تفاوت میان نسخه‌های «مهری آهی»
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
=== زندگینامه === | === زندگینامه === | ||
مهری آهی فرزند مجید در 1298 در تهران به دنیا آمد. او تقریبا تمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در مدرسه فرانسوی ژاندارک انجام داد. از دانشسرای عالی و دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در رشته زبان و ادبیات فارسی لیسانس گرفت و مشغول تحصیل در کلاس های دکترای رشته مزبور شد اما با انتصاب پدرش مجید آهی به سفارت ایران در اتحاد جماهیر شوروی در سال 1311 ناگزیر به اتفاق پدرش به شوروی رفت. <ref name=":0">خشایار وزیری، فخری قویمی (1352). ''کارنامه زنان مشهور ایران''. تهران: وزارت آموزش و پرورش، صص 220-222.</ref>او مدت سه سال در دانشگاه لومونوسوف مسکو به تحصیل زبان و ادبیات روسی پرداخت.<ref>آقا شیخ محمد، مریم؛ نوری نشاط، سعید (1377). گلزار مشاهیر: زندگینامه درگذشتگان مشاهیر ایران 1358-1376، تهران: نشر برگ زیتون؛ انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران، صص102-103.</ref>او بیشتر امتحانات لازم را داده بود که به دلیل بیماری مرحوم آهی و مراجعت خانواده خود به تهران به ایران بازگشت. | مهری آهی فرزند مجید در 1298 در تهران به دنیا آمد. او تقریبا تمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در مدرسه فرانسوی ژاندارک انجام داد. از دانشسرای عالی و دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در رشته زبان و ادبیات فارسی لیسانس گرفت و مشغول تحصیل در کلاس های دکترای رشته مزبور شد اما با انتصاب پدرش مجید آهی به سفارت ایران در اتحاد جماهیر شوروی در سال 1311 ناگزیر به اتفاق پدرش به شوروی رفت. <ref name=":0">خشایار وزیری، فخری قویمی (1352). ''کارنامه زنان مشهور ایران''. تهران: وزارت آموزش و پرورش، صص 220-222.</ref>او مدت سه سال در دانشگاه لومونوسوف مسکو به تحصیل زبان و ادبیات روسی پرداخت.<ref name=":1">آقا شیخ محمد، مریم؛ نوری نشاط، سعید (1377). گلزار مشاهیر: زندگینامه درگذشتگان مشاهیر ایران 1358-1376، تهران: نشر برگ زیتون؛ انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران، صص102-103.</ref>او بیشتر امتحانات لازم را داده بود که به دلیل بیماری مرحوم آهی و مراجعت خانواده خود به تهران به ایران بازگشت. | ||
پس از فوت پدر و اقامتی کوتاه در تهران وی مجدداً برای تکمیل تحصیلات خود به اروپا رفت و پس از 7 سال تحصیل در لندن و پاریس در رشته ادبیات روسی و ادبیات تطبیقی و اخذ دکترا در رشته زبان و ادبیات روسی در دانشگاه سوربن پاریس به تهران بازگشت و به تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران پرداخت. او مدتی در دانشکده مزبور استاد و مدیر گروه زبان و ادبیات روسی بود و همچنین ریاست مرکز زبانهای خارجی دانشگاه تهران را برعهده داشت (1344). او علاوه بر زبان روسی به زبان های فرانسه و انگلیسی نیز مسلط بود و تدریس ادبیات تطبیقی را هم در دانشکده نامبرده بر عهده داشت.<ref name=":0" /> | پس از فوت پدر و اقامتی کوتاه در تهران وی مجدداً برای تکمیل تحصیلات خود به اروپا رفت و پس از 7 سال تحصیل در لندن و پاریس در رشته ادبیات روسی و ادبیات تطبیقی و اخذ دکترا در رشته زبان و ادبیات روسی در دانشگاه سوربن پاریس به تهران بازگشت و به تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران پرداخت. او مدتی در دانشکده مزبور استاد و مدیر گروه زبان و ادبیات روسی بود و همچنین ریاست مرکز زبانهای خارجی دانشگاه تهران را برعهده داشت (1344). او علاوه بر زبان روسی به زبان های فرانسه و انگلیسی نیز مسلط بود و تدریس ادبیات تطبیقی را هم در دانشکده نامبرده بر عهده داشت.<ref name=":0" /> | ||
| سطر ۸: | سطر ۸: | ||
=== فعالیتهای اجتماعی === | === فعالیتهای اجتماعی === | ||
مهری آهی علاوه بر دلبستگی به ادبیات به کارهای اجتماعی هم از اوان جوانی علاقه زیادی داشت و از همین رو از زمان تحصیل در سازمان شیر و خورشید سرخ ایران و سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی مشغول انجام خدمات داوطلبانه شد. پس از آن هم پیوسته قسمتی از وقت خود را به چنین خدماتی مصروف می نمود. وی از اعضاء مؤسس و فعال [[جمعیت راه نو]] (1334)، شورای کتاب کودک، انجمن کتاب و شورای عالی جمعیت های زنان ایران بود و از همین رو در بسیاری از کنفرانس های بین المللی به نمایندگی ایران حضور داشت. در 1336 شمسی در کنفرانسی که در مسکو از طرف سازمان ملل متحد تشکیل شد او به همراه چند تن از بانوان دیگر شرکت کرد.<ref name=":0" /> | مهری آهی علاوه بر دلبستگی به ادبیات به کارهای اجتماعی هم از اوان جوانی علاقه زیادی داشت و از همین رو از زمان تحصیل در سازمان شیر و خورشید سرخ ایران و سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی مشغول انجام خدمات داوطلبانه شد. پس از آن هم پیوسته قسمتی از وقت خود را به چنین خدماتی مصروف می نمود. وی از اعضاء مؤسس و فعال [[جمعیت راه نو]] (1334)، شورای کتاب کودک، انجمن کتاب و شورای عالی جمعیت های زنان ایران بود و از همین رو در بسیاری از کنفرانس های بین المللی به نمایندگی ایران حضور داشت. در 1336 شمسی در کنفرانسی که در مسکو از طرف سازمان ملل متحد تشکیل شد او به همراه چند تن از بانوان دیگر شرکت کرد.<ref name=":0" /> | ||
همچنین وی دبیر اول کمیسیون بین المللی شورای عالی زنان ایران و عضو هیئت امنای بنیاد فرهنگ ایران بود. | |||
(منبع: کارنامک) | |||
در 1338 از طرف کمیته ارتباطات برای شرکت در سمینار زنان و کودکان به نیویورک دعوت شد و سپس بنا به دعوت سازمان ملل در کنفرانس جمعیت های غیردولتی شرکت نمود و نیز چهار دوره به عنوان نماینده ایران در کمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد منصوب گردید و همچنین به نمایندگی ایران در دو همایش مربوط به حقوق بشر به مغولستان و مانیل اعزام شد.<ref name=":1" /> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۰
مهری آهی(۱۲۹۸ - ۱۳۶۶) استاد و عضو هیئت امناء دانشگاه تهران
زندگینامه
مهری آهی فرزند مجید در 1298 در تهران به دنیا آمد. او تقریبا تمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در مدرسه فرانسوی ژاندارک انجام داد. از دانشسرای عالی و دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در رشته زبان و ادبیات فارسی لیسانس گرفت و مشغول تحصیل در کلاس های دکترای رشته مزبور شد اما با انتصاب پدرش مجید آهی به سفارت ایران در اتحاد جماهیر شوروی در سال 1311 ناگزیر به اتفاق پدرش به شوروی رفت. [۱]او مدت سه سال در دانشگاه لومونوسوف مسکو به تحصیل زبان و ادبیات روسی پرداخت.[۲]او بیشتر امتحانات لازم را داده بود که به دلیل بیماری مرحوم آهی و مراجعت خانواده خود به تهران به ایران بازگشت.
پس از فوت پدر و اقامتی کوتاه در تهران وی مجدداً برای تکمیل تحصیلات خود به اروپا رفت و پس از 7 سال تحصیل در لندن و پاریس در رشته ادبیات روسی و ادبیات تطبیقی و اخذ دکترا در رشته زبان و ادبیات روسی در دانشگاه سوربن پاریس به تهران بازگشت و به تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران پرداخت. او مدتی در دانشکده مزبور استاد و مدیر گروه زبان و ادبیات روسی بود و همچنین ریاست مرکز زبانهای خارجی دانشگاه تهران را برعهده داشت (1344). او علاوه بر زبان روسی به زبان های فرانسه و انگلیسی نیز مسلط بود و تدریس ادبیات تطبیقی را هم در دانشکده نامبرده بر عهده داشت.[۱]
فعالیتهای اجتماعی
مهری آهی علاوه بر دلبستگی به ادبیات به کارهای اجتماعی هم از اوان جوانی علاقه زیادی داشت و از همین رو از زمان تحصیل در سازمان شیر و خورشید سرخ ایران و سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی مشغول انجام خدمات داوطلبانه شد. پس از آن هم پیوسته قسمتی از وقت خود را به چنین خدماتی مصروف می نمود. وی از اعضاء مؤسس و فعال جمعیت راه نو (1334)، شورای کتاب کودک، انجمن کتاب و شورای عالی جمعیت های زنان ایران بود و از همین رو در بسیاری از کنفرانس های بین المللی به نمایندگی ایران حضور داشت. در 1336 شمسی در کنفرانسی که در مسکو از طرف سازمان ملل متحد تشکیل شد او به همراه چند تن از بانوان دیگر شرکت کرد.[۱]
همچنین وی دبیر اول کمیسیون بین المللی شورای عالی زنان ایران و عضو هیئت امنای بنیاد فرهنگ ایران بود.
(منبع: کارنامک)
در 1338 از طرف کمیته ارتباطات برای شرکت در سمینار زنان و کودکان به نیویورک دعوت شد و سپس بنا به دعوت سازمان ملل در کنفرانس جمعیت های غیردولتی شرکت نمود و نیز چهار دوره به عنوان نماینده ایران در کمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد منصوب گردید و همچنین به نمایندگی ایران در دو همایش مربوط به حقوق بشر به مغولستان و مانیل اعزام شد.[۲]