تفاوت میان نسخههای «مهروش صفینیا»
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۷: | سطر ۷: | ||
===فعالیتهای اجتماعی و شغلی=== | ===فعالیتهای اجتماعی و شغلی=== | ||
صفی نیا خدمات اداری خود را از سال 1322 و با سمت دبیری در وزارت فرهنگ آغاز و تا سال 1337 به تدریس زبان فرانسه و انگلیسی در دبیرستان های تهران اشتغال داشت و از آن به بعد به تأسیس کودکستان و دبستان «صفی نیا» اقدام کرد و سپس دورۀ دبیرستان را هم به نام «دبیرستان عبدالله مستوفی» دایر کرد. | صفی نیا خدمات اداری خود را از سال 1322 و با سمت دبیری در وزارت فرهنگ آغاز و تا سال 1337 به تدریس زبان فرانسه و انگلیسی در دبیرستان های تهران اشتغال داشت و از آن به بعد به تأسیس کودکستان و دبستان «صفی نیا» اقدام کرد و سپس دورۀ دبیرستان را هم به نام «دبیرستان عبدالله مستوفی» دایر کرد. وی خدمات اجتماعی خود را از سال 1311 در اصفهان و در جمعیت شیر و خورشید سرخ شروع کرد<ref name=":2" /> و پس از آن به عنوان مشاور جمعیت زنان دانشگاهی، عضو انجمن بین المللی زنان، رئیس اتحادیه زنان حقوقدان در ایران، عضو کلوپ بین المللی زونتا، عضو هیئت امنای مؤسسات آموزشی [[فرح پهلوی]] و عضو هیئت مدیره سازمان زنان بود.<ref name=":1">پیرنیا، منصوره (1374). ''سالار زنان ایران''. واشنگتن: مهرایران، ص136.</ref> وی در سال 1350 در دوره بیست و سوم مجلس شورای ملی به نمایندگی مردم شمیرانات وارد مجلس شورای ملی شد و به عضویت هیئت رئیسه مجلس درآمد.<ref name=":2" /> همچنین در مجلس عضو کمیسیون های امور خارجه، آموزش و پرورش و نایب رئیس کمیسیون علوم و آموزش عالی بود. او پس از اتمام دوره نمایندگی، در دی ماه 1354 به سمت قائم مقام وزیر آموزش و پرورش برای نظارت بر اصل پانزدهم انقلاب سفید تعیین شد.<ref name=":0" /> | ||
===فعالیتهای سیاسی=== | ===فعالیتهای سیاسی=== |
نسخهٔ ۱۷ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۲۰
مهروش صفی نیا (1296- ؟) نماینده دوره بیست و سوم مجلس شورای ملی از تهران بود.[۱]
زندگینامه
مهروش صفی نیا (مستوفی) فرزند عبدالله مستوفی در سال 1296 به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران، اصفهان و شیراز به پایان رسانید و جزو اولین دسته زنان ایران در سال 1314 در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران نام نویسی کرد و در سال 1318 به اخذ لیسانس در رشته زبان و ادبیات فرانسه و انگلیسی نائل آمد. در سال 1324 در دانشکده حقوق تهران نام نویسی کرد و سه سال بعد به عنوان اولین زن ایرانی در رشته حقوق و علوم سیاسی فارغ التحصیل شد.[۱] صفی نیا به زبان های انگلیسی و فرانسه تسلط داشت.[۲]
فعالیتهای اجتماعی و شغلی
صفی نیا خدمات اداری خود را از سال 1322 و با سمت دبیری در وزارت فرهنگ آغاز و تا سال 1337 به تدریس زبان فرانسه و انگلیسی در دبیرستان های تهران اشتغال داشت و از آن به بعد به تأسیس کودکستان و دبستان «صفی نیا» اقدام کرد و سپس دورۀ دبیرستان را هم به نام «دبیرستان عبدالله مستوفی» دایر کرد. وی خدمات اجتماعی خود را از سال 1311 در اصفهان و در جمعیت شیر و خورشید سرخ شروع کرد[۱] و پس از آن به عنوان مشاور جمعیت زنان دانشگاهی، عضو انجمن بین المللی زنان، رئیس اتحادیه زنان حقوقدان در ایران، عضو کلوپ بین المللی زونتا، عضو هیئت امنای مؤسسات آموزشی فرح پهلوی و عضو هیئت مدیره سازمان زنان بود.[۳] وی در سال 1350 در دوره بیست و سوم مجلس شورای ملی به نمایندگی مردم شمیرانات وارد مجلس شورای ملی شد و به عضویت هیئت رئیسه مجلس درآمد.[۱] همچنین در مجلس عضو کمیسیون های امور خارجه، آموزش و پرورش و نایب رئیس کمیسیون علوم و آموزش عالی بود. او پس از اتمام دوره نمایندگی، در دی ماه 1354 به سمت قائم مقام وزیر آموزش و پرورش برای نظارت بر اصل پانزدهم انقلاب سفید تعیین شد.[۲]
فعالیتهای سیاسی
نماینده مردم شمیرانات در دوره بیست و سوم مجلس شورای اسلامی (1350 تا 1354)
در حوزه انتخابیه خود مؤسسه فرهنگی صفی نیا و عبدالله مستوفی را اداره می کرد.[۳]