ماه منیر نفیسی
ماه منیر نفیسی (جزایری) (1295-1370) محقق، زبان‌شناس، استاد دانشگاه تهران و از اولین استادان زنی بود که از ابتدای تأسیس دانشگاه تهران در آنجا به تدریس پرداخت.
زندگی‌نامه
ماه منیر نفیسی متولد 1295 [۳] در تهران، آخرین فرزند علی‌اصغر نفیسی ملقب به مودب‌الدوله، نوه‌ی میرزا علی اکبر نفیسی ملقب به ناظم الاطباء از اولین پزشکان ایران، برادرزاده‌ی سعید نفیسی، خواهر حبیب نفیسی و همسر دکتر شمس‌الدین جزایری بنیانگذار دانشکده‌ی اقتصاد دانشگاه تهران بود. ثمره‌ی ازدواج وی در سال 1319 با دکتر شمس‌الدین جزایری سه دختر و یک پسر بود. ماه منیر نفیسی در سال 1370 درگذشت.[۱]
تحصیلات
ماه منیر نفیسی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران گذراند. وی یکی از اولین فارغ‌التحصیلان مدرسه ژاندارک بود که برای ادامه تحصیل و گذراندن دوره‌های تکمیلی و عالی به سوئیس رفت و در رشته‌ی ادبیات فرانسه و پس از آن فلسفه و زبان انگلیسی از دانشگاه لوزان سوئیس فارغ‌التحصیل و به اخذ درجه‌ی دکترا نائل شد. پایان‌نامه دکترای وی، مطالعه تطبیقی افسانه‌های لافونتن «شاعر فرانسوی» با حکایات گلستان سعدی بود.[۲]
ماه منیر نفیسی مقارن جنگ جهانی دوم به ایران آمد و به شغل دبیری پرداخت.[۳] وی پس از بازگشت به ایران ابتدا در دانشسرای عالی و پس از تشکیل دانشکده‌ی ادبیات در آنجا به تدریس زبان و ادبیات فرانسه و گاه مبانی فلسفه پرداخت. سپس به همراه خانم‌ها فاطمه سیاح و امینه پاکروان از اولین استادان زنی بود که از ابتدای تأسیس دانشگاه تهران در آنجا به تدریس پرداختند. ماه منیر نفیسی پس از 31 سال تدریس و تعلیم صدها دانشجو که بسیاری از آنها از بزرگان فرهنگ و ادب معاصر محسوب می‌شوند در سال 1349 [۴] در حالی که ریاست دپارتمان زبان فرانسه دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه تهران را برعهده داشت بازنشسته شد.[۲]
وی علاقه زیادی به مطالعه داشت و با وجود اداره امور زندگی از خانه‌داری و تربیت فرزند و شغل دبیری، از کوتاه‌ترین فرصت اوقات فراغت استفاده کرده به خواندن کتب می‌پرداخت و می‌گفت لذتی که از خواندن یک کتاب می‌برم قابل مقایسه با هیچ تفریح دیگری در زندگی نیست. نفیسی روزی را که به مقام استادی رسید بهترین روز زندگی خود می‌دانست.[۳]
آثار
- اصطلاحات و ضرب‌المثل‌های عمده زبان فرانسه با ترجمه فارسی. تهران: بانک ملی ایران.[۵]
- قطعات منتخب از آثار ادبیات فرانسه
- داستان‌های کوتاه[۲]