پروین صوفی

پروین (زهرا) صوفی سیاوش(1301-1376) از نخستین زنان معاون وزیر (در کابینه امیر عباس هویدا، معاونت پارلمانی وزیر کشور وقت حسن زاهدی) بود.

پرونده:EC8AB72B-6F27-4086-BF03-C914D18E7D86.jpg

زهرا (پروین) صوفی، از نخستین زنان معاون وزیر، سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران

زندگینامه

مدرک لیسانس زهرا (پروین) صوفی، سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران

پروین (زهرا) صوفی سیاوش در سال 1301 در شهر املش به دنیا آمد.[۱] او فرزند سرهنگ عبدالحسین صوفی سیاوش و نتیجه آیت‌الله میرزا حبیب‌الله رشتی معروف به میرزای رشتی (متوفّی ۱۳۱۲ ق) بود. تحصیلات ابتدایی خود را در رشت و دوره متوسطه را در قزوین و تهران گذراند، سپس وارد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد و در رشته حقوق قضایی مشغول به تحصیل شد. وی دوره دکتری حقوق را نیز در دانشکده حقوق پاریس به پایان رساند.

او با اسدالله فخیم ازدواج کرده و صاحب دو دختر شد.

پروین صوفی سیاوش در تاریخ 17 آبان 1376 در تهران درگذشت.[۲] و در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.

فعالیتهای شغلی و اجتماعی

دبیر دبیرستان در تهران (1322)؛

ریاست دبیرستان و آموزش و پرورش ناحیه دو تهران؛

ریاست کمیته پیکار با بی سوادی آموزش و پرورش؛ برای بررسی پیشرفت آموزشی فرزندان عشایر چندین سفر به استانهای خراسان، خوزستان، گیلان، فارس، لرستان، مازندران و آذربایجان داشت؛

مدیرکل تربیت معلم وزارت آموزش و پرورش؛

تاسیس دبستان دخترانه میترا (1345)؛[۳]

نماینده ایران در کنفرانس بین المللی آموزش و پرورش در شهر پاریس؛

مدیر عامل جمعیت پرورش کودک؛

ریاست جمعیت مبارزه با بی سوادی زنان؛

عضویت در هیئت مدیره پیشاهنگی ایران.

مجوز مدرسه به نام پروین صوفی، سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران

فعالیتهای سیاسی

در سال 1343 به همراه نیره سعیدی، مهرانگیز منوچهریان، شوکت ملک جهانبانی و فرخ رو پارسای برای اولین بار به عضویت هیئت منصفه مطبوعات انتخاب شدند.

در سال 1346 به همراه مهرانگیز دولتشاهی و معصومه ملک زاده به عضویت هیئت اجرایی شورای مرکزی سازمان بانوان حزب ایران نوین در آمد.

در سال 1347 عضو هیئت رئیسه شورا شد و ریاست کمیته امور حقوقی را بر عهده گرفت.

در سال 1348 به سمت معاون پارلمانی وزیر کشور، حسن زاهدی، برگزیده شد.[۴]

بازرس و عضو هیئت مدیره شورای جمعیت های زنان ایران

نایب رئیس اتحادیه زنان حقوقدان.

جایزه ها و افتخارات

پروین صوفی سیاوش به خاطر فعالیتهای اجتماعی موفق به دریافت نشان درجه سه و چهار همایونی شد.