تفاوت میان نسخه‌های «سیمین دانشور»
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «سیمین دانشور در 8 اردیبهشت سال 1300 در شیراز متولد شد. پدرش دکتر محمدعلی دانشور ـ احیاء السلطنه ـ پزشک، و مادرش قمرالسلطنه حکمت ـ از خاندان حکمت و یکی از خانواده های اشرافی شیراز بود» ایجاد کرد) |
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
سیمین دانشور در 8 اردیبهشت سال 1300 در شیراز متولد شد. پدرش دکتر محمدعلی دانشور ـ احیاء السلطنه ـ پزشک، و مادرش قمرالسلطنه حکمت ـ از | سیمین دانشور نویسنده و مترجم ایرانی است. | ||
سیمین دانشور در 8 اردیبهشت سال 1300 در شیراز متولد شد. پدرش دکتر محمدعلی دانشور ـ احیاء السلطنه ـ پزشک، و مادرش قمرالسلطنه حکمت ـ از نوادگان علی اصغر جکمت بود. | |||
=== خانواده === | |||
پدر سیمین طب قدیم را آموخته بود و بعد هم برای تحصیل پزشکی به فرانسه و آلمان رفته بود. پزشکی مردمی بود که به فقرا کمک فراوانی می کرد و هزینه تحصیل فرزندان افراد بی بضاعت را تقبل کرده بود. داروخانه ای داشت به نام داروخانه خورشید. داروی مستمندان را به رایگان در اختیارشان میگذاشت. فردی متمکن بود و دوران کودکی سیمین در رفاه گذشت.<ref>آژند، یعقوب (1383). خاتون خطه قصه. در ''بر س‍اح‍ل ج‍زی‍ره س‍رگ‍ردان‍ی (ج‍ش‍ن‌ن‍ام‍ه سیمین دانشور)'' (1383). ب‍ه‌ک‍وش‍ش علی ده‍ب‍اش‍ی. تهران: س‍خ‍ن. صص101-109.</ref> | |||
مادر سیمین نقاش بود و نقاشی را از یکی از شاگردان کمال الملک به نام صدر شایسته فرا گرفته بود؛ زن هنرمندی بود که در گلدوزی و شیرینی پزی هم تبحر داشت و از همین رو مدتی مدیر هنرستان دخترانه ی هنرهای زیبای شیراز بود، آتلیه ای داشت و گاهی برای نقاشی به دشت و صحرا می رفت و به این ترتیب سیمین از کودکی به دیدن کسی که نقاشی می کشد و تماشای تابلوی نقاشی عادت کرده بود.<ref>پناهی‌فرد، سیمین (1390). ''سیمین دانشور در آیینه‌ی آثارش''. تهران: سمیر. ص34.</ref> | |||
سیمین 3برادر و 2خواهر به نامهای ویکتوریا و هما داشت | |||
<nowiki>https://newspaper.hamshahrionline.ir/id/99554/%D8%A8%D8%A7%D9%86%D9%88%DB%8C-%D8%AF%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%E2%80%8C%D9%87%D8%A7-%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%D9%87%D8%A7.html</nowiki> | |||
هما دانشور در بیماری های زنان و زایمان تخصص داشت<ref>یاد جلال آل احمد در گفتگو با سیمین دانشور (1366). کیهان فرهنگی. سال چهارم. شماره 6. شهریور 1366. </ref> که بعدها خودکشی کرد و دخترش لیلی ریاحی دخترخوانده سیمین شد. | |||
=== تحصیلات === | |||
سیمین دانشور دوره ابتدایی و متوسطه را در مدرسه انگلیسی ها ـ مدرسه مهرآئین شیرازـ گذراند. چون بیشتر درسهای آنها به زبان انگلیسی تدریس میشد از این رو سیمین از کودکی به زبان انگلیسی امسلط شد و بعدها از آن برای ترجمه و امرارمعاش استفاده کرد. او که دانش آموز تیزهوشی بود دو کلاس را به صورت جهشی خواند و از همین رو کلاس های دوم ابتدایی و هفتم متوسطه را نخواند.<ref name=":0">آژند، یعقوب (1383). خاتون خطه قصه. در ''بر س‍اح‍ل ج‍زی‍ره س‍رگ‍ردان‍ی (ج‍ش‍ن‌ن‍ام‍ه سیمین دانشور)'' (1383). ب‍ه‌ک‍وش‍ش علی ده‍ب‍اش‍ی. تهران: س‍خ‍ن. صص101-109.</ref> | |||
معلم خصوصی ای بنام آقای فالی برای فراگیری ادبیات فارسی داشت که او را واداشت تمام داستان رستم و سهراب شاهنامه و داستان شیخ صنعان عطار را درهمان سن ابتدایی حفظ کند. او بسیاری از غزلیات حافظ را نیز از بر داشت.<ref>پناهی‌فرد، سیمین (1390). ''سیمین دانشور در آیینه‌ی آثارش''. تهران: سمیر. ص33.</ref> | |||
او با معدل 19/25 دیپلم متوسطه گرفت و در آن زمان شاگرد اول کل ایران شد. جایزه او یک خمسه نظامی بود که عکس و شرح آن در روزنامه ''ایران'' چاپ و منتشر شد.پس از اخذ دیپلم همراه خواهر و برادر به تهران آمد و در رشته ادبیات فارسی در دانشسرای عالی به تحصیل پرداخت. <ref name=":0" /> | |||
سیمین دانشور برای ادامه تحصیل در رشته ادبیات فارسی به دانشکده ادبیات دانشگاه تهران رفت. | |||
''سرو سیمین: یادنامه دکتر سیمین دانشور'' (1396). به کوشش شاهین آریامنش. تهران: پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری. پشت جلد. | |||
در دانشگاه از استادانی همچون سیاح، فروزانفر، بهار، بهمنیار، عباس اقبال، نصرالله فلسفی و... بهره برد. از خاطرات دانشگاه نقل می کند که عباس اقبال استاد تاریخ وقتی در تدریس خسته می شد یا احساس می کرد دانشجویان خسته اند به او می گفت: دانشور بیا این چرندیاتی که می نویسی و در روزنامه ها چاپ می زنی بخوان تا تفریح کنیم. | |||
سیمین پس از گرفتن فوق لیسانس، در پی گرفتن دکترا در ادبیات فارسی برآمد و رساله دکترای خود را با راهنمایی [[فاطمه سیاح]] با عنوان ''علم الجمال و جمال در ادبیات فارسی تا قرن هفتم هجری'' انتخاب می کند. اما پیش از به پایان رسیدن رساله فاطمه سیاح فوت می کند و دانشور با راهنمایی بدیع الزمان فروزانفر رساله دکتری خود را در سال 1328 به پایان می رساند. | |||
سیمین در سال 1331 با بهره گیری از بورس فولبرایت به آمریکا می رود و مدت دو سال در رشته زیباشناسی در دانشگاه استنفورد کالیفرنیا به تحصیل می پردازد. | |||
آژند، یعقوب (1383). خاتون خطه قصه. در ''بر س‍اح‍ل ج‍زی‍ره س‍رگ‍ردان‍ی (ج‍ش‍ن‌ن‍ام‍ه سیمین دانشور)'' (1383). ب‍ه‌ک‍وش‍ش علی ده‍ب‍اش‍ی. تهران: س‍خ‍ن. صص101-109. | |||
نسخهٔ ۱۴ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۹
سیمین دانشور نویسنده و مترجم ایرانی است.
سیمین دانشور در 8 اردیبهشت سال 1300 در شیراز متولد شد. پدرش دکتر محمدعلی دانشور ـ احیاء السلطنه ـ پزشک، و مادرش قمرالسلطنه حکمت ـ از نوادگان علی اصغر جکمت بود.
خانواده
پدر سیمین طب قدیم را آموخته بود و بعد هم برای تحصیل پزشکی به فرانسه و آلمان رفته بود. پزشکی مردمی بود که به فقرا کمک فراوانی می کرد و هزینه تحصیل فرزندان افراد بی بضاعت را تقبل کرده بود. داروخانه ای داشت به نام داروخانه خورشید. داروی مستمندان را به رایگان در اختیارشان میگذاشت. فردی متمکن بود و دوران کودکی سیمین در رفاه گذشت.[۱]
مادر سیمین نقاش بود و نقاشی را از یکی از شاگردان کمال الملک به نام صدر شایسته فرا گرفته بود؛ زن هنرمندی بود که در گلدوزی و شیرینی پزی هم تبحر داشت و از همین رو مدتی مدیر هنرستان دخترانه ی هنرهای زیبای شیراز بود، آتلیه ای داشت و گاهی برای نقاشی به دشت و صحرا می رفت و به این ترتیب سیمین از کودکی به دیدن کسی که نقاشی می کشد و تماشای تابلوی نقاشی عادت کرده بود.[۲]
سیمین 3برادر و 2خواهر به نامهای ویکتوریا و هما داشت
https://newspaper.hamshahrionline.ir/id/99554/%D8%A8%D8%A7%D9%86%D9%88%DB%8C-%D8%AF%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%E2%80%8C%D9%87%D8%A7-%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%D9%87%D8%A7.html
هما دانشور در بیماری های زنان و زایمان تخصص داشت[۳] که بعدها خودکشی کرد و دخترش لیلی ریاحی دخترخوانده سیمین شد.
تحصیلات
سیمین دانشور دوره ابتدایی و متوسطه را در مدرسه انگلیسی ها ـ مدرسه مهرآئین شیرازـ گذراند. چون بیشتر درسهای آنها به زبان انگلیسی تدریس میشد از این رو سیمین از کودکی به زبان انگلیسی امسلط شد و بعدها از آن برای ترجمه و امرارمعاش استفاده کرد. او که دانش آموز تیزهوشی بود دو کلاس را به صورت جهشی خواند و از همین رو کلاس های دوم ابتدایی و هفتم متوسطه را نخواند.[۴]
معلم خصوصی ای بنام آقای فالی برای فراگیری ادبیات فارسی داشت که او را واداشت تمام داستان رستم و سهراب شاهنامه و داستان شیخ صنعان عطار را درهمان سن ابتدایی حفظ کند. او بسیاری از غزلیات حافظ را نیز از بر داشت.[۵]
او با معدل 19/25 دیپلم متوسطه گرفت و در آن زمان شاگرد اول کل ایران شد. جایزه او یک خمسه نظامی بود که عکس و شرح آن در روزنامه ایران چاپ و منتشر شد.پس از اخذ دیپلم همراه خواهر و برادر به تهران آمد و در رشته ادبیات فارسی در دانشسرای عالی به تحصیل پرداخت. [۴]
سیمین دانشور برای ادامه تحصیل در رشته ادبیات فارسی به دانشکده ادبیات دانشگاه تهران رفت.
سرو سیمین: یادنامه دکتر سیمین دانشور (1396). به کوشش شاهین آریامنش. تهران: پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری. پشت جلد.
در دانشگاه از استادانی همچون سیاح، فروزانفر، بهار، بهمنیار، عباس اقبال، نصرالله فلسفی و... بهره برد. از خاطرات دانشگاه نقل می کند که عباس اقبال استاد تاریخ وقتی در تدریس خسته می شد یا احساس می کرد دانشجویان خسته اند به او می گفت: دانشور بیا این چرندیاتی که می نویسی و در روزنامه ها چاپ می زنی بخوان تا تفریح کنیم.
سیمین پس از گرفتن فوق لیسانس، در پی گرفتن دکترا در ادبیات فارسی برآمد و رساله دکترای خود را با راهنمایی فاطمه سیاح با عنوان علم الجمال و جمال در ادبیات فارسی تا قرن هفتم هجری انتخاب می کند. اما پیش از به پایان رسیدن رساله فاطمه سیاح فوت می کند و دانشور با راهنمایی بدیع الزمان فروزانفر رساله دکتری خود را در سال 1328 به پایان می رساند.
سیمین در سال 1331 با بهره گیری از بورس فولبرایت به آمریکا می رود و مدت دو سال در رشته زیباشناسی در دانشگاه استنفورد کالیفرنیا به تحصیل می پردازد.
آژند، یعقوب (1383). خاتون خطه قصه. در بر س‍اح‍ل ج‍زی‍ره س‍رگ‍ردان‍ی (ج‍ش‍ن‌ن‍ام‍ه سیمین دانشور) (1383). ب‍ه‌ک‍وش‍ش علی ده‍ب‍اش‍ی. تهران: س‍خ‍ن. صص101-109.
- ↑ آژند، یعقوب (1383). خاتون خطه قصه. در بر س‍اح‍ل ج‍زی‍ره س‍رگ‍ردان‍ی (ج‍ش‍ن‌ن‍ام‍ه سیمین دانشور) (1383). ب‍ه‌ک‍وش‍ش علی ده‍ب‍اش‍ی. تهران: س‍خ‍ن. صص101-109.
- ↑ پناهی‌فرد، سیمین (1390). سیمین دانشور در آیینه‌ی آثارش. تهران: سمیر. ص34.
- ↑ یاد جلال آل احمد در گفتگو با سیمین دانشور (1366). کیهان فرهنگی. سال چهارم. شماره 6. شهریور 1366.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ آژند، یعقوب (1383). خاتون خطه قصه. در بر س‍اح‍ل ج‍زی‍ره س‍رگ‍ردان‍ی (ج‍ش‍ن‌ن‍ام‍ه سیمین دانشور) (1383). ب‍ه‌ک‍وش‍ش علی ده‍ب‍اش‍ی. تهران: س‍خ‍ن. صص101-109.
- ↑ پناهی‌فرد، سیمین (1390). سیمین دانشور در آیینه‌ی آثارش. تهران: سمیر. ص33.