند. وی در این سمت، به دستور شهید رجایی، مرکز تربیت معلمان پرورشی دختران را تأسیس کرد. نوبخت در سال 1364، همزمان با تأسیس دفتر فرهنگ اسلامی در دانشگاه آزاد اسلامی، به آن دفتر مأمور شد. نوبخت در سال 1365 به سمت مدیر دبیرستان علوم و معارف اسلامی دختران و با حفظ سمت، به عنوان معاون آموزشی مدرسه عالی شهید مطهری منصوب شد. او در اواخر سال 1366 به مدرسه رفاه مأمور شد و دوره راهنمایی را در مدرسه رفاه تأسیس کرد و خود مدیریت آن را برعهده گرفت. وی پس از چندی، دوره دبیرستان مدرسه رفاه را نیز تأسیس کرد. نوبخت در سال 1368، مجدداً به مرکز تربیت معلم بازگشت و مسئولیت مرکز تربیت معلم دینی و عربی دختران (شهدای مکه) را برعهده گرفت. به علاوه مسئولیت امور آموزشی دوره‌های راهنمایی و دبیرستان مدرسه رفاه را نیز برعهده داشته است.[۱]
فعالیت‌های سیاسی
منیره نوبخت از سال 1359 تا 1362 عضو حزب جمهوری اسلامی ایران بود. و از سال 1364 تا 1368 به عنوان مبلغ سازمان تبلیغات اسلامی مشغول بود. وی فعالیت‌های سیاسی را در جامعه اسلامی فرهنگیان و جامعه زینب ادامه داد و در شورای مرکزی این دو تشکل عضویت یافت.[۱] وی در سال 1371 به عنوان کاندیدای جامعه روحانیت مبارز در انتخابات چهارمین دوره قانون‌گذاری شرکت کرد و موفق شد از سوی مردم تهران به نمایندگی مجلس شورای اسلامی انتخاب گردد. همچنین در سال 1375 در دوره پنجم نیز مجدداً به عنوان نماینده مردم تهران به مجلس راه یافت.[۲] نوبخت در دوره‌های چهارم و پنجم، عضو کمیسیون‌های آموزش عالی، آموزش و پرورش و تدوین آیین‌نامه بود. از دیگر سمت‌های او در دوران نمایندگی مجلس عبارت است از: عضو و مخبر کمیسیون زنان، جوانان و خانواده؛ نماینده ناظر مجلس در شورای فرهنگی ـ اجتماعی زنان؛ عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و رئیس شورای فرهنگی ـ اجتماعی زنان و عضو شورای فرهنگ عمومی کشور وابسته به شورای عالی انقلاب فرهنگی.[۱]
پس از پایان دوره پنجم مجلس (3 خرداد 1379)، نوبخت به شورای عالی انقلاب فرهنگی منتقل شد و تا سال 1387 ریاست شورای فرهنگی ـ اجتماعی زنان را برعهده داشت. وی از سال 1388 تا شهریور 1392، عضو هیئت منصفه دادگاه مطبوعات بود. نوبخت در سال 1391 پس از بازنشستگی از شورای عالی انقلاب فرهنگی، به عنوان مشاور سازمان تبلیغات انقلاب اسلامی و نماینده این سازمان در شورای فرهنگی ـ اجتماعی زنان تعیین شد. علاوه بر آن، وی مدیرعامل سازمان زنان انقلاب اسلامی نیز می باشد. این سازمان به پیشنهاد وی در سال 1391 تأسیس گردید و تحت حمایت سازمان تبلیغات اسلامی در زمینه‌های فرهنگی، اجتماعی و مذهبی فعالیت می‌کند.[۱]
اقدامات
از جمله طرح‌ها و لوایحی که نوبخت در دوره‌های چهارم و پنجم در تصویب آنها در مجلس نقش داشت، عبارت است از: طرح تشکیل شوراهای آموزش و پرورش در استان‌ها و شهرستان‌ها، قانون ممنوعیت تصدی بیش از یک شغل؛ قانون تشکیل و توسعه بسیج دانشجویی؛ قانون تنظیم خانواده و جمعیت؛ قانون تأمین زنان و کودکان بی‌سرپرست؛ قانون تشکیلات، وظایف و انتخاب شورای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران؛ قانون ترویج تغذیه با شیر مادر و حمایت از مادران در دوران شیردهی؛ قانون گزینش معلمان و کارکنان آموزش و پرورش؛ طرح اصلاح قانون اشتغال نیمه وقت کارکنان زن و تقلیل ساعت کار کارکنان زن؛ طرح ممنوعیت ابزاری از زنان در مطبوعات؛ پیشنهاد ردیف بودجه مستقل برای شورای فرهنگی ـ اجتماعی زنان که به تصویب رسید؛ طرح تشکیل کمیسیون زنان، جوانان و خانواده که برای اولین بار در مجلس چهارم مطرح شد؛ طرح محرم‌سازی فضاهای آموزشی و آزادی پوشش دختران در فضاهای آموزشی دخترانه؛ طرح ایجاد دادگاه خانواده و الزام حضور قاضی مشاور زن در این دادگاه‌ها؛ طرح اصلاح قانون انتخابات راجع به افزایش سطح سواد نمایندگان و قانون محاسبه و پرداخت مهریه به ارزش روز تأدیه.[۱]
مقالات
- شوراى فرهنگى اجتماعى زنان، جایگاه و سیاست‌گذارى‌هاى کلان در آموزش عالى دختران (1383)، بانوان شیعه، شماره2.
منابع
پیوند به بیرون
نویسنده: هانیه قهرمانی