تفاوت میان نسخههای «سکینه پری»
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «سکینه پری (1281ش. ـ 1357ش.) جراح ساکن در بندرگز گرگان که در کمک به بینوایان و معالجه مستمندان معروف بود. با توجه به تصویر سنگ مزار او سال تولد 1277 === زندگینامه === سکینه پری فرزند نصرالله همدانی در 1281 شمسی در باغچه سرای شوروی به دنیا آمد و مادرش از ار...» ایجاد کرد) |
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
سکینه پری (1281ش. ـ 1357ش.) جراح ساکن در بندرگز گرگان که در کمک به بینوایان و معالجه مستمندان معروف بود. | سکینه پری (1281ش. ـ 1357ش.) جراح ساکن در بندرگز گرگان که در کمک به بینوایان و معالجه مستمندان معروف بود. | ||
=== زندگینامه === | === زندگینامه === | ||
سطر ۱۸: | سطر ۱۶: | ||
در حال تکمیل | در حال تکمیل | ||
== منابع == | |||
[[رده:زنان جراح]] | [[رده:زنان جراح]] | ||
<references /> | |||
== پیوند به بیرون == | |||
# [https://medario.ir/blog/article/sakineh-pari-medario مداریو] | |||
# [https://membersearch.irimc.org/member/profile?id=e5685012-6e53-4463-8eb6-3044ec64670c سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران] |
نسخهٔ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۰
سکینه پری (1281ش. ـ 1357ش.) جراح ساکن در بندرگز گرگان که در کمک به بینوایان و معالجه مستمندان معروف بود.
زندگینامه
سکینه پری فرزند نصرالله همدانی در 1281 شمسی در باغچه سرای شوروی به دنیا آمد و مادرش از ارامنه ایران بود.[۱] البته سال تولد او بر روی سنگ مزار 1277 است اما به گفته خود و در مصاحبه با مجله اطلاعات بانوان در سال 1281 متولد شده بود. سکینه پری در سال 1357 در بندرگز درگذشت و در آرامستان این شهر به خاک سپرده شد.[۱]
تحصیلات
سکینه پری تحصیلات رشته طب را در شوروی طی کرد و در سال 1312 در مسکو در جراحی و سرطان شناسی متخصص شد. سکینه مدت 5 سال در بیمارستانهای مختلف خدمت کرد اما همیشه عاشق وطنش ایران بود و چون پدر و مادرش در یک زمان از دنیا رفتند.[۱] در سال 1317 با تنها خواهرش عزم سفر کرد و به ایران آمد.[۲] در 1313 مطابق قانون طبابت ایران بعد از امتحان دادن و ارائه مدارک اجازه طبابت در همه جای ایران گرفت و چون به زبان ترکی بهتر وارد بود در شهر قره سو پیشنهاد شرکت شیلات را قبول کرد و مدت 14 سال مشغول خدمت بود و همانجا ازدواج کرد ولی به واسطه اختلاف بین خواهرش با شوهر او بعد از چهار سال از همسرش جدا شد و به بندرگز گرگان رفت و به طور خصوصی به کار طبابت و خدمت به مردم ادامه داد.[۱]
شهرت
گفته می شود کمک به مستمندان و بینوایان برای مردم آن دیار از سوی وی یادآور نقش آلبرت شوایتزر برای مردم آفریقا بود.[۳]
اسم او به عنوان دکترای حرفه ای پزشکی با شماره نظام پزشکی 4745 ثبت شده است.[۲]
در حال تکمیل