تفاوت میان نسخه‌های «مهرانگیز منوچهریان»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۳: سطر ۳:


===زندگینامه===
===زندگینامه===
مهرانگیز منوچهریان در سال ۱۲۸۵ در مشهد به دنیا آمد. مادرش درة التاج و  پدرش منوچهر منوچهریان بود. مهرانگیز خط فارسی را از مادر بزرگ و الفبای لاتین را از مادرش آموخت.<ref>اح‍م‍دی‌ خ‍راس‍ان‍ی‌، ن‍وش‍ی‍ن‌؛ اردلان، پروین (1382). ''س‍ن‍ات‍ور: ف‍ع‍ال‍ی‍ت‌ ه‍ای‌ م‍ه‍ران‍گ‍ی‍ز م‍ن‍وچ‍ه‍ری‍ان‌ ب‍ر ب‍س‍ت‍ر م‍ب‍ارزات‌ ح‍قوقی‌ زن‍ان‌ در ای‍ران‌''. تهران: توسعه. ص 40.<br /></ref>  او در هشت سالگی در امتحانات ورودی مدرسه شرکت کرد و در کلاس سوم ابتدایی پذیرفته شد، اما آموزشهای خانگی او فراتر از آموزش مدرسه بود، به طوری که در نیمه همان سال  کلاس چهارم را و در تعطیلات تابستان کلاس پنجم را گذراند و در نه سالگی کلاس ششم را در مدرسه [[ژاندارک]] آغاز کرد. پس از آن، دوره متوسطه را در مدرسه «فرانکو پرسان» گذراند.<ref>اح‍م‍دی‌ خ‍راس‍ان‍ی‌، ن‍وش‍ی‍ن‌؛ اردلان، پروین (1382). ''س‍ن‍ات‍ور: ف‍ع‍ال‍ی‍ت‌ ه‍ای‌ م‍ه‍ران‍گ‍ی‍ز م‍ن‍وچ‍ه‍ری‍ان‌ ب‍ر ب‍س‍ت‍ر م‍ب‍ارزات‌ ح‍قوقی‌ زن‍ان‌ در ای‍ران‌''. تهران: توسعه. ص 41.</ref> با خاتمه امتحانات دوره اول متوسطه، مهرانگیز به دلیل تعطیلی مدرسه فرانکو پرسان تحصیلاتش را در [[دارالمعلمات]] ادامه داد.<ref>اح‍م‍دی‌ خ‍راس‍ان‍ی‌، ن‍وش‍ی‍ن‌؛ اردلان، پروین (1382). ''س‍ن‍ات‍ور: ف‍ع‍ال‍ی‍ت‌ ه‍ای‌ م‍ه‍ران‍گ‍ی‍ز م‍ن‍وچ‍ه‍ری‍ان‌ ب‍ر ب‍س‍ت‍ر م‍ب‍ارزات‌ ح‍قوقی‌ زن‍ان‌ در ای‍ران‌''. تهران: توسعه. ص.45.</ref> او با دکتر حسینقلی حسینی‌نژاد استاد دانشکده حقوق ازدواج کرد.
مهرانگیز منوچهریان در سال ۱۲۸۵ در مشهد به دنیا آمد. مادرش درة التاج و  پدرش منوچهر منوچهریان بود. مهرانگیز خط فارسی را از مادر بزرگ و الفبای لاتین را از مادرش آموخت.<ref>اح‍م‍دی‌ خ‍راس‍ان‍ی‌، ن‍وش‍ی‍ن‌؛ اردلان، پروین (1382). ''س‍ن‍ات‍ور: ف‍ع‍ال‍ی‍ت‌ ه‍ای‌ م‍ه‍ران‍گ‍ی‍ز م‍ن‍وچ‍ه‍ری‍ان‌ ب‍ر ب‍س‍ت‍ر م‍ب‍ارزات‌ ح‍قوقی‌ زن‍ان‌ در ای‍ران‌''. تهران: توسعه. ص 40.<br /></ref>  او در هشت سالگی در امتحانات ورودی مدرسه شرکت کرد و در کلاس سوم ابتدایی پذیرفته شد، اما آموزشهای خانگی او فراتر از آموزش مدرسه بود، به طوری که در نیمه همان سال  کلاس چهارم را و در تعطیلات تابستان کلاس پنجم را گذراند و در نه سالگی کلاس ششم را در مدرسه [[ژاندارک]] آغاز کرد. پس از آن، دوره متوسطه را در مدرسه «فرانکو پرسان» گذراند.<ref>اح‍م‍دی‌ خ‍راس‍ان‍ی‌، ن‍وش‍ی‍ن‌؛ اردلان، پروین (1382). ''س‍ن‍ات‍ور: ف‍ع‍ال‍ی‍ت‌ ه‍ای‌ م‍ه‍ران‍گ‍ی‍ز م‍ن‍وچ‍ه‍ری‍ان‌ ب‍ر ب‍س‍ت‍ر م‍ب‍ارزات‌ ح‍قوقی‌ زن‍ان‌ در ای‍ران‌''. تهران: توسعه. ص 41.</ref> با خاتمه امتحانات دوره اول متوسطه، مهرانگیز به دلیل تعطیلی مدرسه فرانکو پرسان تحصیلاتش را در [[دارالمعلمات]] ادامه داد.<ref>اح‍م‍دی‌ خ‍راس‍ان‍ی‌، ن‍وش‍ی‍ن‌؛ اردلان، پروین (1382). ''س‍ن‍ات‍ور: ف‍ع‍ال‍ی‍ت‌ ه‍ای‌ م‍ه‍ران‍گ‍ی‍ز م‍ن‍وچ‍ه‍ری‍ان‌ ب‍ر ب‍س‍ت‍ر م‍ب‍ارزات‌ ح‍قوقی‌ زن‍ان‌ در ای‍ران‌''. تهران: توسعه. ص45.</ref> او با دکتر حسینقلی حسینی‌نژاد استاد دانشکده حقوق ازدواج کرد.


مهرانگیز منوچهریان تا پیروزی انقلاب اسلامی به کار وکالت مشغول بود و پس از آن پروانه وکالتش باطل شد. او در ۱۴ تیر ۱۳۷۹ در تهران درگذشت.
مهرانگیز منوچهریان تا پیروزی انقلاب اسلامی به کار وکالت مشغول بود و پس از آن پروانه وکالتش باطل شد. او در ۱۴ تیر ۱۳۷۹ در تهران درگذشت.


===فعالیتهای شغلی و تحصیلی===
=== تحصیلات ===
مهرانگیز منوچهریان در سال 1311 با تدریس زبان فرانسه در [[مدرسه ژاندارک]] شغل معلمی را آغاز کرد. او در سال 1313 وارد دانشسرای عالی شده و در شهریور 1317 موفق به دریافت مدرک لیسانس شد.<ref>فرخ زاد، پوران (1378). ''دانشنامه زنان فرهنگساز ایران و جهان''. ج2، تهران: زریاب، 1763.</ref> در سال 1325 وارد دانشکده حقوق شده و در سال 1327 از آن دانشکده فارغ التحصیل شد. سپس برای گرفتن پروانه وکالت، دوره کارورزی وکالت دادگستری را به راهنمایی محمود سرشار شروع کرد. او در سال 1332 برای خود دفتر وکالت باز کرد. در سال 1334 در کنکور دکتری حقوق قبول شد و در سال 1338 موفق به اخذ درجه دکتری حقوق گردید.
لیسانس فلسفه و علوم تربیتی از دانشگاه تهران: از مهر 1314 تا خرداد 1317


===فعالیتهای سیاسی و اجتماعی===
لیسانس حقوق(رشته قضایی) دانشگاه تهران: از آبان 1324 تا 1327
تاسیس اتحادیه زنان حقوقدان ایران در سال 1340 از نخستین فعالیتهای مهرانگیز منوچهریان بود.  این اتحادیه به عنوان زیر مجموعه ‏ای از اتحادیه بین المللی زنان حقوقدان بود.


مهرانگیز منوچهریان و [[شمس الملوک مصاحب]] نخستین زنانی بودند که در دوره چهارم مجلس سنا با انتصاب شاه به آن راه یافتند. منوچهریان از سال ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۱ سناتور انتصابی مجلس سنا بود. او در سال 1343 به همراه [[نیره سعیدی]]، [[پروین صوفی]]، [[شوکت ملک جهانبانی]] و [[فرخ رو پارسای]] برای اولین بار به عضویت هیئت منصفه مطبوعات انتخاب شدند.<ref>پیرنیا، منصوره (1374). ''سالار زنان ایران.'' واشنگتن: مهرایران، ص205.</ref>
دکترای حقوق(رشته تخصصی حقوق جزا) از دانشگاه تهران: از 1334 تا 28 آذر 1338


پایان نامه دکترا: جرائم اطفال- طرح تأسیس محاکم اختصاصی اطفال<ref name=":0">اح‍م‍دی‌ خ‍راس‍ان‍ی‌، ن‍وش‍ی‍ن‌؛ اردلان، پروین (1382). ''س‍ن‍ات‍ور: ف‍ع‍ال‍ی‍ت‌ ه‍ای‌ م‍ه‍ران‍گ‍ی‍ز م‍ن‍وچ‍ه‍ری‍ان‌ ب‍ر ب‍س‍ت‍ر م‍ب‍ارزات‌ ح‍قوقی‌ زن‍ان‌ در ای‍ران‌''. تهران: توسعه. ص512-516.</ref>
=== سابقه تدریس ===
دبیر فلسفه و روانشناسی در دبیرستان های تهران و دانشسرای عالی: 1317-1332
استاد حقوق جزا در مؤسسه عالی حسابداری: 1343-1347
استاد فوق لیسانس (در بخش قضایی و مشاوران اجتماعی) دانشگاه ملی ایران: 1345-1346
استاد تحولات اجتماعی ایران در مرکز آموزش سازمان امور استخدامی کشور: 1348-1350 <ref name=":0" />
=== مشاغل ===
وکیل درجه اول دادگستری و مشاور حقوقی: 1327-1361
سناتور انتصابی مجلس سنا: 1342-1351.
مشاور حقوقی و جرم شناس در کانون هدایت کودک (مرکز روانی و تربیتی و طبی و اجتماعی)
وابسته به انجمن ملی حمایت کودکان: 1341-1345 <ref name=":0" />
=== عضویت در مجامع ===
اتحادیه زنان حقوقدان ایران- مؤسس و رئیس اتحادیه: از خرداد 1340
عضو کانون وکلای دادگستری ایران از 30 آذر 1328
عضو اتحادیه بین المللی وکلای دادگستری
عضو اتحادیه بین المللی زنان حقوقدان (از تأسیسات گروه ب کمیسیون اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد)
رئیس افتخاری مادام العمر اتحادیه بین المللی زنان حقوقدان: از 1963
عضو مرکز صلح جهانی از طریق حقوق
عضو انجمن آمریکایی حقوق بین الملل
عضو کمیته مکاتبات وابسته به شورای ملی زنان آمریکا: 1936- 1969
مؤسس و رئیس سازمان داوطلبان حمایت خانواده
عضو انجمن بین المللی حقوق دانان
عضو اتحادیه بین المجالس<ref name=":0" />
اولین زن عضو هیئت منصفه مطبوعات در سال 1343 به همراه [[نیره سعیدی]]، [[پروین صوفی]]، [[شوکت ملک جهانبانی]] و [[فرخ رو پارسای]]<ref>پیرنیا، منصوره (1374). ''سالار زنان ایران.'' واشنگتن: مهرایران، ص205.</ref>
<br />
===جایزه‌ها و افتخارات===
===جایزه‌ها و افتخارات===
دریافت «جایزه صلح حقوق بشر سازمان ملل متحد» در سال ۱۹۶۸
دریافت «جایزه صلح حقوق بشر سازمان ملل متحد» در سال ۱۹۶۸

نسخهٔ ‏۱۲ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۰۰

مهرانگیز منوچهریان نماینده مردم نایین در مجلس شورای ملی

مهرانگیز منوچهریان (1285-1379) حقوقدان، موسیقی‌دان و سیاست‌مدار و نخستین سناتور زن در ایران بود.

زندگینامه

مهرانگیز منوچهریان در سال ۱۲۸۵ در مشهد به دنیا آمد. مادرش درة التاج و پدرش منوچهر منوچهریان بود. مهرانگیز خط فارسی را از مادر بزرگ و الفبای لاتین را از مادرش آموخت.[۱] او در هشت سالگی در امتحانات ورودی مدرسه شرکت کرد و در کلاس سوم ابتدایی پذیرفته شد، اما آموزشهای خانگی او فراتر از آموزش مدرسه بود، به طوری که در نیمه همان سال کلاس چهارم را و در تعطیلات تابستان کلاس پنجم را گذراند و در نه سالگی کلاس ششم را در مدرسه ژاندارک آغاز کرد. پس از آن، دوره متوسطه را در مدرسه «فرانکو پرسان» گذراند.[۲] با خاتمه امتحانات دوره اول متوسطه، مهرانگیز به دلیل تعطیلی مدرسه فرانکو پرسان تحصیلاتش را در دارالمعلمات ادامه داد.[۳] او با دکتر حسینقلی حسینی‌نژاد استاد دانشکده حقوق ازدواج کرد.

مهرانگیز منوچهریان تا پیروزی انقلاب اسلامی به کار وکالت مشغول بود و پس از آن پروانه وکالتش باطل شد. او در ۱۴ تیر ۱۳۷۹ در تهران درگذشت.

تحصیلات

لیسانس فلسفه و علوم تربیتی از دانشگاه تهران: از مهر 1314 تا خرداد 1317

لیسانس حقوق(رشته قضایی) دانشگاه تهران: از آبان 1324 تا 1327

دکترای حقوق(رشته تخصصی حقوق جزا) از دانشگاه تهران: از 1334 تا 28 آذر 1338

پایان نامه دکترا: جرائم اطفال- طرح تأسیس محاکم اختصاصی اطفال[۴]

سابقه تدریس

دبیر فلسفه و روانشناسی در دبیرستان های تهران و دانشسرای عالی: 1317-1332

استاد حقوق جزا در مؤسسه عالی حسابداری: 1343-1347

استاد فوق لیسانس (در بخش قضایی و مشاوران اجتماعی) دانشگاه ملی ایران: 1345-1346

استاد تحولات اجتماعی ایران در مرکز آموزش سازمان امور استخدامی کشور: 1348-1350 [۴]

مشاغل

وکیل درجه اول دادگستری و مشاور حقوقی: 1327-1361

سناتور انتصابی مجلس سنا: 1342-1351.

مشاور حقوقی و جرم شناس در کانون هدایت کودک (مرکز روانی و تربیتی و طبی و اجتماعی)

وابسته به انجمن ملی حمایت کودکان: 1341-1345 [۴]

عضویت در مجامع

اتحادیه زنان حقوقدان ایران- مؤسس و رئیس اتحادیه: از خرداد 1340

عضو کانون وکلای دادگستری ایران از 30 آذر 1328

عضو اتحادیه بین المللی وکلای دادگستری

عضو اتحادیه بین المللی زنان حقوقدان (از تأسیسات گروه ب کمیسیون اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد)

رئیس افتخاری مادام العمر اتحادیه بین المللی زنان حقوقدان: از 1963

عضو مرکز صلح جهانی از طریق حقوق

عضو انجمن آمریکایی حقوق بین الملل

عضو کمیته مکاتبات وابسته به شورای ملی زنان آمریکا: 1936- 1969

مؤسس و رئیس سازمان داوطلبان حمایت خانواده

عضو انجمن بین المللی حقوق دانان

عضو اتحادیه بین المجالس[۴]

اولین زن عضو هیئت منصفه مطبوعات در سال 1343 به همراه نیره سعیدی، پروین صوفی، شوکت ملک جهانبانی و فرخ رو پارسای[۵]

جایزه‌ها و افتخارات

دریافت «جایزه صلح حقوق بشر سازمان ملل متحد» در سال ۱۹۶۸

دریافت «جایزه صلح مرکز صلح جهانی از طریق حقوق» در سال ۱۹۷۱ [۶]

آثار

  • سازمان ملل و حقوق زن: گ‍زارش‌ ب‍ی‍س‍ت‌و پ‍ن‍ج‍م‍ی‍ن‌ اج‍لاس‍ی‍ه‌ ک‍م‍ی‍س‍ی‍ون‌ م‍ق‍ام‌ زن‌
  • وضع حقوقی زن در جهان: ترجمه گزارش دبیر کل سازمان ملل متحد (1342)
  • ترجمه ت‍رب‍ی‍ت‌ س‍ی‍اس‍ی‌ و اج‍ت‍م‍اع‍ی‌ زن‌: م‍درک‌ ش‍م‍اره‌‎E/CN. 6/405/Rev. 1‬ س‍ازم‍ان‌ م‍ل‍ل‌ م‍ت‍ح‍د (1347)
  • ف‍ل‍س‍ف‍ه‌ اخ‍لاق‌ (1327) ‏‫
  • طرح اصلاحی بعضی مواد قانون مدنی و نسخ ماده ۱۷۹ قانون جزا‬
  • طرح قانون حمایت صغار (1340)
  • ان‍ت‍ق‍اد از ق‍وان‍ی‍ن‌ اس‍اس‍ی‌ و م‍دن‍ی‌ و ک‍ی‍ف‍ری‌ ای‍ران‌ از ن‍ظر ح‍ق‍وق‌ زن‌ (1342)
  • م‍س‍ئ‍ل‍ه‌ ج‍رائ‍م‌ اطف‍ال‌: طرح‌ ت‍اس‍ی‍س‌ م‍ح‍اک‍م‌ اخ‍ت‍ص‍اص‍ی‌ اطف‍ال‌ و ب‍ن‍گ‍اه‍ه‍ای‌ واب‍س‍ت‍ه‌ ب‍ه آن‌ در ای‍ران‌ (1340)
  • ن‍اب‍راب‍ری‍ه‍ای‌ ح‍ق‍وق‍ی‌ زن‌ و م‍رد در ای‍ران‌ و راه‌ اص‍لاح‌ آن‌ (1357)

منابع


  1. اح‍م‍دی‌ خ‍راس‍ان‍ی‌، ن‍وش‍ی‍ن‌؛ اردلان، پروین (1382). س‍ن‍ات‍ور: ف‍ع‍ال‍ی‍ت‌ ه‍ای‌ م‍ه‍ران‍گ‍ی‍ز م‍ن‍وچ‍ه‍ری‍ان‌ ب‍ر ب‍س‍ت‍ر م‍ب‍ارزات‌ ح‍قوقی‌ زن‍ان‌ در ای‍ران‌. تهران: توسعه. ص 40.
  2. اح‍م‍دی‌ خ‍راس‍ان‍ی‌، ن‍وش‍ی‍ن‌؛ اردلان، پروین (1382). س‍ن‍ات‍ور: ف‍ع‍ال‍ی‍ت‌ ه‍ای‌ م‍ه‍ران‍گ‍ی‍ز م‍ن‍وچ‍ه‍ری‍ان‌ ب‍ر ب‍س‍ت‍ر م‍ب‍ارزات‌ ح‍قوقی‌ زن‍ان‌ در ای‍ران‌. تهران: توسعه. ص 41.
  3. اح‍م‍دی‌ خ‍راس‍ان‍ی‌، ن‍وش‍ی‍ن‌؛ اردلان، پروین (1382). س‍ن‍ات‍ور: ف‍ع‍ال‍ی‍ت‌ ه‍ای‌ م‍ه‍ران‍گ‍ی‍ز م‍ن‍وچ‍ه‍ری‍ان‌ ب‍ر ب‍س‍ت‍ر م‍ب‍ارزات‌ ح‍قوقی‌ زن‍ان‌ در ای‍ران‌. تهران: توسعه. ص45.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ اح‍م‍دی‌ خ‍راس‍ان‍ی‌، ن‍وش‍ی‍ن‌؛ اردلان، پروین (1382). س‍ن‍ات‍ور: ف‍ع‍ال‍ی‍ت‌ ه‍ای‌ م‍ه‍ران‍گ‍ی‍ز م‍ن‍وچ‍ه‍ری‍ان‌ ب‍ر ب‍س‍ت‍ر م‍ب‍ارزات‌ ح‍قوقی‌ زن‍ان‌ در ای‍ران‌. تهران: توسعه. ص512-516.
  5. پیرنیا، منصوره (1374). سالار زنان ایران. واشنگتن: مهرایران، ص205.
  6. پیرنیا، منصوره (1374). سالار زنان ایران. واشنگتن: مهرایران، ص131.

نگارخانه

صفحاتی از کتاب قانون خانواده تألیف مهرانگیز منوچهریان