مهرانگیز منوچهریان
مهرانگیز منوچهریان (1285-1379) حقوقدان، موسیقیدان و سیاستمدار و نخستین سناتور زن در ایران بود.
زندگینامه
مهرانگیز منوچهریان در سال ۱۲۸۵ در مشهد به دنیا آمد. مادرش درة التاج و پدرش منوچهر منوچهریان بود. مهرانگیز خط فارسی را از مادر بزرگ و الفبای لاتین را از مادرش آموخت.[۱] او در هشت سالگی در امتحانات ورودی مدرسه شرکت کرد و در کلاس سوم ابتدایی پذیرفته شد، اما آموزشهای خانگی او فراتر از آموزش مدرسه بود، به طوری که در نیمه همان سال کلاس چهارم را و در تعطیلات تابستان کلاس پنجم را گذراند و در نه سالگی کلاس ششم را در مدرسه ژاندارک آغاز کرد. پس از آن، دوره متوسطه را در مدرسه «فرانکو پرسان» گذراند.[۲] با خاتمه امتحانات دوره اول متوسطه، مهرانگیز به دلیل تعطیلی مدرسه فرانکو پرسان تحصیلاتش را در دارالمعلمات ادامه داد.[۳] او با دکتر حسینقلی حسینینژاد استاد دانشکده حقوق ازدواج کرد.
مهرانگیز منوچهریان تا پیروزی انقلاب اسلامی به کار وکالت مشغول بود و پس از آن پروانه وکالتش باطل شد. او در ۱۴ تیر ۱۳۷۹ در تهران درگذشت.
تحصیلات
لیسانس فلسفه و علوم تربیتی از دانشگاه تهران: از مهر 1314 تا خرداد 1317
لیسانس حقوق(رشته قضایی) دانشگاه تهران: از آبان 1324 تا 1327
دکترای حقوق(رشته تخصصی حقوق جزا) از دانشگاه تهران: از 1334 تا 28 آذر 1338
پایان نامه دکترا: جرائم اطفال- طرح تأسیس محاکم اختصاصی اطفال[۴]
سابقه تدریس
دبیر فلسفه و روانشناسی در دبیرستان های تهران و دانشسرای عالی: 1317-1332
استاد حقوق جزا در مؤسسه عالی حسابداری: 1343-1347
استاد فوق لیسانس (در بخش قضایی و مشاوران اجتماعی) دانشگاه ملی ایران: 1345-1346
استاد تحولات اجتماعی ایران در مرکز آموزش سازمان امور استخدامی کشور: 1348-1350 [۴]
مشاغل
وکیل درجه اول دادگستری و مشاور حقوقی: 1327-1361
سناتور انتصابی مجلس سنا: 1342-1351.
مشاور حقوقی و جرم شناس در کانون هدایت کودک (مرکز روانی و تربیتی و طبی و اجتماعی)
وابسته به انجمن ملی حمایت کودکان: 1341-1345 [۴]
عضویت در مجامع
اتحادیه زنان حقوقدان ایران- مؤسس و رئیس اتحادیه: از خرداد 1340
عضو کانون وکلای دادگستری ایران از 30 آذر 1328
عضو اتحادیه بین المللی وکلای دادگستری
عضو اتحادیه بین المللی زنان حقوقدان (از تأسیسات گروه ب کمیسیون اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد)
رئیس افتخاری مادام العمر اتحادیه بین المللی زنان حقوقدان: از 1963
عضو مرکز صلح جهانی از طریق حقوق
عضو انجمن آمریکایی حقوق بین الملل
عضو کمیته مکاتبات وابسته به شورای ملی زنان آمریکا: 1936- 1969
مؤسس و رئیس سازمان داوطلبان حمایت خانواده
عضو انجمن بین المللی حقوق دانان
عضو اتحادیه بین المجالس[۴]
اولین زن عضو هیئت منصفه مطبوعات در سال 1343 به همراه نیره سعیدی، پروین صوفی، شوکت ملک جهانبانی و فرخ رو پارسای[۵]
جایزهها و افتخارات
دریافت «جایزه صلح حقوق بشر سازمان ملل متحد» در سال ۱۹۶۸
دریافت «جایزه صلح مرکز صلح جهانی از طریق حقوق» در سال ۱۹۷۱ [۶]
آثار
- سازمان ملل و حقوق زن: گزارش بیستو پنجمین اجلاسیه کمیسیون مقام زن
- وضع حقوقی زن در جهان: ترجمه گزارش دبیر کل سازمان ملل متحد (1342)
- ترجمه تربیت سیاسی و اجتماعی زن: مدرک شمارهE/CN. 6/405/Rev. 1 سازمان ملل متحد (1347)
- فلسفه اخلاق (1327)
- طرح اصلاحی بعضی مواد قانون مدنی و نسخ ماده ۱۷۹ قانون جزا
- طرح قانون حمایت صغار (1340)
- انتقاد از قوانین اساسی و مدنی و کیفری ایران از نظر حقوق زن (1342)
- مسئله جرائم اطفال: طرح تاسیس محاکم اختصاصی اطفال و بنگاههای وابسته به آن در ایران (1340)
- نابرابریهای حقوقی زن و مرد در ایران و راه اصلاح آن (1357)
منابع
- ↑ احمدی خراسانی، نوشین؛ اردلان، پروین (1382). سناتور: فعالیت های مهرانگیز منوچهریان بر بستر مبارزات حقوقی زنان در ایران. تهران: توسعه. ص 40.
- ↑ احمدی خراسانی، نوشین؛ اردلان، پروین (1382). سناتور: فعالیت های مهرانگیز منوچهریان بر بستر مبارزات حقوقی زنان در ایران. تهران: توسعه. ص 41.
- ↑ احمدی خراسانی، نوشین؛ اردلان، پروین (1382). سناتور: فعالیت های مهرانگیز منوچهریان بر بستر مبارزات حقوقی زنان در ایران. تهران: توسعه. ص45.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ احمدی خراسانی، نوشین؛ اردلان، پروین (1382). سناتور: فعالیت های مهرانگیز منوچهریان بر بستر مبارزات حقوقی زنان در ایران. تهران: توسعه. ص512-516.
- ↑ پیرنیا، منصوره (1374). سالار زنان ایران. واشنگتن: مهرایران، ص205.
- ↑ پیرنیا، منصوره (1374). سالار زنان ایران. واشنگتن: مهرایران، ص131.
نگارخانه
صفحاتی از کتاب قانون خانواده تألیف مهرانگیز منوچهریان