تفاوت میان نسخه‌های «استاتیرا همسر اردشیر دوم»
جز (S-hashemi صفحهٔ اردشیر همسر اردشیر دوم را به استاتیرا همسر اردشیر دوم منتقل کرد) |
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{TOClimit}} | {{TOClimit}} | ||
=== | ===زندگی‌نامه=== | ||
اِستاتیرا به معنی کسی که بر قلّه (اوج) ایستاده، دختر ویدَرنَ (در یونانی ایدِرنِس تلفظ می شود) و همسر اردشیر دوم هخامنشی بود. | اِستاتیرا به معنی کسی که بر قلّه (اوج) ایستاده، دختر ویدَرنَ (در یونانی ایدِرنِس تلفظ می شود) و همسر اردشیر دوم هخامنشی بود. | ||
| سطر ۱۲: | سطر ۱۲: | ||
استاتیرا مورد توجه و علاقة مردم بود. وی با اجازه اردشیر دوم، در ارّابه روباز می نشست، در کوچه و بازار شهر، بدون تشریفات حرکت می کرد و از زنان دلجویی می نمود. | استاتیرا مورد توجه و علاقة مردم بود. وی با اجازه اردشیر دوم، در ارّابه روباز می نشست، در کوچه و بازار شهر، بدون تشریفات حرکت می کرد و از زنان دلجویی می نمود. | ||
=== منابع === | <br /> | ||
===منابع=== | |||
ب‍راس‍ی‍وس، م‍اری‍ا (1381). زنان هخامنشی. ترجمه هایده مشایخ. تهران: هرمس | ب‍راس‍ی‍وس، م‍اری‍ا (1381). زنان هخامنشی. ترجمه هایده مشایخ. تهران: هرمس | ||
نسخهٔ ۱۵ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۴۸
زندگی‌نامه
اِستاتیرا به معنی کسی که بر قلّه (اوج) ایستاده، دختر ویدَرنَ (در یونانی ایدِرنِس تلفظ می شود) و همسر اردشیر دوم هخامنشی بود.
پس از سوء قصد به جان آمستریس دختر داریوش دوم و ملکه پریساتیس، به فرمان او بیشتر افراد خانواده ویدرن کشته شدند ولی استاتیرا به درخواست و با پافشاری همسرش اردشیر دوم از مرگ نجات یافت.
اختلاف و کینه توزی میان این دو ملکه با شورش کوروش کوچک بر ضد برادرش اردشیر دوم به اوج خود رسید تا جایی که استاتیرا مادر همسرش را سرزنش کرده و مقصر می دانست. پس از پایان نبرد میان دو برادر که طی آن کوروش کوچک کشته شد، پریساتیس خود را به اردشیر دوم نزدیکتر کرد. رقابت و دشمنی میان استاتیرا و پریساتیس دربار هخامنشی را نیز متاثر کرده بود.
سرانجام استاتیرا به وسیله غذای زهر آلودی که پریساتیس آماده کرده بود کشته شد. اردشیر تمام خدمتکاران پریساتیس را که در مرگ همسرش نقش داشتند شکنجه و به مرگ محکوم کرد. مادرش را نیز به بابل تبعید کرد.
استاتیرا مورد توجه و علاقة مردم بود. وی با اجازه اردشیر دوم، در ارّابه روباز می نشست، در کوچه و بازار شهر، بدون تشریفات حرکت می کرد و از زنان دلجویی می نمود.
منابع
ب‍راس‍ی‍وس، م‍اری‍ا (1381). زنان هخامنشی. ترجمه هایده مشایخ. تهران: هرمس
بریان، پیر (1378). تاریخ امپراتوری هخامنشیان (ازکورش تا اسکندر). ترجمه مهدی سمسار. تهران: زریاب.
پیرنیا، حسن (1385). تاریخ ایران باستان. تهران: نامک.
زری‍ن‌ک‍وب، ع‍ب‍دال‍ح‍س‍ی‍ن (1377). تاریخ مردم ایران. تهران: ام‍ی‍رک‍ب‍ی‍ر.