هاجر تربیت
هاجر تربیت (1285- 1352) نویسنده، سیاستمدار و از نمایندگان دوره بیست و یکم و بیست و دوم مجلس شورای ملی از تهران بود.[۱]
زندگی نامه
هاجر تربیت در سال 1285ش. در استانبول به دنیا آمد. پدرش حسینقلی از کارمندان سفارت ایران در استانبول بود. هاجر تحصیلات متوسطه را در استانبول به اتمام رساند و به سه زبان عربی، فرانسه و انگلیسی مسلط شد. در همانجا با محمدعلی تربیت ازدواج کرد و به تبریز نقل مکان کرد. وی در 29 دی ماه 1352 در حالی که سناتور مجلس سنا بود، درگذشت.[۲]
فعالیت ها
هاجر تربیت یکی از زنان فعال اجتماعی – فرهنگی، نویسنده و از مبارزان آزادی بود.
هاجر در تبریز در مدارس دخترانه تبریز مشغول تدریس شد و به دختران ورزش و هنرهای دستی آموزش می داد. پس از انتقال همسرش به تهران بعنوان نماینده مجلس شورای ملی(1311)، وی نیز به تهران آمده و پس از مدتی به ریاست دارالمعلمات (دانشسرای مقدماتی) برگزیده شد. از کارهای مهم وی در این سمت طرح اونیفرم یا روپوش برای دختران مدارس بود. او در سال 1314 به ریاست «کانون بانوان» انتخاب شد.[۳] در سال 1319 به ریاست دبیرستان نوربخش (مدرسه آمریکایی ها) منصوب شد[۴] و در همان سال همزمان با تأسیس بنگاه حمایت مادران و نوزادان، هاجر تربیت عضو این جمعیت شده و به عضویت هیئت مدیره آن درآمد. وی بارها از تریبون مجلس به مناسبت تأسیس بنگاه حمایت مادران و کودکان، سخنرانی کرد. مهمترین موضوعاتی که وی در سخنرانی هایش به آنها اشاره می کرد عبارت بودند از: کاستی ها در زمینه بهداشت، تحصیل جوانان، بازنگشتن جوانان از خارج از کشور، شرکت زنان در کلاس های مبارزه با بی سوادی، هفته کتاب، اعلامیه حقوق بشر، خانواده ایرانی و روز مادر.
هاجر تربیت از اعضای فعال «حزب زنان ایران» نیز بود. این حزب در سال1322 در تهران تشکیل شد. حزب زنان در سال 1324به «شورای زنان ایران» تغییر نام داد.
وی نماینده مردم تهران در دو دوره بیست و یکم و بیست و دوم مجلس شورای ملی بود و در ششمین دوره مجلس سنا به سناتوری از شهر تهران انتخاب گردید.[۵]
در سال 1323 هاجر تربیت به اتفاق فاطمه سیاح از طرف حزب زنان برای مطالعه و تأسیس رابطه با زنان ترک به کشور ترکیه مسافرت کرده و در مجالس مختلف فرهنگی و ادبی سخنرانی کردند.
آثار
هاجر تربیت در کارنامه فعالیتهای فرهنگی خود رساله «زن در قرن بیستم»[۲] و ترجمه چندین اثر از زبان انگلیسی به فارسی را دارد که در زیر به آنها اشاره می شود.
ترجمه
- جزیره گنج (1336). اثر ر. لوئی استیونسن؛ تلخیص مایکل وست؛ تهران: بنگاه و نشر کتاب.[۳]
- دختر مونتزوما (1338). اثر رایدرهاگرد، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.[۴]
- دایره سفید (بی تا). اثر کلابوند، بی جا.[۵]
منابع
- ↑ خشایار وزیری، فخری قویمی (1352). کارنامه زنان مشهور ایران. تهران: وزارت آموزش و پرورش.
- ↑ نظری، منوچهر (1395). زنان در عرصه قانون گذاری ایران (1285-1395ش). تهران: کویر، ص176.
- ↑ فرخ زاد، پوران (1381). کارنمای زنان کارای ایران، از دیروز تا امروز. تهران: قطره، ص219.
- ↑ دژم، عذرا (1384). اولین زنان. تهران: علم، ص 112.
- ↑ پیرنیا، منصوره (1374). سالار زنان ایران. مریلند: مهر ایران، ص135.
پیوند به بیرون