تفاوت میان نسخه‌های «سرخاب»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
سطر ۱: سطر ۱:
سرخاب یکی از اقلام آرایش هفت قلم است که برای سرخ کردن گونه ها مورد استفاده قرار میگرفته است.
سرخاب یکی از اقلام [[آرایش هفت‌قلم]] است که برای سرخ کردن گونه ها مورد استفاده قرار میگرفته است.


=== ریشه شناسی و معنی ===
=== ریشه شناسی و معنی ===
سرخاب /surx/ از /surx/ به معنای قرمزی و       به معنای روشنی و پرتو افکندن<ref>حسن دوست ذیل مدخل</ref>  
سرخاب /sorxāb/از /surx/ به معنای قرمزی و /āb/ به معنای درخشندگی<ref>حسن دوست ذیل مدخل</ref> مشتق از ریشه ایرانی باستان -bā به معنای برق زدن و درخشیدن است. به آن غازه یا گلگونه نیز میگفتند<ref>دهخدا ذیل مدخل</ref> و معمولا همراه با [[سفیداب]] به کار میرفت.


سرخاب یا گل گونه از گل اخرای قرمز، مرمر سرخ، گل رس و رناس ساخته می شد و جهت قرمز کردن لب‌ها و گونه‌ها به کار می‌رفت. در حفاری های ایران سرخاب‌هایی یافت شده که متعلق به پیش از دوران برنز می باشد. با توجه به نقاشی های دوران صفویه و قاجاریه و همچنین عکس هایی از زنان این دوره موجود است، درمی یابیم که گونه های آنان با لایه ی ضخیمی از سرخاب پوشیده شده و قرمزی گونه ها حتی بیش از قرمزی لب هایشان است.  
سرخاب یا گل گونه از گل اخرای قرمز، مرمر سرخ، گل رس و رناس ساخته می شد و جهت قرمز کردن لب‌ها و گونه‌ها به کار می‌رفت. در حفاری های ایران سرخاب‌هایی یافت شده که متعلق به پیش از دوران برنز می باشد. با توجه به نقاشی های دوران صفویه و قاجاریه و همچنین عکس هایی از زنان این دوره موجود است، درمی یابیم که گونه های آنان با لایه ی ضخیمی از سرخاب پوشیده شده و قرمزی گونه ها حتی بیش از قرمزی لب هایشان است. <ref>سودآور فرمانفرمائیان (1381). هفت قلم آرایش ـ لوازم آرایش ایرانیان. ترجمه مژگان محمدیان نبینی. ''کتاب ماه هنر''. شماره 45-46. صص120-123.</ref> 


== منابع ==
== منابع ==
سودآور فرمانفرمائیان (1381). هفت قلم آرایش ـ لوازم آرایش ایرانیان. ترجمه مژگان محمدیان نبینی. ''کتاب ماه هنر''. شماره 45-46. صص120-123.
 






<nowiki>***</nowiki> در حال تکمیل
<nowiki>***</nowiki> در حال تکمیل
<references />
[[رده:آرایش صورت]]
[[رده:آرایش زنان]]
[[رده:آرایش سنتی]]

نسخهٔ ‏۱۹ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۰۹

سرخاب یکی از اقلام آرایش هفت‌قلم است که برای سرخ کردن گونه ها مورد استفاده قرار میگرفته است.

ریشه شناسی و معنی

سرخاب /sorxāb/از /surx/ به معنای قرمزی و /āb/ به معنای درخشندگی[۱] مشتق از ریشه ایرانی باستان -bā به معنای برق زدن و درخشیدن است. به آن غازه یا گلگونه نیز میگفتند[۲] و معمولا همراه با سفیداب به کار میرفت.

سرخاب یا گل گونه از گل اخرای قرمز، مرمر سرخ، گل رس و رناس ساخته می شد و جهت قرمز کردن لب‌ها و گونه‌ها به کار می‌رفت. در حفاری های ایران سرخاب‌هایی یافت شده که متعلق به پیش از دوران برنز می باشد. با توجه به نقاشی های دوران صفویه و قاجاریه و همچنین عکس هایی از زنان این دوره موجود است، درمی یابیم که گونه های آنان با لایه ی ضخیمی از سرخاب پوشیده شده و قرمزی گونه ها حتی بیش از قرمزی لب هایشان است. [۳] 

منابع

*** در حال تکمیل

  1. حسن دوست ذیل مدخل
  2. دهخدا ذیل مدخل
  3. سودآور فرمانفرمائیان (1381). هفت قلم آرایش ـ لوازم آرایش ایرانیان. ترجمه مژگان محمدیان نبینی. کتاب ماه هنر. شماره 45-46. صص120-123.