پری اباصلتی
پری اباصلتی (1314-؟) روزنامه‌نگار، خبرنگار و نماینده دوره بیست و چهارم مجلس شورای ملی از تهران بود.[۱]
زندگی‌نامه
پری اباصلتی (میرهاشم) فرزند ابوطالب در سال 1314 چشم به جهان گشود. وی پس از اخذ لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران و دریافت دانشنامه فوق‌لیسانس در رشته تعلیم و تربیت، در سال 1338 به عنوان دبیر و مترجم به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمد.[۲]
فعالیت‌ها
پری اباصلتی از سال 1334 فعالیت روزنامه‌نگاری خود را با حمایت فرخ‌دین پارسای پدر فرخ‌رو پارسای آغاز کرد. او عهده‌دار سردبیری مجله اطلاعات بانوان و خبرنگاری روزنامه اطلاعات و نیز سرپرستی انجمن دوشیزگان و بانوان بود.[۲]
در اواخر دهه چهل، با حمایت حسن شهباز به عضویت کلوپ زونتا (شاخه غیر رسمی کلوپ روتاری) درآمد و پس از زمانی کوتاه به ریاست آن منصوب شد (کلوب زونتا در ایران در سال 1342 تشکیل شد و نحوه انتخاب اعضا در این کلوب مشابه کلوب روتاری بود).
پری اباصلتی در سال 1351 مشاور مطبوعاتی شرکت بیمه البرز شد و مدتی نیز نماینده بیمه یورکشایر انگلستان در ایران بود.[۲]
در سال 1354 با اکثریت 71367 رأی از 720822 رأی به عنوان نماینده مردم تهران وارد مجلس شورای ملی شد.[۳] اباصلتی در مجلس عضو کمیسیون فرهنگ و هنر و کمیسیون اطلاعات و جهانگردی بوده و ریاست این کمیسیون را نیز برعهده داشت. وی همچنین در اجلاسیه اول دوره بیست و چهارم مجلس، عضو و منشی هیئت رئیسه بوده است.[۲]
او پس از انقلاب اسلامی به آمریکا مهاجرت کرده و نشریه راه زندگی [۲] را با همکاری همسرش هوشنگ میرهاشم تأسیس کرد.[۳]
آثار
پری اباصلتی به زبان‌های انگلیسی و فرانسه مسلط بود[۴] و آثار متعددی در قالب کتاب و ترجمه از وی موجود است که در زیر به آنها اشاره می‌شود.
تالیفات
- نگارش چندین مقاله در زمینه آموزش زبان انگلیسی
- انگلیسی فوری[۴]
- رازهای ناگفته اردشیر زاهدی (1381). به اهتمام پری اباصلتی و هوشنگ میرهاشم، ترجمه نشریات و مقالات رقیه باقرزاده، تهران: به آفرین.[۵]
ترجمه
- دوئل و چند داستان دیگر (1334). اثر گی‌دو مو پاسان، تهران: سپهر (چاپخانه).[۶]
منابع
- ↑ پیرنیا، منصوره (1374). سالار زنان ایران. واشنگتن: مهر ایران، ص133.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ نظری، منوچهر (1395). زنان در عرصه قانون‌گذاری ایران (1285-1395ش). تهران: کویر، صص163-164.
- ↑ زندگی‌نامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی) (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان، واحد اطلاع‌رسانی زنان.
- ↑ فرخ‌زاد، پوران (1381). کارنمای زنان کارای ایران، از دیروز تا امروز. تهران: قطره، ص63.
پیوند به بیرون