تفاوت میان نسخههای «نیره سعیدی»
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[پرونده:نیره سعیدی.jpg|بندانگشتی|250x250پیکسل|نیره سعیدی، برنده جایزه فرهنگی یونسکو و نماینده مجلس شورای ملی<ref>پیرنیا، منصوره (1374). ''سالار زنان ایران''. واشنگتن: مهرایران، ص307.</ref>]] | |||
نیره سعیدی (میرفخرایی) (1293-1370) برنده جایزه فرهنگی یونسکو و نماینده مجلس شورای ملی در دوره های بیست و دوم و بیست و سوم از تهران بود. | |||
===زندگینامه=== | ===زندگینامه=== | ||
نیره سعیدی در سال 1293 در تهران به دنیا آمد. پدرش معیرالممالک میرفخرایی و مادرش نظم الملوک خواجه نوری بود. وی تحصیلات اولیه خود را در مدرسه ژاندارک گذراند و در دانشسرای عالی ادامه تحصیل داد. برای ادامه تحصیل به فرانسه رفته و در رشته ادبیات فرانسه فارغ التحصیل شد. | نیره سعیدی (میرفخرایی) در سال 1293 در تهران به دنیا آمد. پدرش معیرالممالک میرفخرایی و مادرش نظم الملوک خواجه نوری بود. وی تحصیلات اولیه خود را در مدرسه ژاندارک گذراند و در دانشسرای عالی ادامه تحصیل داد. برای ادامه تحصیل به فرانسه رفته و در رشته ادبیات فرانسه فارغ التحصیل شد. | ||
همسر نیره سعیدی، محمد سعیدی نام داشت و نماینده مجلس سنا بود. حاصل ازدواج آنها دو دختر به نامهای مریم و مینا بود. | همسر نیره سعیدی، محمد سعیدی نام داشت و نماینده مجلس سنا بود. حاصل ازدواج آنها دو دختر به نامهای مریم و مینا بود. | ||
سطر ۱۹: | سطر ۲۲: | ||
در سال 1343 نیره سعیدی به همراه [[مهرانگیز منوچهریان]]، [[پروین صوفی]]، [[شوکت ملک جهانبانی]] و [[فرخ رو پارسا]] برای اولین بار به عضویت هیئت منصفه مطبوعات انتخاب شدند.<ref>پیرنیا، منصوره (1374). ''سالار زنان ایران''. واشنگتن: مهرایران، ص205.</ref> | در سال 1343 نیره سعیدی به همراه [[مهرانگیز منوچهریان]]، [[پروین صوفی]]، [[شوکت ملک جهانبانی]] و [[فرخ رو پارسا]] برای اولین بار به عضویت هیئت منصفه مطبوعات انتخاب شدند.<ref>پیرنیا، منصوره (1374). ''سالار زنان ایران''. واشنگتن: مهرایران، ص205.</ref> | ||
نماینده مردم تهران در مجلس شورای ملی در دوره های بیست دوم و بیست و سوم (1346-1350)<ref>''زندگینامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی)'' (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان، واحد اطلاع رسانی زنان.</ref> | نماینده مردم تهران در مجلس شورای ملی در دوره های بیست و دوم و بیست و سوم (1346-1350)<ref>''زندگینامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی)'' (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان، واحد اطلاع رسانی زنان.</ref> | ||
===فعالیتهای علمی=== | ===فعالیتهای علمی=== | ||
نیره سعیدی علاوه بر فعالیتهای سیاسی به کار ترجمه نیز می پرداخت. از مهمترین آثار او می توان به ترجمه اشعار لافونتن اشاره کرد. سعیدی به خاطر ترجمه این اشعار برنده جایزه یونسکو شد. وی اولین زن ایرانی است که برنده جایزه یونسکو گردید. از دیگر آثار او می توان به | نیره سعیدی علاوه بر فعالیتهای سیاسی به کار ترجمه نیز می پرداخت. از مهمترین آثار او می توان به ترجمه اشعار لافونتن اشاره کرد. سعیدی به خاطر ترجمه این اشعار برنده جایزه یونسکو شد. وی اولین زن ایرانی است که برنده جایزه یونسکو گردید.<ref>دژم، عذرا (1384). ''اولین زنان''. تهران: علم، صص173-174.</ref> از دیگر آثار او می توان به | ||
*حماسهها و افسانههای مردم آلمان | *حماسهها و افسانههای مردم آلمان | ||
سطر ۳۳: | سطر ۳۶: | ||
===منابع=== | ===منابع=== | ||
[[رده:زنان روزنامه نگار]] | [[رده:زنان روزنامه نگار]] | ||
[[رده:زنان فعال سیاسی]] | [[رده:زنان فعال سیاسی]] |
نسخهٔ ۸ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۰۵
نیره سعیدی (میرفخرایی) (1293-1370) برنده جایزه فرهنگی یونسکو و نماینده مجلس شورای ملی در دوره های بیست و دوم و بیست و سوم از تهران بود.
زندگینامه
نیره سعیدی (میرفخرایی) در سال 1293 در تهران به دنیا آمد. پدرش معیرالممالک میرفخرایی و مادرش نظم الملوک خواجه نوری بود. وی تحصیلات اولیه خود را در مدرسه ژاندارک گذراند و در دانشسرای عالی ادامه تحصیل داد. برای ادامه تحصیل به فرانسه رفته و در رشته ادبیات فرانسه فارغ التحصیل شد.
همسر نیره سعیدی، محمد سعیدی نام داشت و نماینده مجلس سنا بود. حاصل ازدواج آنها دو دختر به نامهای مریم و مینا بود.
نیره سعیدی در ۲۱ مرداد ۱۳۷۰ در پاریس درگذشت.
فعالیتهای اجتماعی و سیاسی
عضو هیئت مؤسس سازمان شاهنشاهی و خدمات اجتماعی
عضو شورای فرهنگی سلطنتی
عضو هیئت امنای کتابخانه پهلوی
مدیر مجله بانو (1323)
مؤسس برنامه بانو (زن و زندگی) در رادیو
در سال 1343 نیره سعیدی به همراه مهرانگیز منوچهریان، پروین صوفی، شوکت ملک جهانبانی و فرخ رو پارسا برای اولین بار به عضویت هیئت منصفه مطبوعات انتخاب شدند.[۲]
نماینده مردم تهران در مجلس شورای ملی در دوره های بیست و دوم و بیست و سوم (1346-1350)[۳]
فعالیتهای علمی
نیره سعیدی علاوه بر فعالیتهای سیاسی به کار ترجمه نیز می پرداخت. از مهمترین آثار او می توان به ترجمه اشعار لافونتن اشاره کرد. سعیدی به خاطر ترجمه این اشعار برنده جایزه یونسکو شد. وی اولین زن ایرانی است که برنده جایزه یونسکو گردید.[۴] از دیگر آثار او می توان به
- حماسهها و افسانههای مردم آلمان
- کازانوا
- شطرنجباز
- نقش آینده
- و ترانه من
اشاره کرد.
منابع
- ↑ پیرنیا، منصوره (1374). سالار زنان ایران. واشنگتن: مهرایران، ص307.
- ↑ پیرنیا، منصوره (1374). سالار زنان ایران. واشنگتن: مهرایران، ص205.
- ↑ زندگینامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی) (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان، واحد اطلاع رسانی زنان.
- ↑ دژم، عذرا (1384). اولین زنان. تهران: علم، صص173-174.