تفاوت میان نسخه‌های «طوبی آزموده»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
طوبی آزموده (1257- 1315 ش) از زنان فعال در حوزه فرهنگ و آموزش و موسس دبستان دخترانه [[ناموس]] در سال 1286 شمسی در تهران بود. دبستان ناموس دومین دبستان دخترانه در تهران و اولین دبیرستان دخترانه ای بود که توسط یک ایرانی تأسیس شد.[[پرونده:مقبره طوبی آزموده.jpg|بندانگشتی|مقبره طوبی آزموده در گورستان ظهیرالدین در شمال تهران]]
طوبی آزموده (1257-1315ش) از زنان فعال در حوزه فرهنگ و آموزش و مؤسس دبستان دخترانه [[ناموس]] در سال 1286 شمسی در تهران بود. دبستان ناموس دومین دبستان دخترانه در تهران و اولین دبیرستان دخترانه‌ای بود که توسط یک ایرانی تأسیس شد.[[پرونده:مقبره طوبی آزموده.jpg|بندانگشتی|مقبره طوبی آزموده در گورستان ظهیرالدین در شمال تهران]]
=== زندگی‌نامه ===
=== زندگی‌نامه ===
طوبی آزموده فرزند میرزا حسن خان سرتیپ از افراد ارتش بود. او در سال 1257 ش. در تهران چشم به جهان گشود و در چهارده سالگی با میرزا عبدالحسین خان میرپنج ازدواج کرد، ولی بعدها بدون داشتن فرزندی از او جدا شد. طوبی آزموده در اول مهرماه 1315 شمسی درگذشت. او در گورستان ظهیرالدین در منطقه دربند تهران مدفون شد.
طوبی آزموده فرزند میرزا حسن خان سرتیپ از افراد ارتش بود. او در سال 1257 ش. در تهران چشم به جهان گشود<ref name=":0">خشایار وزیری، فخری قویمی (1352). ''کارنامه زنان مشهور ایران.'' تهران: وزارت آموزش و پرورش. صص135.</ref> و در چهارده سالگی با میرزا عبدالحسین خان میرپنج ازدواج کرد، ولی بعدها بدون داشتن فرزندی از او جدا شد.<ref name=":1">شهبازی فراهانی، داریوش (1394). ''پرسه در دارالخلافه''. ج2. تهران: کتاب‌سرا. صص134-135. به نقل از رشدیه، شمس‌الدین (1362). ''تهران به روایت تاریخ و سوانح عمر''. تهران: نشر تاریخ ایران.</ref> طوبی آزموده در اول مهرماه 1315 شمسی درگذشت.<ref name=":0" /> او در گورستان ظهیرالدین در منطقه دربند تهران مدفون شد.


==== تحصیلات ====
==== تحصیلات ====
طوبی، پدری باسواد و روشنفکر داشت که با فراهم کردن شرایط مناسب و حضور معلمان سرخانه، فرزندش را با علم و دانش آشنا کرد. او در خانه ادبیات فارسی و نیز زبان عربی و فرانسه را آموخت.
طوبی، پدری باسواد و روشنفکر داشت که با فراهم کردن شرایط مناسب و حضور معلمان سرخانه، فرزندش را با علم و دانش آشنا کرد.<ref name=":1" /> او در خانه ادبیات فارسی و نیز زبان عربی و فرانسه را آموخت.<ref name=":0" />
 




=== مدرسه ناموس ===
=== مدرسه ناموس ===
طوبی آزموده نخستین مدرسه دخترانه را به نام پرورش در سال 1282ش. در تهران افتتاح کرد. این مدرسه که 17 دانش آموز داشت پس از چهار روز فعالیت از سوی دولت وقت بسته شد. او پس از اعطای مشروطیت در سال 1286 شمسی در بخش مجزایی از منزل شخصی مدرسه ای به نام [[ناموس]] تأسیس کرد. این مدرسه بعدها به یکی از مهمترین و مجهزترین مدارس متوسطه دخترانه تبدیل شد. او همچنین در این مدرسه کلاس‌های اکابر برای زنان بزرگسال را نیز دایر کرد. سال 1307 شمسی اولین دوره فارغ التحصیلان آن به اخذ مدرک دیپلم نائل آمدند.
طوبی آزموده نخستین مدرسه دخترانه را به نام پرورش در سال 1282ش. در تهران افتتاح کرد. این مدرسه که 17 دانش آموز داشت پس از چهار روز فعالیت از سوی دولت وقت بسته شد.<ref name=":1" /> او پس از اعطای مشروطیت در سال 1286 شمسی در بخش مجزایی از منزل شخصی مدرسه ای به نام [[ناموس]] تأسیس کرد. این مدرسه بعدها به یکی از مهمترین و مجهزترین مدارس متوسطه دخترانه تبدیل شد. او همچنین در این مدرسه کلاس‌های اکابر برای زنان بزرگسال را نیز دایر کرد.<ref>بامداد، بدرالملوک (1347). ''زن ایرانی از انقلاب مشروطیت تا انقلاب سفید''. ج1. تهران: ابن سینا. صص41-42.</ref> سال 1307 شمسی اولین دوره فارغ التحصیلان آن به اخذ مدرک دیپلم نائل آمدند.[http://rijaldb.com/fa/7858/%D9%85%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D9%87+%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%88%D8%B3+%D8%AF%D8%B1+%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86#/id-2]


آزموده یکی از مقتدرترین زنان فرهنگی عصر خود بود. هدف طوبی آزموده از تأسیس مدرسه کسب درآمد نبود. او حتی از محل وجوه دریافتی از دانش آموزان برخوردار به محصلین بی بضاعت کمک شایانی می نمود.  
آزموده یکی از مقتدرترین زنان فرهنگی عصر خود بود. هدف طوبی آزموده از تأسیس مدرسه کسب درآمد نبود. او حتی از محل وجوه دریافتی از دانش آموزان برخوردار به محصلین بی بضاعت کمک شایانی می نمود.<ref name=":0" />




=== مفاخر ===
=== مفاخر ===
طوبی آزموده به سبب آن که مؤسس اولین دبیرستان ملی دختران در ایران بود به دریافت تقدیرنامه و نشان‌های علمی درجه 1 و2 و3 نائل شد.
طوبی آزموده به سبب آن که مؤسس اولین دبیرستان ملی دختران در ایران بود به دریافت تقدیرنامه و نشان‌های علمی درجه 1 و2 و3 نائل شد.<ref name=":0" />
 




=== منابع ===
=== منابع ===
بامداد، بدرالملوک (1347). ''زن ایرانی از انقلاب مشروطیت تا انقلاب سفید''. ج1. تهران: ابن سینا. صص41-42.




=== پیوند به بیرون ===


# [http://rijaldb.com/fa/7858/%D9%85%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D9%87+%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%88%D8%B3+%D8%AF%D8%B1+%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86#/id-2 بانک اطلاعات رجال]


[[رده:زنان فعال فرهنگی]]
[[رده:زنان فعال فرهنگی]]

نسخهٔ ‏۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۴۶

طوبی آزموده (1257-1315ش) از زنان فعال در حوزه فرهنگ و آموزش و مؤسس دبستان دخترانه ناموس در سال 1286 شمسی در تهران بود. دبستان ناموس دومین دبستان دخترانه در تهران و اولین دبیرستان دخترانه‌ای بود که توسط یک ایرانی تأسیس شد.

پرونده:مقبره طوبی آزموده.jpg
مقبره طوبی آزموده در گورستان ظهیرالدین در شمال تهران

زندگی‌نامه

طوبی آزموده فرزند میرزا حسن خان سرتیپ از افراد ارتش بود. او در سال 1257 ش. در تهران چشم به جهان گشود[۱] و در چهارده سالگی با میرزا عبدالحسین خان میرپنج ازدواج کرد، ولی بعدها بدون داشتن فرزندی از او جدا شد.[۲] طوبی آزموده در اول مهرماه 1315 شمسی درگذشت.[۱] او در گورستان ظهیرالدین در منطقه دربند تهران مدفون شد.

تحصیلات

طوبی، پدری باسواد و روشنفکر داشت که با فراهم کردن شرایط مناسب و حضور معلمان سرخانه، فرزندش را با علم و دانش آشنا کرد.[۲] او در خانه ادبیات فارسی و نیز زبان عربی و فرانسه را آموخت.[۱]


مدرسه ناموس

طوبی آزموده نخستین مدرسه دخترانه را به نام پرورش در سال 1282ش. در تهران افتتاح کرد. این مدرسه که 17 دانش آموز داشت پس از چهار روز فعالیت از سوی دولت وقت بسته شد.[۲] او پس از اعطای مشروطیت در سال 1286 شمسی در بخش مجزایی از منزل شخصی مدرسه ای به نام ناموس تأسیس کرد. این مدرسه بعدها به یکی از مهمترین و مجهزترین مدارس متوسطه دخترانه تبدیل شد. او همچنین در این مدرسه کلاس‌های اکابر برای زنان بزرگسال را نیز دایر کرد.[۳] سال 1307 شمسی اولین دوره فارغ التحصیلان آن به اخذ مدرک دیپلم نائل آمدند.[۱]

آزموده یکی از مقتدرترین زنان فرهنگی عصر خود بود. هدف طوبی آزموده از تأسیس مدرسه کسب درآمد نبود. او حتی از محل وجوه دریافتی از دانش آموزان برخوردار به محصلین بی بضاعت کمک شایانی می نمود.[۱]


مفاخر

طوبی آزموده به سبب آن که مؤسس اولین دبیرستان ملی دختران در ایران بود به دریافت تقدیرنامه و نشان‌های علمی درجه 1 و2 و3 نائل شد.[۱]


منابع

پیوند به بیرون

  1. بانک اطلاعات رجال
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ خشایار وزیری، فخری قویمی (1352). کارنامه زنان مشهور ایران. تهران: وزارت آموزش و پرورش. صص135.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ شهبازی فراهانی، داریوش (1394). پرسه در دارالخلافه. ج2. تهران: کتاب‌سرا. صص134-135. به نقل از رشدیه، شمس‌الدین (1362). تهران به روایت تاریخ و سوانح عمر. تهران: نشر تاریخ ایران.
  3. بامداد، بدرالملوک (1347). زن ایرانی از انقلاب مشروطیت تا انقلاب سفید. ج1. تهران: ابن سینا. صص41-42.