تفاوت میان نسخه‌های «زرک»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۲: سطر ۲:


=== تعریف ===
=== تعریف ===
برهان قاطع زرک را اینچنین تعریف میکند: زرورق را گویند که زنان بر روی پاشند و داخل هرهفت باشند. در فرهنگ آنندراج زرک به ریزه های ورق طلا که زنان بر روی پاشند اطلاق شده است.<ref>دهخدا ذیل مدخل
بر اساس برهان قاطع زرک بر ذرات ریز طلا ی خالص که زنان بر صورت میپاشیدند و نیز پولکهای ریزی از جنس طلا که روی پیشانی یا جای دیگر صورت  میچسباندند دلالت دارد. در فرهنگ آنندراج زرک به ریزه های ورق طلا که زنان بر روی پاشند اطلاق شده است.<ref>دهخدا ذیل مدخل


</ref>
</ref>


=== تاریخچه ===
=== تاریخچه ===
به نظر میرسد پیش از برهان قاطع، در متن دیگری ذکری از زرک نشده است. زرک از  ذرات طلای خالص تشکیل میشد و از همین رو فقط اختصاص به زنان طبقه اشراف داشت. در مقبره ی کشیشان سارمات در اوکراین متعلق به قرن اول میلادی تورهای زری بافی یافت شده است. سارماتها  یکی از تیره‌های باستانی ایرانی‌تبار بودند که در جنوب روسیه و اوکراین زندگی میکردند.طبق آیین های مذهبی با پوشیدن تورهای زری باف بر روی سر، گرد طلا بر سر خود می پاشیدند. در یک نقاشی متعلق به دوران صفویه که تصویری از یک زن و مرد جوان است بر روی موهای مجعد زن، گرد طلایی دیده می شود. همچون گلبرگ های گلی که زن به موهای خود زده، نقش و نگار طلایی رنگ دارد. استفاده از زرک تا اواخر دوران قاجاریه متداول بود. در این زمان، خانم ها تکه ای از موهای جلوی سر خود را به شکل حلقه ای بر روی پیشانی می آوردند و یا موی کنار شقیقه ها را به شکل نیم دایره بر روی گونه ی خود آورده، سپس با استفاده از دانه ی به که آن را در آب حل کرده بودند و یا کتیرا محلولی ژلاتینی شکل می ساختند و با استفاده از آن، موها را در جای خود ثابت می کردند.<ref>سودآور فرمانفرمائیان، فاطمه (1381). هفت قلم آرایش ـ لوازم آرایش ایرانیان. ترجمه مژگان محمدیان نبینی. ''کتاب ماه هنر''. شماره 45-46. صص120-123.</ref>امروزه به جای زرک از اکلیل برای افزودن برق بر آرایش صورت و مو استفاده میشود.
به نظر میرسد پیش از برهان قاطع، در متن دیگری ذکری از زرک نشده باشد. زرک از  ذرات طلای خالص تشکیل میشد و از همین رو فقط اختصاص به زنان طبقه اشراف داشت. در مقبره ی یک زن کاهنه سارماتی در اوکراین، متعلق به قرن اول میلادی، پوششی برای سر یافت شده که در آن رشته های طلا بافته شده است. از آنجا که سارماتها  یکی از تیره‌های باستانی ایرانی‌تبار بودند که در جنوب روسیه و اوکراین زندگی میکردند و پس از مهاجرت همچنان هویت ایرانی خود را حفظ کرده بودند میتوان برداشت کرد که ایرانیان بر روی پوشش سر یا صورت خود از ذرات طلا برای زیبایی استفاده میکردند. در یک نقاشی متعلق به دوران صفویه که تصویری از یک زن و مرد جوان است گل سر و رگه هایی از طلا بر روی موهای زن دیده میشود. گل سر نیز از طلا یا به رنگ طلاست. استفاده از زرک تا اواخر دوران قاجاریه متداول بود، اما در این زمان این نحوه آرایش مو و استفاده از پولکهای طلا، ذرات طلا و گلهای طلا بر روی سر جای خود را به آرایش مو به شکل [[طره]] داد و زنان با استفاده از لعاب دانه ی به  یا کتیرا محلولی ژلاتینی شکل می ساختند و با استفاده از آن، موها را در جای خود ثابت می کردند.<ref>سودآور فرمانفرمائیان، فاطمه (1381). هفت قلم آرایش ـ لوازم آرایش ایرانیان. ترجمه مژگان محمدیان نبینی. ''کتاب ماه هنر''. شماره 45-46. صص120-123.</ref>  
 
=== معادل امروزی ===
امروزه به جای زرک از اکلیل برای افزودن برق بر آرایش صورت و مو استفاده میشود. اکلیل یا جداگانه به کار میرود و یا به عنوان بخشی از ماده تشکیل دهنده لوازم آرایش مورد استفاده قرار میگیرد. از این رو لوازم آرایش متفاوت مانند [[رژلب]] ، [[سایه چشم]] و [[لاک]] به صورت اکلیلی و غیر اکلیلی تولید میشوند. میزان اکلیل در این مواد آرایشی از کم تا زیاد تغییر میکند. بر این اساس برخی مواد آرایشی دارای کمی ذرات اکلیل هستند و همین مقدار کم، آن ماده آرایشی را از نوع بدون اکلیل و مات، متفاوت میکند. اما برخی دارای میزان زیادی اکلیل هستند.  


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۳ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۰۷

زرک/zarak/ یکی از اقلام آرایش هفت‌قلم است که برای براق کردن صورت و مو توسط زنان به کار میرفته است. زرک ذرات پودر طلای خالص یا پولکهای طلایی بوده که زنان به عنوان زینت بر پیشانی، روی صورت و یا روی موی خود می چسباندند.[۱]ا

تعریف

بر اساس برهان قاطع زرک بر ذرات ریز طلا ی خالص که زنان بر صورت میپاشیدند و نیز پولکهای ریزی از جنس طلا که روی پیشانی یا جای دیگر صورت میچسباندند دلالت دارد. در فرهنگ آنندراج زرک به ریزه های ورق طلا که زنان بر روی پاشند اطلاق شده است.[۲]

تاریخچه

به نظر میرسد پیش از برهان قاطع، در متن دیگری ذکری از زرک نشده باشد. زرک از ذرات طلای خالص تشکیل میشد و از همین رو فقط اختصاص به زنان طبقه اشراف داشت. در مقبره ی یک زن کاهنه سارماتی در اوکراین، متعلق به قرن اول میلادی، پوششی برای سر یافت شده که در آن رشته های طلا بافته شده است. از آنجا که سارماتها یکی از تیره‌های باستانی ایرانی‌تبار بودند که در جنوب روسیه و اوکراین زندگی میکردند و پس از مهاجرت همچنان هویت ایرانی خود را حفظ کرده بودند میتوان برداشت کرد که ایرانیان بر روی پوشش سر یا صورت خود از ذرات طلا برای زیبایی استفاده میکردند. در یک نقاشی متعلق به دوران صفویه که تصویری از یک زن و مرد جوان است گل سر و رگه هایی از طلا بر روی موهای زن دیده میشود. گل سر نیز از طلا یا به رنگ طلاست. استفاده از زرک تا اواخر دوران قاجاریه متداول بود، اما در این زمان این نحوه آرایش مو و استفاده از پولکهای طلا، ذرات طلا و گلهای طلا بر روی سر جای خود را به آرایش مو به شکل طره داد و زنان با استفاده از لعاب دانه ی به یا کتیرا محلولی ژلاتینی شکل می ساختند و با استفاده از آن، موها را در جای خود ثابت می کردند.[۳]

معادل امروزی

امروزه به جای زرک از اکلیل برای افزودن برق بر آرایش صورت و مو استفاده میشود. اکلیل یا جداگانه به کار میرود و یا به عنوان بخشی از ماده تشکیل دهنده لوازم آرایش مورد استفاده قرار میگیرد. از این رو لوازم آرایش متفاوت مانند رژلب ، سایه چشم و لاک به صورت اکلیلی و غیر اکلیلی تولید میشوند. میزان اکلیل در این مواد آرایشی از کم تا زیاد تغییر میکند. بر این اساس برخی مواد آرایشی دارای کمی ذرات اکلیل هستند و همین مقدار کم، آن ماده آرایشی را از نوع بدون اکلیل و مات، متفاوت میکند. اما برخی دارای میزان زیادی اکلیل هستند.

منابع

  1. خ‍زائ‍ل‍ی‌، ع‍ذرا (1387). ف‍ره‍ن‍گ‍ن‍ام‍ه‌ آرای‍ش‌: واژه‌ن‍ام‍ه‌ ت‍وص‍ی‍ف‍ی‌ م‍واد، اب‍زار و اص‍طلاح‍ات آرای‍ش‍ی‌. ت‍رج‍م‍ه‌ و ت‍ال‍ی‍ف‌ ع‍ذرا خ‍زائ‍ل‍ی‌، اس‍ع‍د ص‍ال‍ح‍ی‌. ت‍ه‍ران‌: ب‍ال‌. ص162.
  2. دهخدا ذیل مدخل
  3. سودآور فرمانفرمائیان، فاطمه (1381). هفت قلم آرایش ـ لوازم آرایش ایرانیان. ترجمه مژگان محمدیان نبینی. کتاب ماه هنر. شماره 45-46. صص120-123.