تفاوت میان نسخههای «مرضیه حدیدچی (دباغ)»
سطر ۳۵: | سطر ۳۵: | ||
===منابع=== | ===منابع=== | ||
[[رده:زنان در نبرد نظامی]] | [[رده:زنان در نبرد نظامی]] | ||
[[رده:زنان فعال سیاسی]] | [[رده:زنان فعال سیاسی]] | ||
[[رده:زنان نماینده مجلس]] | [[رده:زنان نماینده مجلس]] | ||
[[رده:زنان معلم]] | [[رده:زنان معلم]] | ||
<references /> | |||
نویسنده: سمیه سادات هاشمی |
نسخهٔ ۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۰۸
مرضیه حدیدچی در سال 1318 در همدان به دنیا آمد. وی که به مادربزرگ انقلاب معروف است نماینده مردم تهران در سه دوره مجلس شورای اسلامی بود.
زندگینامه
مرضیه حدیدچی با نام مستعار طاهره دباغ فرزند علی پاشا در سال 1318 در همدان به دنیا آمد. وی که تحصیلات حوزوی داشت از فعالان سیاسی پیش از انقلاب بود. او ازدواج کرده و حاصل ازدواجش یک پسر و هفت دختر بود. طاهره دباغ در سال ۱۳۵۳ و پس از دو بار بازداشت توسط ساواک با کمک (شهید) محمد منتظری و با پاسپورت جعلی از کشور خارج شد. ابتدا به لندن رفت و به مدت شش ماه در یک هتل، به عنوان نظافتچی در قبال مقداری غذا و جایی برای خواب مشغول به کار شد. او در فرانسه و انگلیس در اعتصاب غذاهایی برای آزادی زندانیان سیاسی ایرانی شرکت کرد. در عربستان سعودی به توزیع اعلامیههای امام خمینی (ره) در میان زائران میپرداخت اما بیشتر فعالیتهای او در خارج از کشور مربوط به آموزش مبارزات چریکی در سوریه و لبنان زیر نظر (شهید) محمد منتظری و با حمایت امام موسی صدر میشد. او در برپایی یک اردوگاه نظامی در سوریه برای آموزش چریکهای ضد شاه مشارکت داشت و توانست نسل جوانی از ایرانیان مبارز را با تاکتیکهای شبه نظامی آشنا کند. وی نخستین و تنها محافظ زن امام خمینی (ره) بود که در زمان اقامت ایشان در پاریس با توجه به آموزشهایی که دیده بود، محافظ شخصی او شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی از بنیانگذاران سپاه پاسداران بود. او در نابودی سازمانهای مخالف جمهوری اسلامی از جمله کومله، حزب دموکرات کردستان، شبکههای مخفی فدائیان و مجاهدین خلق نقش فعالی را ایفا کرد[۱][۲].
مرضیه حدیدچی (دباغ) در ۲۷ آبان ۱۳۹۵ پس از گذراندن دورهای بیماری در سن ۷۷ سالگی در بیمارستان خاتمالانبیاء تهران درگذشت.
فعالیتهای شغلی و اجتماعی
تدریس جامع المقدمات و تفسیر (1346-1347)؛
تدریس تفسیر و فقه (1346-1349)؛
مدرس دانشگاه علم و صنعت (1361-1362)؛
استاد مدرسه عالی شهید مطهری؛
فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی همدان (1358-1360)؛
مسئول بسیج دانش آموزی پادگان شهید باهنر (1360-1361)؛
رئیس زندانهای زنان تهران؛ عضو شورای مرکزی و قائم مقام دبیر کل جمعیت زنان جمهوری اسلامی (1365-1395)[۲][۳].
فعالیتهای سیاسی
طاهره دباغ که به او لقب مادر بزرگ انقلاب را دادهاند از شاگردان آیتالله سید محمدرضا سعیدی بود و با جامعه روحانیت مبارز همکاری داشت.
وی تنها زنی بود که در سال ۶۷ به همراه آیت الله جوادی آملی و محمد جواد لاریجانی عازم مسکو گشت تا حامل پیام امام خمینی (ره) به گورباچف باشد.
نماینده مجلس شورای اسلامی در دوره های دوم، سوم و پنجم (1363-1378)
عضو کمیسیون امور دفاعی در دوره دوم و سوم مجلس شورای اسلامی (1363-1371)[۲]
مفاخر
طاهره دباغ در سال ۱۳۸۲ از سید محمد خاتمی، رئیسجمهور ایران، نشان ایثار درجه سه دریافت کرد[۱].
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ کاظمی، محسن (1384). خاطرات مرضیه حدیدچی(دباغ). تهران: شرکت انتشارات سوره مهر.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ زندگینامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی) (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان، واحد اطلاع رسانی زنان.
- ↑ نظری، منوچهر (1395). زنان در عرصه قانونگذاری ایران (۱۲۸۵ـ۱۳۹۵ش). تهران: کویر.
نویسنده: سمیه سادات هاشمی