تفاوت میان نسخه‌های «مهرانگیز دولتشاهی»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۶: سطر ۶:


===زندگی‌نامه===
===زندگی‌نامه===
مهرانگیز دولتشاهی در سال ۱۲۹۶ در اصفهان به دنیا آمد. او دیپلمات ایرانی، نماینده سه دوره مجلس شورای ملی  و [[فعال حقوق زنان]] بود. وی اولین زن ایرانی بود که توانست در تاریخ معاصر ایران به مقام سفیر نایل شود. پدرش محمدعلی میرزا شکوه الدوله، نماینده کرمانشاه در دوره های ششم تا هشتم مجلس شورای ملی، رئیس تشریفات دربار رضاشاه و وزیر پست و تلگراف و تلفن در حکومت پهلوی<ref>نظری، منوچهر (1395). ''زنان در عرصه قانون‌گذاری ایران (1285-1395ش).'' تهران: کویر، صص180-182.</ref> و مادرش اخترالملوک هدایت دختر هدایت قلی خان اعتضاد الملک بود.[http://rijaldb.com/fa/9072/%D9%85%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86%DA%AF%DB%8C%D8%B2+%D8%AF%D9%88%D9%84%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D9%87%DB%8C] مهرانگیز خواهر مهین دولتشاهی، همسر مظفر فیروز وزیر کار در کابینه احمد قوام و خواهرزاده صادق هدایت بود. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران گذراند. در سال 1318 با مهندس انصاری، رئیس اسبق بنگاه مستقل برق ازدواج کرد و پس از آن به اتفاق همسرش برای ادامه تحصیل به آلمان رفت. وی مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه هومبولت برلین دریافت کرد و موفق به اخذ مدرک دکترای علوم اجتماعی و سیاسی از دانشگاه هایدبرگ شد. مهرانگیز دولتشاهی در مهرماه ۱۳۸۷ در سن ۹۱ سالگی در پاریس درگذشت.
مهرانگیز دولتشاهی در سال ۱۲۹۶ در اصفهان به دنیا آمد. او دیپلمات ایرانی، نماینده سه دوره مجلس شورای ملی  و [[فعال حقوق زنان]] بود. وی اولین زن ایرانی بود که توانست در تاریخ معاصر ایران به مقام سفیر نایل شود. پدرش محمدعلی میرزا شکوه الدوله، نماینده کرمانشاه در دوره های ششم تا هشتم مجلس شورای ملی، رئیس تشریفات دربار رضاشاه و وزیر پست و تلگراف و تلفن در حکومت پهلوی<ref name=":0">نظری، منوچهر (1395). ''زنان در عرصه قانون‌گذاری ایران (1285-1395ش).'' تهران: کویر، صص180-182.</ref> و مادرش اخترالملوک هدایت دختر هدایت قلی خان اعتضاد الملک بود.[http://rijaldb.com/fa/9072/%D9%85%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86%DA%AF%DB%8C%D8%B2+%D8%AF%D9%88%D9%84%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D9%87%DB%8C] مهرانگیز خواهر مهین دولتشاهی، همسر مظفر فیروز وزیر کار در کابینه احمد قوام و خواهرزاده صادق هدایت بود. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران گذراند. در سال 1318 با مهندس انصاری، رئیس اسبق بنگاه مستقل برق ازدواج کرد و پس از آن به اتفاق همسرش برای ادامه تحصیل به آلمان رفت. وی مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه هومبولت برلین دریافت کرد و موفق به اخذ مدرک دکترای علوم اجتماعی و سیاسی از دانشگاه هایدبرگ شد. مهرانگیز دولتشاهی در مهرماه ۱۳۸۷ در سن ۹۱ سالگی در پاریس درگذشت.


<br />
<br />
سطر ۲۶: سطر ۲۶:
<br />
<br />
===فعالیت‌های اجتماعی===
===فعالیت‌های اجتماعی===
مهرانگیز دولتشاهی در سال ۱۳۲۵ در سازمان خدمات اجتماعی و انجمن حمایت از زندانیان مشغول به کار شد.<ref>دژم، عذرا (1384). ''اولین زنان''. تهران: علم، ص160.</ref>  
مهرانگیز دولتشاهی در سال ۱۳۲۵ در سازمان خدمات اجتماعی و انجمن حمایت از زندانیان مشغول به کار شد<ref>دژم، عذرا (1384). ''اولین زنان''. تهران: علم، ص160.</ref> و ریاست اداره آموزش اجتماعی را برعهده گرفت وی در همان سال به عضویت شورای مرکزی حزب دموکرات درآمد و بخش زنان حزب را تشکیل داد. همچنین جمعیت خیریه زنان شهرداری را نیز در سال 1325 احداث نمود.


سایر فعالیت‌های اجتماعی وی به شرح ذیل است:
دولتشاهی در سال 1334 «[[جمعیت راه نو]]» را تشکیل داد که در زمینه زنان فعالیت می‌کرد. او به مدت 7 سال ریاست این جمعیت را به عهده داشت. وی این جمعیت را برای دفاع از حقوق زنان ایرانی بنیاد نهاد و برای بهبود زندگی زنان ایرانی و از جمله برای سوادآموزی زنان جنوب شهر تهران تلاش بسیاری کرد. این گروه، اولین نمایشگاه بین‌المللی «فعالیت زن» را با شرکت 30 کشور آسیایی و اروپایی<ref>بامداد، بدرالملوک (1347). ''زن ایرانی از انقلاب مشروطیت تا انقلاب سفید''. تهران: ابن سینا، ص80.</ref> در در ایران برگزار نمود.<ref name=":0" />
 
احداث جمعیت خیریه زنان شهرداری در سال 1325
 
تشکیل بخش زنان حزب دموکرات در سال 1325 و عضویت در شورای مرکزی حزب


عضو هیئت تحریریه روزنامه حزب
عضو هیئت تحریریه روزنامه حزب
سطر ۳۹: سطر ۳۵:


رئیس قسمت آموزش اجتماعی در بنگاه عمران کشور از 1333 تا1335؛ سفر به هند به جهت تهیه گزارشی از پیشرفت‌های عمران روستایی هند و تطبیق آن با ایران
رئیس قسمت آموزش اجتماعی در بنگاه عمران کشور از 1333 تا1335؛ سفر به هند به جهت تهیه گزارشی از پیشرفت‌های عمران روستایی هند و تطبیق آن با ایران
در سال 1334 «[[جمعیت راه نو]]» را تشکیل داد که در زمینه زنان فعالیت می‌کرد. او به مدت 7 سال ریاست این جمعیت را به عهده داشت.


عضو مؤسس [[حزب ایران نوین]] و عضو هیئت اجرایی شورای مرکزی آن حزب و مؤسس شعبه حزب در کرمانشاه<ref>خشایار وزیری، فخری قویمی (1352). ''کارنامه زنان مشهور ایران''. تهران: وزارت آموزش و پرورش، ص223.</ref>
عضو مؤسس [[حزب ایران نوین]] و عضو هیئت اجرایی شورای مرکزی آن حزب و مؤسس شعبه حزب در کرمانشاه<ref>خشایار وزیری، فخری قویمی (1352). ''کارنامه زنان مشهور ایران''. تهران: وزارت آموزش و پرورش، ص223.</ref>
سطر ۴۷: سطر ۴۱:


عضو جمعیت خیریه فرح پهلوی از سال 1338
عضو جمعیت خیریه فرح پهلوی از سال 1338
تأسیس نمایشگاه بین‌المللی فعالیت زنان با شرکت 30 کشور آسیایی و اروپایی<ref>بامداد، بدرالملوک (1347). ''زن ایرانی از انقلاب مشروطیت تا انقلاب سفید''. تهران: ابن سینا، ص80.</ref> در سال 1339 تحت حمایت فرح پهلوی


در سال 1339 به نمایندگی از طرف شورای عالی زنان به استانبول رفت.
در سال 1339 به نمایندگی از طرف شورای عالی زنان به استانبول رفت.
سطر ۶۴: سطر ۵۶:
<br />
<br />
===آثار===
===آثار===
سیر پیشرفت سیاسی و مذهبی وسایل ارتباطات جمعی در ایران و پیداش مطبوعات آزاد در نتیجه انقلاب مشروطیت (رساله دکتری)، سال 1332
سخنرانی درباره تاریخچه مسئله نفت ایران در دانشگاه هایدبرگ در سال 1330
سخنرانی درباره وضع و مقام فعالیت‌های زنان ایران در برابر سازمان‌های زنان آلمانی در بن در سال 1336
سخنرانی درباره پیشرفت زنان ایران در نتیجه انقلاب سفید در جلسه کمیته زنان شوروی در مسکو در سال 1340


سخنرانی درباره وضع زن در ایران و نتایج انقلاب سفید در وضع اجتماعی و حقوقی زنان در شورای زنان انگلستان در سال 1342
# سیر پیشرفت سیاسی و مذهبی وسایل ارتباطات جمعی در ایران و پیداش مطبوعات آزاد در نتیجه انقلاب مشروطیت (رساله دکتری)، سال 1332
# سخنرانی درباره تاریخچه مسئله نفت ایران در دانشگاه هایدبرگ در سال 1330
# سخنرانی درباره وضع و مقام فعالیت‌های زنان ایران در برابر سازمان‌های زنان آلمانی در بن در سال 1336
# سخنرانی درباره پیشرفت زنان ایران در نتیجه انقلاب سفید در جلسه کمیته زنان شوروی در مسکو در سال 1340
# سخنرانی درباره وضع زن در ایران و نتایج انقلاب سفید در وضع اجتماعی و حقوقی زنان در شورای زنان انگلستان در سال 1342


<br />
<br />

نسخهٔ ‏۲۸ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۶

مهرانگیز دولتشاهی اولین سفیر زن ایرانی

مهرانگیز دولتشاهی (1296-1387) اولین سفیر زن ایرانی و نماینده سه دوره مجلس شورای اسلامی از کرمانشاه بود.[۱]

اعتبار نامه مهرانگیز دولتشاهی، نماینده دوره بیست و یکم مجلس شورای ملی، کتابخانه مجلس شورای اسلامی
اعتبار نامه مهرانگیز دولتشاهی، نماینده دوره بیست و دوم مجلس شورای ملی، کتابخانه مجلس شورای اسلامی
اعتبار نامه مهرانگیز دولتشاهی، نماینده دوره بیست و سوم مجلس شورای ملی، کتابخانه مجلس شورای اسلامی

زندگی‌نامه

مهرانگیز دولتشاهی در سال ۱۲۹۶ در اصفهان به دنیا آمد. او دیپلمات ایرانی، نماینده سه دوره مجلس شورای ملی و فعال حقوق زنان بود. وی اولین زن ایرانی بود که توانست در تاریخ معاصر ایران به مقام سفیر نایل شود. پدرش محمدعلی میرزا شکوه الدوله، نماینده کرمانشاه در دوره های ششم تا هشتم مجلس شورای ملی، رئیس تشریفات دربار رضاشاه و وزیر پست و تلگراف و تلفن در حکومت پهلوی[۱] و مادرش اخترالملوک هدایت دختر هدایت قلی خان اعتضاد الملک بود.[۲] مهرانگیز خواهر مهین دولتشاهی، همسر مظفر فیروز وزیر کار در کابینه احمد قوام و خواهرزاده صادق هدایت بود. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران گذراند. در سال 1318 با مهندس انصاری، رئیس اسبق بنگاه مستقل برق ازدواج کرد و پس از آن به اتفاق همسرش برای ادامه تحصیل به آلمان رفت. وی مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه هومبولت برلین دریافت کرد و موفق به اخذ مدرک دکترای علوم اجتماعی و سیاسی از دانشگاه هایدبرگ شد. مهرانگیز دولتشاهی در مهرماه ۱۳۸۷ در سن ۹۱ سالگی در پاریس درگذشت.


سوابق و فعالیت‌های شغلی

نماینده ایران در سمینار حقوق زن در مسکو در سال 1335

نماینده ایران در کنفرانس سازمان ملل متحد برای سازمان‌های غیردولتی در رم در سال 1336

ناظر ایرانی کمیسیون حقوق زن سازمان ملل در ژنو در سال 1340

عضو نمایندگی ایران در کنفرانس کار در ژنو در سال 1343

عضو هیئت ایرانی در کمیسیون حقوق زن در سال 1344

نماینده ایران در سمینار حقوق بشر سازمان ملل متحد در مسکو در سال 1349

در دوره وزارت عباسعلی خلعتبری در وزارت امور خارجه ایران، از مهرانگیز دولتشاهی برای تصدی سفارت ایران در دانمارک دعوت به عمل آمد و وی در سال 1354 به عنوان اولین سفیر زن عازم سفارت ایران در دانمارک شد و تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی به این مأموریت ادامه داد.


فعالیت‌های اجتماعی

مهرانگیز دولتشاهی در سال ۱۳۲۵ در سازمان خدمات اجتماعی و انجمن حمایت از زندانیان مشغول به کار شد[۲] و ریاست اداره آموزش اجتماعی را برعهده گرفت وی در همان سال به عضویت شورای مرکزی حزب دموکرات درآمد و بخش زنان حزب را تشکیل داد. همچنین جمعیت خیریه زنان شهرداری را نیز در سال 1325 احداث نمود.

دولتشاهی در سال 1334 «جمعیت راه نو» را تشکیل داد که در زمینه زنان فعالیت می‌کرد. او به مدت 7 سال ریاست این جمعیت را به عهده داشت. وی این جمعیت را برای دفاع از حقوق زنان ایرانی بنیاد نهاد و برای بهبود زندگی زنان ایرانی و از جمله برای سوادآموزی زنان جنوب شهر تهران تلاش بسیاری کرد. این گروه، اولین نمایشگاه بین‌المللی «فعالیت زن» را با شرکت 30 کشور آسیایی و اروپایی[۳] در در ایران برگزار نمود.[۱]

عضو هیئت تحریریه روزنامه حزب

عضو کمیته تعلیم و تربیت سازمان شاهنشاهی از 1326 تا 1328

رئیس قسمت آموزش اجتماعی در بنگاه عمران کشور از 1333 تا1335؛ سفر به هند به جهت تهیه گزارشی از پیشرفت‌های عمران روستایی هند و تطبیق آن با ایران

عضو مؤسس حزب ایران نوین و عضو هیئت اجرایی شورای مرکزی آن حزب و مؤسس شعبه حزب در کرمانشاه[۴]

ایجاد کانون خدمات جمعیت در جنوب تهران در سال 1335

عضو جمعیت خیریه فرح پهلوی از سال 1338

در سال 1339 به نمایندگی از طرف شورای عالی زنان به استانبول رفت.

عضو مؤسس شورای عالی جمعیت‌های زنان و دبیر این شورا از سال 1340 تا 1342 [۵]

خزانه‌دار انجمن حمایت از زندانیان از 1340 تا 1344

بنیانگذار شعبه شیر و خورشید سرخ کرمانشاه در سال 1346

عضو مؤسس و خزانه‌دار جمعیت ملی مبارزه با سرطان در سال 1351

در سال 1345 به سمت نایب ریاست شورای بین‌المللی زنان انتخاب شد.[۶]


آثار

  1. سیر پیشرفت سیاسی و مذهبی وسایل ارتباطات جمعی در ایران و پیداش مطبوعات آزاد در نتیجه انقلاب مشروطیت (رساله دکتری)، سال 1332
  2. سخنرانی درباره تاریخچه مسئله نفت ایران در دانشگاه هایدبرگ در سال 1330
  3. سخنرانی درباره وضع و مقام فعالیت‌های زنان ایران در برابر سازمان‌های زنان آلمانی در بن در سال 1336
  4. سخنرانی درباره پیشرفت زنان ایران در نتیجه انقلاب سفید در جلسه کمیته زنان شوروی در مسکو در سال 1340
  5. سخنرانی درباره وضع زن در ایران و نتایج انقلاب سفید در وضع اجتماعی و حقوقی زنان در شورای زنان انگلستان در سال 1342


منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ نظری، منوچهر (1395). زنان در عرصه قانون‌گذاری ایران (1285-1395ش). تهران: کویر، صص180-182.
  2. دژم، عذرا (1384). اولین زنان. تهران: علم، ص160.
  3. بامداد، بدرالملوک (1347). زن ایرانی از انقلاب مشروطیت تا انقلاب سفید. تهران: ابن سینا، ص80.
  4. خشایار وزیری، فخری قویمی (1352). کارنامه زنان مشهور ایران. تهران: وزارت آموزش و پرورش، ص223.
  5. زندگی‌نامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی) (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان، واحد اطلاع‌رسانی زنان.
  6. کولایی، الهه؛ جدا، خدیجه (1397). زن در تاریخ مجلس‌های ایران. تهران: خرسندی، ص209.