تفاوت میان نسخه‌های «ماه منیر نفیسی»
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۸: | سطر ۸: | ||
=== تحصیلات === | === تحصیلات === | ||
ماه منیر نفیسی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران گذراند. وی یکی از اولین فارغ‌التحصیلان مدرسه ژاندارک بود که برای ادامه تحصیل و گذراندن دوره‌های تکمیلی | ماه منیر نفیسی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران گذراند. وی یکی از اولین فارغ‌التحصیلان مدرسه [[ژاندارک]] بود که برای ادامه تحصیل و گذراندن دوره‌های تکمیلی به سوئیس رفت و در رشته‌ی ادبیات فرانسه مشغول به تحصیل شد. پس از آن به مطالعه فلسفه و زبان انگلیسی پرداخت. او از دانشگاه لوزان سوییس در رشته زبان فرانسه فارغ التحصیل شد. رساله دکترای وی، مطالعه تطبیقی افسانه‌های لافونتن «شاعر فرانسوی» با حکایات گلستان سعدی بود.<ref name=":0">جزایری، پروین (1382). ''در کوچه‌های یاد''. بی‌جا. صص7-8.</ref> | ||
ماه منیر نفیسی مقارن جنگ جهانی دوم به ایران آمد و به شغل دبیری پرداخت.<ref name=":1">خشایار وزیری، فخری قویمی (1352). ''کارنامه زنان مشهور ایران''. تهران: وزارت آموزش و پرورش. ص209.</ref> وی پس از بازگشت به ایران ابتدا در دانشسرای عالی و پس از تشکیل دانشکده‌ی ادبیات در آنجا به تدریس زبان و ادبیات فرانسه و نیز مبانی فلسفه پرداخت. سپس به همراه [[فاطمه سیاح]] و [[امینه پاکروان]] از اولین استادان زنی بود که از ابتدای تأسیس دانشگاه تهران در آنجا به تدریس پرداختند. ماه منیر نفیسی پس از 31 سال تدریس و تعلیم صدها دانشجو که بسیاری از آنها از بزرگان فرهنگ و ادب معاصر محسوب می‌شوند در سال 1349 [https://literature.ut.ac.ir/-/profeesor-retired] در حالی که ریاست دپارتمان زبان فرانسه دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه تهران را برعهده داشت بازنشسته شد.<ref name=":0" /> | ماه منیر نفیسی مقارن جنگ جهانی دوم به ایران آمد و به شغل دبیری پرداخت.<ref name=":1">خشایار وزیری، فخری قویمی (1352). ''کارنامه زنان مشهور ایران''. تهران: وزارت آموزش و پرورش. ص209.</ref> وی پس از بازگشت به ایران ابتدا در دانشسرای عالی و پس از تشکیل دانشکده‌ی ادبیات در آنجا به تدریس زبان و ادبیات فرانسه و نیز مبانی فلسفه پرداخت. سپس به همراه [[فاطمه سیاح]] و [[امینه پاکروان]] از اولین استادان زنی بود که از ابتدای تأسیس دانشگاه تهران در آنجا به تدریس پرداختند. ماه منیر نفیسی پس از 31 سال تدریس و تعلیم صدها دانشجو که بسیاری از آنها از بزرگان فرهنگ و ادب معاصر محسوب می‌شوند در سال 1349 [https://literature.ut.ac.ir/-/profeesor-retired] در حالی که ریاست دپارتمان زبان فرانسه دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه تهران را برعهده داشت بازنشسته شد.<ref name=":0" /> | ||
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۵۳
ماه منیر نفیسی (جزایری) (1295-1370) محقق، زبان‌شناس، استاد دانشگاه تهران و از اولین استادان زنی بود که از ابتدای تأسیس دانشگاه تهران در آنجا به تدریس پرداخت.
زندگی‌نامه
ماه منیر نفیسی متولد 1295 [۳] در تهران، آخرین فرزند علی‌اصغر نفیسی ملقب به مؤدب‌الدوله، نوه‌ی میرزا علی اکبر نفیسی ملقب به ناظم الاطباء از اولین پزشکان ایران، برادرزاده‌ی سعید نفیسی، خواهر حبیب نفیسی و همسر دکتر شمس‌الدین جزایری بنیانگذار دانشکده‌ی اقتصاد دانشگاه تهران بود. او در سال 1319 با شمس‌الدین جزایری ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه دختر و یک پسر بود. ماه منیر نفیسی در سال 1370 درگذشت.[۱]
تحصیلات
ماه منیر نفیسی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران گذراند. وی یکی از اولین فارغ‌التحصیلان مدرسه ژاندارک بود که برای ادامه تحصیل و گذراندن دوره‌های تکمیلی به سوئیس رفت و در رشته‌ی ادبیات فرانسه مشغول به تحصیل شد. پس از آن به مطالعه فلسفه و زبان انگلیسی پرداخت. او از دانشگاه لوزان سوییس در رشته زبان فرانسه فارغ التحصیل شد. رساله دکترای وی، مطالعه تطبیقی افسانه‌های لافونتن «شاعر فرانسوی» با حکایات گلستان سعدی بود.[۲]
ماه منیر نفیسی مقارن جنگ جهانی دوم به ایران آمد و به شغل دبیری پرداخت.[۳] وی پس از بازگشت به ایران ابتدا در دانشسرای عالی و پس از تشکیل دانشکده‌ی ادبیات در آنجا به تدریس زبان و ادبیات فرانسه و نیز مبانی فلسفه پرداخت. سپس به همراه فاطمه سیاح و امینه پاکروان از اولین استادان زنی بود که از ابتدای تأسیس دانشگاه تهران در آنجا به تدریس پرداختند. ماه منیر نفیسی پس از 31 سال تدریس و تعلیم صدها دانشجو که بسیاری از آنها از بزرگان فرهنگ و ادب معاصر محسوب می‌شوند در سال 1349 [۴] در حالی که ریاست دپارتمان زبان فرانسه دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه تهران را برعهده داشت بازنشسته شد.[۲]
وی علاقه زیادی به مطالعه داشت و و در کنار اشتغال به خانه‌داری و تربیت فرزندان و تدریس، از هر فرصتی برای مطالعه استفاده می‌کرد و لذت کتابخوانی را از هر تفریح دیگری بالاتر می‌دانست. به باور او بهترین روز زندگیش روزی بود که به مقام استادی رسید.[۳]
آثار
- اصطلاحات و ضرب‌المثل‌های عمده زبان فرانسه با ترجمه فارسی (بی‌تا). تهران: بانک ملی ایران.[۵]
- قطعات منتخب از آثار ادبیات فرانسه
- داستان‌های کوتاه[۲]
پیوند به بیرون
- بانک اطلاعات رجال
- ویکی پدیا
- دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران
- سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران
منابع
نویسنده: هانیه قهرمانی