تفاوت میان نسخه‌های «خاله رو رو»
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۷: | سطر ۷: | ||
یکی از معروفترین بازیهای نمایشی رایج و خانگی در اغلب شهرها این نمایش «خاله رو رو» یا «خاله مو مو » بود. این نمایش در دوره قاجار توسط زنان خوش سر و زبان و زنده دل یا توسط بازیگران مطرب حرفه ای در مجالس زنانه مانند [[عروسی]] و ختنه سوران و مهمانیها اجرا میشد. در هیچیک از روایات این بازی دیباچه و توضیحی درباره مضمون آن داده نمیشود، ولی عمدتا طنزی کنایه آمیز درباره زنانی است که هوسبازند. شاید اصطلاح خاله رو رو نیز از همین رو انتخاب شده باشد، زیرا زنی را در نظر می آورد که هر ساعت به جایی میرود و هر دم با مردی ارتباط دارد و مانند روروک دائم در حرکت است<ref>انجوی شیرازی، سید ابوالقاسم.(1352). ''بازیهای نمایشی''. بی جا.</ref>. | یکی از معروفترین بازیهای نمایشی رایج و خانگی در اغلب شهرها این نمایش «خاله رو رو» یا «خاله مو مو » بود. این نمایش در دوره قاجار توسط زنان خوش سر و زبان و زنده دل یا توسط بازیگران مطرب حرفه ای در مجالس زنانه مانند [[عروسی]] و ختنه سوران و مهمانیها اجرا میشد. در هیچیک از روایات این بازی دیباچه و توضیحی درباره مضمون آن داده نمیشود، ولی عمدتا طنزی کنایه آمیز درباره زنانی است که هوسبازند. شاید اصطلاح خاله رو رو نیز از همین رو انتخاب شده باشد، زیرا زنی را در نظر می آورد که هر ساعت به جایی میرود و هر دم با مردی ارتباط دارد و مانند روروک دائم در حرکت است<ref>انجوی شیرازی، سید ابوالقاسم.(1352). ''بازیهای نمایشی''. بی جا.</ref>. | ||
=== اشکال نمایش === | ===اشکال نمایش=== | ||
تعداد بازیگران در شهرهای مختلف تفاوت میکرد و کم و زیاد میشد. ولی به طور عادی از سه چهار نفر کمتر نمیشد. یکی خاله رو رو بود و یکی خاله که لقب عمومی زنان کهنسال و مو سپید بوده است، | تعداد بازیگران در شهرهای مختلف تفاوت میکرد و کم و زیاد میشد. ولی به طور عادی از سه چهار نفر کمتر نمیشد. یکی خاله رو رو بود و یکی خاله که لقب عمومی زنان کهنسال و مو سپید بوده است، دیگری ماما و یک نفر هم کسی که ضرب و آهنگ میزد. البته جمعیت هم در مکالمات شرکت میکردند و با کف و بشکن با بازیگران همراهی میکردند. خاله رو رو که زن جوانی است آرایشی غلیظ داشت و [[چادر نماز]] یا ملحفه به هم پیچیده ای را مچاله کرده و در زیر لباس بر روی شکم میبست.<ref>کتیرایی، محمود (1378). از خشت تا خشت. تهران: ثالث.</ref> او ابتدا بلند میشد و آرام آرام میرقصید و به همراه ساز و ضرب جملاتی موزون را میخواند. | ||
نمایش مجموعه ای از سوال و جوابها به صورت موزون از این زن باردار | نمایش مجموعه ای از سوال و جوابها به صورت موزون از این زن باردار بود که در شهرهای مختلف به گونه های متفاوت بیان میشده است. داستان این گونه آغاز میشد و تا زایمان عروس ادامه می یافت. | ||
بازیگران در وسط اتاق مینشستند و تماشاگران که مهمانان «خاله رو رو » محسوب می | بازیگران در وسط اتاق مینشستند و تماشاگران که مهمانان «خاله رو رو » محسوب می شدند دور تا دور اتاق. بدون آنکه پرده تعویض شود، هر نشست و برخاست، نشانگر گذشت مدت زمانی برابر یک ماه بود. | ||
==== روایت معروف ==== | |||
روایت | |||
در یکی از گونه های این نمایش که به صورت اشعار عامیانه اجرا می شده مدام این ترجیع بند تکرار می شد<ref>بلوکباشی، علی (1346). ''خاله رو رو.'' پیام نوین. شماره 9 (فروردین).</ref>. | |||
خاله رو رو: خاله ماهم سراومد مهمانان: اوفینا | خاله رو رو: خاله ماهم سراومد مهمانان: اوفینا | ||
نسخهٔ ۲۶ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۰۰
خاله رو رو /xāle rowrow/ نام نمایشنامه ای است عامیانه که دردوره قاجار در منازل و مجالس زنانه اجرا میشد. امروزه در فرهنگ عامیانه به زن باردار در ماه نهم خاله رو رو گویند.
موضوع نمایش
یکی از معروفترین بازیهای نمایشی رایج و خانگی در اغلب شهرها این نمایش «خاله رو رو» یا «خاله مو مو » بود. این نمایش در دوره قاجار توسط زنان خوش سر و زبان و زنده دل یا توسط بازیگران مطرب حرفه ای در مجالس زنانه مانند عروسی و ختنه سوران و مهمانیها اجرا میشد. در هیچیک از روایات این بازی دیباچه و توضیحی درباره مضمون آن داده نمیشود، ولی عمدتا طنزی کنایه آمیز درباره زنانی است که هوسبازند. شاید اصطلاح خاله رو رو نیز از همین رو انتخاب شده باشد، زیرا زنی را در نظر می آورد که هر ساعت به جایی میرود و هر دم با مردی ارتباط دارد و مانند روروک دائم در حرکت است[۱].
اشکال نمایش
تعداد بازیگران در شهرهای مختلف تفاوت میکرد و کم و زیاد میشد. ولی به طور عادی از سه چهار نفر کمتر نمیشد. یکی خاله رو رو بود و یکی خاله که لقب عمومی زنان کهنسال و مو سپید بوده است، دیگری ماما و یک نفر هم کسی که ضرب و آهنگ میزد. البته جمعیت هم در مکالمات شرکت میکردند و با کف و بشکن با بازیگران همراهی میکردند. خاله رو رو که زن جوانی است آرایشی غلیظ داشت و چادر نماز یا ملحفه به هم پیچیده ای را مچاله کرده و در زیر لباس بر روی شکم میبست.[۲] او ابتدا بلند میشد و آرام آرام میرقصید و به همراه ساز و ضرب جملاتی موزون را میخواند.
نمایش مجموعه ای از سوال و جوابها به صورت موزون از این زن باردار بود که در شهرهای مختلف به گونه های متفاوت بیان میشده است. داستان این گونه آغاز میشد و تا زایمان عروس ادامه می یافت.
بازیگران در وسط اتاق مینشستند و تماشاگران که مهمانان «خاله رو رو » محسوب می شدند دور تا دور اتاق. بدون آنکه پرده تعویض شود، هر نشست و برخاست، نشانگر گذشت مدت زمانی برابر یک ماه بود.
روایت معروف
روایت
در یکی از گونه های این نمایش که به صورت اشعار عامیانه اجرا می شده مدام این ترجیع بند تکرار می شد[۳].
خاله رو رو: خاله ماهم سراومد مهمانان: اوفینا
خاله رورو: خاله باباش نیومد مهمانان: اوفینا
این نمایشنامه حاکی از مشکلاتی است که زنان در اثر بی مسئولیتی مردان بدان دچار می شوند.
منابع
نویسنده: حکمت بروجردی