تفاوت میان نسخه‌های «آپامه دختر سپیتامن»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
===زندگی‌نامه=== | ===زندگی‌نامه=== | ||
آپامه دختر سپیتامن از سرداران به نام هخامنشی و یکی از باهوش‌ترین دختران آن دوران بود. وی در خلال جنگ‌های داخلی و پایان حکومت هخامنشیان به همسری سولوکوس (از سرزمین یونان) در آمد. پس از آنکه سولوکوس فرمانروای بابل شد آپامه موقعیتی خاص به دست آورد و پس از به دنیا آوردن جانشین برای فرمانروا، بانوی اول دستگاه حکومتی شد. او از چنان محبوبیتی نزد همسرش برخوردار بود که سولوکوس چند شهر به نام او بنا کرد. از میان آنها، شهر «[[آپامه آ]]» در کنار رودی در محل سوریه کنونی در دوران باستانی شهرتی به سزا داشت.<ref>فرخ‌زاد، پوران (1381). ''کارنمای زنان کارای ایران، از دیروز تا امروز''. تهران: قطره.</ref> | آپامه دختر سپیتامن از سرداران به نام هخامنشی و یکی از باهوش‌ترین دختران آن دوران بود. وی در خلال جنگ‌های داخلی و پایان حکومت هخامنشیان به همسری سولوکوس (از سرزمین یونان) در آمد. پس از آنکه سولوکوس فرمانروای بابل شد آپامه موقعیتی خاص به دست آورد و پس از به دنیا آوردن جانشین برای فرمانروا، بانوی اول دستگاه حکومتی شد. او از چنان محبوبیتی نزد همسرش برخوردار بود که سولوکوس چند شهر به نام او بنا کرد. از میان آنها، شهر «[[آپامه آ]]» در کنار رودی در محل سوریه کنونی در دوران باستانی شهرتی به سزا داشت.<ref>فرخ‌زاد، پوران (1381). ''کارنمای زنان کارای ایران، از دیروز تا امروز''. تهران: قطره. ص18.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
نسخهٔ ۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۱۹
زندگی‌نامه
آپامه دختر سپیتامن از سرداران به نام هخامنشی و یکی از باهوش‌ترین دختران آن دوران بود. وی در خلال جنگ‌های داخلی و پایان حکومت هخامنشیان به همسری سولوکوس (از سرزمین یونان) در آمد. پس از آنکه سولوکوس فرمانروای بابل شد آپامه موقعیتی خاص به دست آورد و پس از به دنیا آوردن جانشین برای فرمانروا، بانوی اول دستگاه حکومتی شد. او از چنان محبوبیتی نزد همسرش برخوردار بود که سولوکوس چند شهر به نام او بنا کرد. از میان آنها، شهر «آپامه آ» در کنار رودی در محل سوریه کنونی در دوران باستانی شهرتی به سزا داشت.[۱]
منابع
- ↑ فرخ‌زاد، پوران (1381). کارنمای زنان کارای ایران، از دیروز تا امروز. تهران: قطره. ص18.
تدوین: سمیه سادات هاشمی