فاطمه حقیقت‌جو

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
فاطمه حقیقت جو‌، نماینده دوره ششم مجلس شورای اسلامی

فاطمه حقیقت‌جو (زاده 1347) نماینده دوره ششم مجلس شورای اسلامی از تهران است.[۱]

زندگی‌نامه

فاطمه حقیقت‌جو در تاریخ 8 دی 1347 در تهران متولد شد. وی دارای مدرک دکترای مشاوره از دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران می‌باشد. حقیقت‌جو در دوره نمایندگی با محمد تهوری خبرنگار روزنامه ایران ازدواج کرد و پس از 12 سال زندگی مشترک از وی جدا شد.


فعالیت‌های شغلی و اجتماعی

فاطمه حقیقت‌جو فعالیت‌های شغلی را با خدمت در پست‌های امور تربیتی و مشاوره آموزش و پرورش آغاز کرد. سپس به تدریج سمت‌ها و مشاغل مختلفی را احراز نمود که عبارت‌اند از پژوهشگر و مدرس دانشگاه‌های تهران و مراکز آموزش عالی فرهنگیان، مدیر مرکز مشاوره علم و صنعت، پژوهشگر مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، پژوهشگر جهاد دانشگاهی و مؤسسه روانشناسی و نایب رئیس انجمن مشاوره ایران. وی در سال 1384 و پس از انتخابات دوره نهم ریاست جمهوری به آمریکا رفت و در مرکز مطالعات بین‌الملل دانشگاه ام آی تی مشغول به کار شد. حقیقت‌جو سپس به دانشگاه هاروارد انتقال یافت و به عنوان پژوهشگر در مرکز زنان آن دانشگاه فعالیت کرد.[۱]


فعالیت‌های سیاسی

حقیقت‌جو فعالیت‌های سیاسی را در دوران دانشجویی با عضویت در انجمن اسلامی دانشگاه تربیت معلم آغاز کرد سپس به عضویت اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان (دفتر تحکیم وحدت) درآمد و دو دوره عضو شورای مرکزی آن بود. وی در سال 1377 بعد از تأسیس حزب مشارکت ایران اسلامی به عضویت دفتر سیاسی این حزب انتخاب شد. حقیقت‌جو در سال 1378 به عنوان کاندیدای جبهه مشارکت در انتخابات دوره ششم قانون‌گذاری شرکت کرد و موفق شد از حوزه انتخابیه تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر به نمایندگی مجلس شورای اسلامی انتخاب شود. وی پس از ورود به مجلس به عضویت کمیسیون آموزش و تحقیقات درآمد و چندی نیز نایب رئیس کمیسیون تدوین آیین‌نامه داخلی مجلس بود.[۱]

فاطمه حقیقت‌جو اولین نماینده مجلس ششم بود که در جریان تحصن و استعفای جمعی از نمایندگان مجلس ششم در اعتراض به مواردی از جمله ردصلاحیت‌های گسترده به ‌وسیله شورای نگهبان در انتخابات مجلس هفتم (اسفند 82)، استعفایش توسط اعضای این مجلس در تاریخ ۴ اسفند ۱۳۸۲ پذیرفته شد. وی در سال ۱۳۸۰ در دادگاهی به ریاست سعید مرتضوی به ۲۰ ماه زندان محکوم شد که در دادگاه تجدیدنظر به ۱۷ ماه کاهش یافت. حقیقت‌جو از سال 1384 به آمریکا مهاجرت کرده و در حال حاضر از نظرات و تحلیل‌های وی در رسانه‌های مختلف نظیر بی بی سی و صدای آمریکا به عنوان کارشناس و تحلیلگر مسائل داخلی ایران استفاده می‌شود.[۱] او مدتی پس از رفتن از ایران حجاب خود را از سر برداشت.


اقدامات

از جمله طرح‌ها و لوایحی که حقیقت‌جو در تصویب آنها در مجلس نقش داشت، عبارت است از اصلاح قانون اعزام دختران دانشجو به خارج از کشور و حذف شرط تأهل؛ قانون معافیت زنان از پرداخت نیم عشر مالیات بر مهریه؛ موظف شدن بانک‌ها به پرداخت تسهیلات به همسران جانبازان و آزادگان متوفی یا به قیم قانونی فرزندان آنها؛ اصلاح ماده 9 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت و بهره‌مندی مستخدمان زن شاغل و بازنشسته سرپرست خانوار از کمک هزینه عائله‌مندی و اولاد؛ اصلاح ماده 1041 قانون مدنی و افزایش سن ازدواج دختران به حداقل 13 سال و پسران به حداقل 15 سال؛ قانون الحاق یک تبصره به ماده 1130 قانون مدنی و تعیین موارد عسروحرج زنان جهت صدور حکم طلاق؛ اصلاح مواد 1107، 1110، 1133 قانون مدنی در خصوص افزایش نفقه زنان و امکان ارائه دادخواست طلاق توسط زنان به محاکم صالحه با رعایت شرایط مربوطه؛ اصلاح ماده 1169 قانون مدنی و تعیین سن حضانت فرزند اعم از دختر یا پسر برای مادر تا 7 سالگی؛ پرداخت حق پرستاری به همسران جانبازان 50 درصد و بالاتر و اعصاب و روان؛ لایحه سقط درمانی؛ طرح قابل مطالبه بودن اجرت‌المثل زوجه پس از فوت مرد؛ طرح تشکیل شورای عالی خانواده؛ طرح حل اختلافات خانوادگی؛ لایحه الحاق ایران به کنوانسیون رفع کلیه اشکال تبعیض از زنان با قید تحفظ؛ طرح توانمندسازی زنان سرپرست خانوار؛ طرح حذف ماده 83 و اصلاح ماده 81 قانون تأمین اجتماعی مبنی بر حذف ممنوعیت پرداخت مستمری مادران بیمه شده به فرزندان و طرح اصلاح مواد 946 تا 949 قانون مدنی راجع به امکان ارث بردن زن از تمام اموال منقول و غیرمنقول.[۱]

آثار

مقاله

از فاطمه حقیقت جو چندین مقاله به زبان‌های فارسی و انگلیسی موجود است.

کتاب

در ج‍س‍ت‍ج‍وی‌ ح‍ق‍ی‍ق‍ی‍ت‌ م‍ح‍اک‍م‍ه‌ و دف‍اع‍ی‍ات‌ (1382). ت‍ه‍ران‌: ذک‍ر[۲]


منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ نظری، منوچهر (1395). زنان در عرصه قانون‌گذاری ایران (۱۲۸۵ـ۱۳۹۵ش). تهران: کویر. صص271-274.


پیوند به بیرون

  1. مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی
  2. پایگاه مجلات تخصصی نور
  3. Google Scholar
  4. سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران


نویسنده: سمیه سادات هاشمی