تفاوت میان نسخه‌های «مهروش صفی‌نیا»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
مهروش صفی نیا (1296- ؟) نماینده دوره بیست و سوم مجلس شورای ملی از تهران بود.
مهروش صفی نیا (1296- ؟) نماینده دوره بیست و سوم مجلس شورای ملی از تهران بود.[https://rc.majlis.ir/fa/parliament_member/show/771723]
[[پرونده:مهروش صفی نیا1.jpg|بندانگشتی|مهروش صفی نیا، نماینده دوره بیست و سوم مجلس شورای ملی]]
[[پرونده:مهروش صفی نیا1.jpg|بندانگشتی|مهروش صفی نیا، نماینده دوره بیست و سوم مجلس شورای ملی|جایگزین=|300x300پیکسل]]
<br />
<br />


===زندگینامه===
===زندگینامه===
مهروش صفی نیا (مستوفی) فرزند عبدالله مستوفی در سال 1296 به دنیا آمد. وی پس از اخذ دانشنامه زبان و ادبیات خارجه از دانشسرای عالی، به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمد و مشاغل و سمت هایی چون دبیری و مدیریت دبیرستان را احراز نمود. او در حین اشتغال در آموزش و پرورش، به تحصیل در رشته حقوق و علوم سیاسی پرداخت و به دریافت مدرک لیسانس از دانشگاه تهران نایل آمد.<ref name=":0">نظری، منوچهر (1395). ''زنان در عرصه قانون گذاری ایران (1285-1395ش).'' تهران: کویر، ص188-189.</ref> مهروش صفی نیا اولین زنی بود که در رشته حقوق و علوم سیاسی از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد.<ref name=":1">پیرنیا، منصوره (1374). ''سالار زنان ایران''. واشنگتن: مهرایران، ص136.</ref> صفی نیا به زبان های انگلیسی و فرانسه تسلط داشت.
مهروش صفی نیا (مستوفی) فرزند عبدالله مستوفی در سال 1296 به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران، اصفهان و شیراز به پایان رسانید و جزو اولین دسته زنان ایران در سال 1314 در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران نام نویسی کرد و در سال 1318 به اخذ لیسانس در رشته زبان و ادبیات فرانسه و انگلیسی نائل آمد. در سال 1324 در دانشکده حقوق تهران نام نویسی کرد و سه سال بعد به عنوان اولین زن ایرانی در رشته حقوق و علوم سیاسی فارغ التحصیل شد.<ref name=":2">وحید(1352). ''مهروش صفی نیا''. شماره 121، دی 1352، ص998.</ref> صفی نیا به زبان های انگلیسی و فرانسه تسلط داشت.<ref name=":0">نظری، منوچهر (1395). ''زنان در عرصه قانون گذاری ایران (1285-1395ش).'' تهران: کویر، ص188-189.</ref>


===فعالیتهای اجتماعی و شغلی===
===فعالیتهای اجتماعی و شغلی===
صفی نیا به عنوان مشاور جمعیت زنان دانشگاهی، عضو انجمن بین المللی زنان، رئیس اتحادیه زنان حقوقدان در ایران، عضو کلوپ بین المللی زونتا، عضو هیئت امنای مؤسسات آموزشی [[فرح پهلوی]] و عضو هیئت مدیره سازمان زنان بود.<ref name=":1" /> وی در سال 1350 در دوره بیست و سوم مجلس شورای ملی به نمایندگی مردم شمیرانات انتخاب گردید. وی در مجلس عضو کمیسیون های امور خارجه، آموزش و پرورش و نایب رئیس کمیسیون علوم و آموزش عالی بوده است. او پس از اتمام دوره نمایندگی، در دی ماه 1354 به سمت قائم مقام وزیر آموزش و پرورش برای نظارت بر اصل پانزدهم انقلاب سفید تعیین شد.<ref name=":0" />
صفی نیا خدمات اداری خود را از سال 1322 و با سمت دبیری در وزارت فرهنگ آغاز و تا سال 1337 به تدریس زبان فرانسه و انگلیسی در دبیرستان های تهران اشتغال داشت و از آن به بعد به تأسیس کودکستان و دبستان «صفی نیا» اقدام کرد و سپس دورۀ دبیرستان را هم به نام «دبیرستان عبدالله مستوفی» دایر کرد.<ref name=":2" /> وی خدمات اجتماعی خود را از سال 1311 در اصفهان و در جمعیت شیر و خورشید سرخ شروع کرد<ref name=":2" /> و پس از آن به عنوان مشاور جمعیت زنان دانشگاهی، عضو انجمن بین المللی زنان، رئیس اتحادیه زنان حقوقدان در ایران، عضو کلوپ بین المللی زونتا، عضو هیئت امنای مؤسسات آموزشی [[فرح پهلوی]] و عضو هیئت مدیره سازمان زنان بود.<ref name=":1">پیرنیا، منصوره (1374). ''سالار زنان ایران''. واشنگتن: مهرایران، ص136.</ref> وی در سال 1350 در دوره بیست و سوم مجلس شورای ملی به نمایندگی مردم شمیرانات وارد مجلس شورای ملی شد و به عضویت هیئت رئیسه مجلس درآمد.<ref name=":2" /> همچنین در مجلس عضو کمیسیون های امور خارجه، آموزش و پرورش و نایب رئیس کمیسیون علوم و آموزش عالی بود. او پس از اتمام دوره نمایندگی، در دی ماه 1354 به سمت قائم مقام وزیر آموزش و پرورش برای نظارت بر اصل پانزدهم انقلاب سفید تعیین شد.<ref name=":0" />


===فعالیتهای سیاسی===
===فعالیتهای سیاسی===
نماینده مردم شمیرانات در دوره بیست و سوم مجلس شورای اسلامی (1350 تا 1354)[https://rc.majlis.ir/fa/parliament_member/show/771723]
نماینده مردم شمیرانات در دوره بیست و سوم مجلس شورای اسلامی (1350 تا 1354)


در حوزه انتخابیه خود مؤسسه فرهنگی صفی نیا و عبدالله مستوفی را اداره می کرد.<ref name=":1" />
در حوزه انتخابیه خود مؤسسه فرهنگی صفی نیا و عبدالله مستوفی را اداره می کرد.<ref name=":1" />

نسخهٔ ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۱۸

مهروش صفی نیا (1296- ؟) نماینده دوره بیست و سوم مجلس شورای ملی از تهران بود.[۱]

پرونده:مهروش صفی نیا1.jpg
مهروش صفی نیا، نماینده دوره بیست و سوم مجلس شورای ملی


زندگینامه

مهروش صفی نیا (مستوفی) فرزند عبدالله مستوفی در سال 1296 به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران، اصفهان و شیراز به پایان رسانید و جزو اولین دسته زنان ایران در سال 1314 در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران نام نویسی کرد و در سال 1318 به اخذ لیسانس در رشته زبان و ادبیات فرانسه و انگلیسی نائل آمد. در سال 1324 در دانشکده حقوق تهران نام نویسی کرد و سه سال بعد به عنوان اولین زن ایرانی در رشته حقوق و علوم سیاسی فارغ التحصیل شد.[۱] صفی نیا به زبان های انگلیسی و فرانسه تسلط داشت.[۲]

فعالیتهای اجتماعی و شغلی

صفی نیا خدمات اداری خود را از سال 1322 و با سمت دبیری در وزارت فرهنگ آغاز و تا سال 1337 به تدریس زبان فرانسه و انگلیسی در دبیرستان های تهران اشتغال داشت و از آن به بعد به تأسیس کودکستان و دبستان «صفی نیا» اقدام کرد و سپس دورۀ دبیرستان را هم به نام «دبیرستان عبدالله مستوفی» دایر کرد.[۱] وی خدمات اجتماعی خود را از سال 1311 در اصفهان و در جمعیت شیر و خورشید سرخ شروع کرد[۱] و پس از آن به عنوان مشاور جمعیت زنان دانشگاهی، عضو انجمن بین المللی زنان، رئیس اتحادیه زنان حقوقدان در ایران، عضو کلوپ بین المللی زونتا، عضو هیئت امنای مؤسسات آموزشی فرح پهلوی و عضو هیئت مدیره سازمان زنان بود.[۳] وی در سال 1350 در دوره بیست و سوم مجلس شورای ملی به نمایندگی مردم شمیرانات وارد مجلس شورای ملی شد و به عضویت هیئت رئیسه مجلس درآمد.[۱] همچنین در مجلس عضو کمیسیون های امور خارجه، آموزش و پرورش و نایب رئیس کمیسیون علوم و آموزش عالی بود. او پس از اتمام دوره نمایندگی، در دی ماه 1354 به سمت قائم مقام وزیر آموزش و پرورش برای نظارت بر اصل پانزدهم انقلاب سفید تعیین شد.[۲]

فعالیتهای سیاسی

نماینده مردم شمیرانات در دوره بیست و سوم مجلس شورای اسلامی (1350 تا 1354)

در حوزه انتخابیه خود مؤسسه فرهنگی صفی نیا و عبدالله مستوفی را اداره می کرد.[۳]

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ وحید(1352). مهروش صفی نیا. شماره 121، دی 1352، ص998.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ نظری، منوچهر (1395). زنان در عرصه قانون گذاری ایران (1285-1395ش). تهران: کویر، ص188-189.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ پیرنیا، منصوره (1374). سالار زنان ایران. واشنگتن: مهرایران، ص136.