تفاوت میان نسخه‌های «آغابیگم دختر مهتر قرائی خراسانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱۰: | سطر ۱۰: | ||
ز هشیاران عالم هر که را دیدم غمی دارد | ز هشیاران عالم هر که را دیدم غمی دارد | ||
دلا دیوانه شو دیوانگی هم عالمی دارد<ref>ک‍ش‍اورز ص‍در، م‍ح‍م‍دع‍ل‍ی ([--13]). از راب‍ع‍ه تا پ‍روی‍ن قرن ۳ - قرن ۱۴. [تهران]: کاویان (چاپخانه).</ref> | دلا دیوانه شو دیوانگی هم عالمی دارد<ref>ک‍ش‍اورز ص‍در، م‍ح‍م‍دع‍ل‍ی ([--13]). از راب‍ع‍ه تا پ‍روی‍ن قرن ۳ - قرن ۱۴. [تهران]: کاویان (چاپخانه).</ref><ref>خدایارمحبی، منوچهر (1325). شریک مرد. تهران: چاپخانه تابان.</ref> | ||
===منابع:=== | ===منابع:=== | ||
[[رده:زنان شاعر]] | [[رده:زنان شاعر]] | ||
<references />تدوین: سمیه سادات هاشمی | <references />تدوین: سمیه سادات هاشمی | ||
نسخهٔ ۳۰ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۱۷
زندگی نامه
آغابیگم متخلص به "آقایی" از زنان شاعر، اوایل قرن دهم هجری و دختر مهتر قرائی خراسانی بود. پدرش در دربار محمدخان شیبانی (905-916ق.) از امرای خاندان شیبانی خدمت می کرد[۱]. آغا بیگم به دلیل موقعیت خانوادگی توانست سواد بیاموزد[۲]. وی که در شاعری طبعی روان و خوش ذوق داشت، از جوانی آوازه شعرهایش در اطراف پیچید و به ویژه در دربار محمدخان ترکمان از عزت و اعتبار بسیاری بهره مند شد، چنان که خود را هم تراز شعرای بزرگ ایران می پنداشت و دیگران نیز او را تأیید می کردند[۳].
برخی تذکره ها نام او را آقایی و آقابیگه نیز ثبت کرده اند[۲].
بیت زیر از اوست:
ز هشیاران عالم هر که را دیدم غمی دارد
دلا دیوانه شو دیوانگی هم عالمی دارد[۴][۵]
منابع:
- ↑ فرخ زاد، پوران (1381).کارنمای زنان کارای ایران، از دیروز تا امروز. تهران: قطره.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم؛ عقیقی بخشایشی حبیبه (1382). زنان نامی در تاریخ، فرهنگ و تمدّن اسلامی. تهران: نوید اسلام.
- ↑ م‍ش‍ی‍ر س‍ل‍ی‍م‍ی، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر ([--13]). زنان س‍خ‍ن‍ور: از ی‍ک‍ه‍زار س‍ال پ‍ی‍ش تا امروز که ب‍ه‌زب‍ان پ‍ارس‍ی س‍خ‍ن گ‍ف‍ت‍ه‌ان‍د. [تهران]: ش‍رک‍ت س‍ه‍ام‍ی چ‍اپ و ان‍ت‍ش‍ارات ک‍ت‍ب ایران
- ↑ ک‍ش‍اورز ص‍در، م‍ح‍م‍دع‍ل‍ی ([--13]). از راب‍ع‍ه تا پ‍روی‍ن قرن ۳ - قرن ۱۴. [تهران]: کاویان (چاپخانه).
- ↑ خدایارمحبی، منوچهر (1325). شریک مرد. تهران: چاپخانه تابان.
تدوین: سمیه سادات هاشمی