تفاوت میان نسخه‌های «سکینه پری»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۵: سطر ۵:


=== تحصیلات ===
=== تحصیلات ===
سکینه پری تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شوروی گذراند. او تحصیلات رشته طب را نیز در آنجا گذراند و دیپلم دکترای عمومی گرفت. سپس در سال 1312 در مسکو در جراحی و سرطان‌شناسی متخصص شد و مدت 5 سال در بیمارستان‌های مختلف خدمت کرد اما همیشه عاشق وطنش ایران بود و چون پدر و مادرش در یک زمان از دنیا رفتند<ref name=":0" />در سال 1317 با تنها خواهرش عزم سفر کرد و به ایران آمد.<ref>پیرنیا، منصوره (1374). ''سالار زنان ایران''. واشنگتن: مهر ایران. ص220.</ref> در 1313 مطابق قانون طبابت ایران بعد از امتحان دادن و ارائه مدارک اجازه طبابت در همه جای ایران گرفت و چون به زبان ترکی بهتر وارد بود در شهر قره سو پیشنهاد شرکت شیلات را قبول کرد و مدت 14 سال مشغول خدمت بود<ref name=":0" /> و همانجا با پزشکیار جوانی به نام مقصود نیرو ازدواج کرد.<ref>روزنامه اطلاعات بانوان، ص18.</ref> ولی به واسطه اختلاف بین خواهرش با شوهر او بعد از چهار سال از همسرش جدا شد و به بندرگز گرگان رفت و به طور خصوصی به کار طبابت و خدمت به مردم ادامه داد.<ref name=":0" />  
سکینه پری تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شوروی گذراند. او تحصیلات رشته طب را نیز در آنجا گذراند و دیپلم دکترای عمومی گرفت.<ref name=":1" /> سپس در سال 1312 در مسکو در جراحی و سرطان‌شناسی متخصص شد و مدت 5 سال در بیمارستان‌های مختلف خدمت کرد اما همیشه عاشق وطنش ایران بود و چون پدر و مادرش در یک زمان از دنیا رفتند<ref name=":0" />در سال 1317 با تنها خواهرش عزم سفر کرد و به ایران آمد.<ref>پیرنیا، منصوره (1374). ''سالار زنان ایران''. واشنگتن: مهر ایران. ص220.</ref> در 1313 مطابق قانون طبابت ایران بعد از امتحان دادن و ارائه مدارک اجازه طبابت در همه جای ایران گرفت و چون به زبان ترکی بهتر وارد بود در شهر قره سو پیشنهاد شرکت شیلات را قبول کرد و مدت 14 سال مشغول خدمت بود<ref name=":0" /> و همانجا با پزشکیار جوانی به نام مقصود نیرو ازدواج کرد.<ref name=":1">روزنامه ''اطلاعات بانوان'' (1352). شماره832. ص18.</ref> ولی به واسطه اختلاف بین خواهرش با شوهر او بعد از چهار سال از همسرش جدا شد و به بندرگز گرگان رفت و به طور خصوصی به کار طبابت و خدمت به مردم ادامه داد.<ref name=":0" />  


=== شهرت ===
=== شهرت ===

نسخهٔ ‏۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۰۴

سکینه پری (1281ش. ـ 1357ش.) جراح ساکن در بندرگز گرگان که در کمک به بینوایان و معالجه مستمندان معروف بود.

زندگی‌نامه

سکینه پری فرزند نصرالله همدانی در سال 1281 شمسی در باغچه سرای شوروی به دنیا آمد. مادر او از ارامنه ایران بود.[۱] سال تولد سکینه پری بر روی سنگ مزار 1277 درج شده است اما به گفته خود و در مصاحبه با مجله اطلاعات بانوان در سال 1281 متولد شده بود. سکینه پری در سال 1357 در بندرگز درگذشت و در آرامستان این شهر به خاک سپرده شد.[۱]

تحصیلات

سکینه پری تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شوروی گذراند. او تحصیلات رشته طب را نیز در آنجا گذراند و دیپلم دکترای عمومی گرفت.[۲] سپس در سال 1312 در مسکو در جراحی و سرطان‌شناسی متخصص شد و مدت 5 سال در بیمارستان‌های مختلف خدمت کرد اما همیشه عاشق وطنش ایران بود و چون پدر و مادرش در یک زمان از دنیا رفتند[۱]در سال 1317 با تنها خواهرش عزم سفر کرد و به ایران آمد.[۳] در 1313 مطابق قانون طبابت ایران بعد از امتحان دادن و ارائه مدارک اجازه طبابت در همه جای ایران گرفت و چون به زبان ترکی بهتر وارد بود در شهر قره سو پیشنهاد شرکت شیلات را قبول کرد و مدت 14 سال مشغول خدمت بود[۱] و همانجا با پزشکیار جوانی به نام مقصود نیرو ازدواج کرد.[۲] ولی به واسطه اختلاف بین خواهرش با شوهر او بعد از چهار سال از همسرش جدا شد و به بندرگز گرگان رفت و به طور خصوصی به کار طبابت و خدمت به مردم ادامه داد.[۱]

شهرت

کمک به مستمندان و بینوایان برای مردم آن دیار از سوی وی یادآور نقش آلبرت شوایتزر برای مردم آفریقا بود.[۴]


اسم او به عنوان دکترای حرفه ای پزشکی با شماره نظام پزشکی 4745 ثبت شده است.[۲]

در حال تکمیل

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ خشایار وزیری، فخری (قویمی) (1352). کارنامه زنان مشهور ایران. تهران: وزارت آموزش و پرورش. ص270.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ روزنامه اطلاعات بانوان (1352). شماره832. ص18.
  3. پیرنیا، منصوره (1374). سالار زنان ایران. واشنگتن: مهر ایران. ص220.
  4. دژم، عذرا (1384). اولین زنان. تهران: علم. ص101.

پیوند به بیرون

  1. مداریو
  2. سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران