تفاوت میان نسخههای «پیچه»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
||
(۳۲ نسخهٔ میانی ویرایششده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[پرونده:پیچه.jpg|بندانگشتی|زنی با پیچه و چادر<ref>دالمانی، هانری رنه (1378). ''از خراسان تا بختیاری.'' ج1. ترجمه غلامرضا سمیعی''.'' تهران: طاووس. ص417. </ref>|جایگزین=|400x400پیکسل]] | |||
پیچه/piče/ | [[پرونده:پیچه 2.jpg|بندانگشتی|دو زن که پیچه خود را کنار زدهاند؛ اثر کمالالملک؛<ref>پاکباز، رویین (1384). ''نقاشی ایران از دیرباز تا امروز''. تهران: زرین و سیمین. ص170.</ref> اوایل سده چهاردهم هجری]] | ||
پیچه/piče/ یکی از انواع پوشش صورت و نوعی روبنده مویی سیاه است.{{TOClimit}} | |||
یکی از انواع پوشش صورت | |||
===تعریف=== | ===تعریف=== | ||
پیچه (در لغت فرس: | پیچه (در لغت فرس: پیچهبند) پوششی است برای صورت که در اواخر دوره قاجار رایج شد.<ref>دهخدا، علیاکبر (1377). ''لغتنامه.'' ج4. تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغتنامه دهخدا. ذیل مدخل.</ref>از موی یال اسب بافته میشد و مشبک و تور مانند بود و با یک روبان روی سر گره میخورد.<ref>غیبی، مهرآسا (1387). ''هشت هزار سال پوشاک اقوام ایرانی''. تهران: هیرمن. ص567.</ref>این پوشش که در اوایل قرن بیستم میلادی رایج شد همراه با [[چادر]] مشکی استفاده میشد. بیشتر، زنان کربلایی یا پیرزنها از آن استفاده میکردند. گویا در ابتدا فقط خاص زنان بدکاره بوده است.<ref>ذکاء، یحیی (1336). ''لباس زنان ایران از سده سیزدهم هجری تا امروز''. تهران: ادارهکل هنرهای زیبای کشور، اداره موزهها و فرهنگ عامه. ص32.</ref>این پوشش بعدها جای [[روبنده]] را گرفت، چرا که از [[روبنده]]<nowiki/>های پارچهای خنکتر و نازکتر بود. البته درست کردن پارچه توری از موی اسب فرآیند دقیق و مشکلی بوده است.<ref>''پوشاک در ایران زمین'' (1382). ترجمه پیمان متین. تهران: امیرکبیر. ص۲۸۲.</ref>امروزه هنوز برخی زنان عرب آن را همراه با [[عبا]] استفاده میکنند. | ||
<nowiki/><br /> | |||
==منابع== | |||
[[رده:پوشاک زنانه]] | |||
[[رده:پوشش صورت]] | |||
<references /> | |||
نویسنده: حکمت بروجردی | |||
[[رده:حجاب]] | |||
[[رده: |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۴
پیچه/piče/ یکی از انواع پوشش صورت و نوعی روبنده مویی سیاه است.
تعریف
پیچه (در لغت فرس: پیچهبند) پوششی است برای صورت که در اواخر دوره قاجار رایج شد.[۳]از موی یال اسب بافته میشد و مشبک و تور مانند بود و با یک روبان روی سر گره میخورد.[۴]این پوشش که در اوایل قرن بیستم میلادی رایج شد همراه با چادر مشکی استفاده میشد. بیشتر، زنان کربلایی یا پیرزنها از آن استفاده میکردند. گویا در ابتدا فقط خاص زنان بدکاره بوده است.[۵]این پوشش بعدها جای روبنده را گرفت، چرا که از روبندههای پارچهای خنکتر و نازکتر بود. البته درست کردن پارچه توری از موی اسب فرآیند دقیق و مشکلی بوده است.[۶]امروزه هنوز برخی زنان عرب آن را همراه با عبا استفاده میکنند.
منابع
- ↑ دالمانی، هانری رنه (1378). از خراسان تا بختیاری. ج1. ترجمه غلامرضا سمیعی. تهران: طاووس. ص417.
- ↑ پاکباز، رویین (1384). نقاشی ایران از دیرباز تا امروز. تهران: زرین و سیمین. ص170.
- ↑ دهخدا، علیاکبر (1377). لغتنامه. ج4. تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغتنامه دهخدا. ذیل مدخل.
- ↑ غیبی، مهرآسا (1387). هشت هزار سال پوشاک اقوام ایرانی. تهران: هیرمن. ص567.
- ↑ ذکاء، یحیی (1336). لباس زنان ایران از سده سیزدهم هجری تا امروز. تهران: ادارهکل هنرهای زیبای کشور، اداره موزهها و فرهنگ عامه. ص32.
- ↑ پوشاک در ایران زمین (1382). ترجمه پیمان متین. تهران: امیرکبیر. ص۲۸۲.
نویسنده: حکمت بروجردی