آغابیگم دختر مهتر قرائی خراسانی
نسخهٔ تاریخ ۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۲۹ توسط H-ghahremani (بحث | مشارکت‌ها)
زندگی‌نامه
آغابیگم متخلص به "آقایی" از زنان شاعر، اوایل قرن دهم هجری و دختر مهتر قرائی خراسانی بود. پدرش در دربار محمدخان شیبانی (905-916ق.) از امرای خاندان شیبانی خدمت می‌کرد.[۱] آغابیگم به دلیل موقعیت خانوادگی توانست سواد بیاموزد.[۲] وی که در شاعری طبعی روان و خوش ذوق داشت، از جوانی آوازه شعرهایش در اطراف پیچید و به ویژه در دربار محمدخان ترکمان از عزت و اعتبار بسیاری بهره‌مند شد، چنان که خود را هم‌تراز شعرای بزرگ ایران می‌پنداشت و دیگران نیز او را تأیید می‌کردند.[۳]
برخی تذکره‌ها نام او را آقایی و آقابیگه نیز ثبت کرده‌اند.[۴]
بیت زیر از اوست:
ز هشیاران عالم هر که را دیدم غمی دارد
دلا دیوانه شو دیوانگی هم عالمی دارد[۵][۶]
منابع
- ↑ رجبی، محمد حسن (1374). مشاهیر زنان ایرانی و پارسی‌گوی، از آغاز تا مشروطه. تهران: سروش. ص4.
- ↑ فرخزاد، پوران (1381). کارنمای زنان کارای ایران، از دیروز تا امروز. تهران: قطره. ص43.
- ↑ م‍ش‍ی‍ر س‍ل‍ی‍م‍ی، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر ([--13]). زنان س‍خ‍ن‍ور: از ی‍ک‌ه‍زار س‍ال پ‍ی‍ش تا امروز که به زب‍ان پ‍ارس‍ی س‍خ‍ن گ‍ف‍ت‍ه‌ان‍د. تهران: ش‍رک‍ت س‍ه‍ام‍ی چ‍اپ و ان‍ت‍ش‍ارات ک‍ت‍ب ایران.
- ↑ عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم؛ عقیقی بخشایشی، حبیبه (1382). زنان نامی در تاریخ، فرهنگ و تمدّن اسلامی. تهران: نوید اسلام.
- ↑ ک‍ش‍اورز ص‍در، م‍ح‍م‍دع‍ل‍ی ([--13]). از راب‍ع‍ه تا پ‍روی‍ن قرن ۳- قرن ۱۴. تهران: کاویان (چاپخانه).
- ↑ خدایار محبی، منوچهر (1325). شریک مرد. تهران: چاپخانه تابان.
تدوین: سمیه سادات هاشمی