آغابیگم دختر مهتر قرائی خراسانی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
زندگی‌نامه
آغابیگم متخلص به "آقایی" از زنان شاعر، اوایل قرن دهم هجری و دختر مهتر قرائی خراسانی بود.[۱] پدرش در دربار محمدخان شیبانی (905-916ق.) از امرای خاندان شیبانی خدمت می‌کرد.[۲] آغابیگم به دلیل موقعیت خانوادگی توانست سواد بیاموزد.[۳] وی که در شاعری طبعی روان و خوش ذوق داشت، از جوانی آوازه شعرهایش در اطراف پیچید و به ویژه در دربار محمدخان ترکمان از عزت و اعتبار بسیاری بهره‌مند شد، چنان که خود را هم‌تراز شعرای بزرگ ایران می‌پنداشت[۴] و دیگران نیز او را تأیید می‌کردند.
برخی تذکره‌ها نام او را آقایی و آقابیگه نیز ثبت کرده‌اند.
بیت زیر از اوست:
ز هشیاران عالم هر که را دیدم غمی دارد
دلا دیوانه شو دیوانگی هم عالمی دارد[۵][۶]
منابع
- ↑ عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم؛ عقیقی بخشایشی، حبیبه (1382). زنان نامی در تاریخ، فرهنگ و تمدّن اسلامی. تهران: نوید اسلام. ص219.
- ↑ رجبی، محمد حسن (1374). مشاهیر زنان ایرانی و پارسی‌گوی، از آغاز تا مشروطه. تهران: سروش. ص4.
- ↑ فرخزاد، پوران (1381). کارنمای زنان کارای ایران، از دیروز تا امروز. تهران: قطره. ص43.
- ↑ م‍ش‍ی‍ر س‍ل‍ی‍م‍ی، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (--13). زنان س‍خ‍ن‍ور: از ی‍ک‌ه‍زار س‍ال پ‍ی‍ش تا امروز که به زب‍ان پ‍ارس‍ی س‍خ‍ن گ‍ف‍ت‍ه‌ان‍د. ج1. تهران: ش‍رک‍ت س‍ه‍ام‍ی چ‍اپ و ان‍ت‍ش‍ارات ک‍ت‍ب ایران. ص5.
- ↑ ک‍ش‍اورز ص‍در، م‍ح‍م‍دع‍ل‍ی (--13). از راب‍ع‍ه تا پ‍روی‍ن قرن ۳- قرن ۱۴. تهران: کاویان (چاپخانه). ص53.
- ↑ خدایار محبی، منوچهر (1325). شریک مرد. تهران: چاپخانه تابان. ص87.
تدوین: سمیه سادات هاشمی