تفاوت میان نسخه‌های «پیچه»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۶: سطر ۶:


===تعریف===
===تعریف===
پیچه (در لغت فرس: پیچه بند) پوششی است برای صورت که در اواخر دوره قاجار رایج شد.<ref>ده‍خ‍دا، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (1377). ''لغت‌نامه.'' تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغت‌نامه دهخدا.</ref> از موی یال اسب بافته می‌شد و مشبک و تور مانند بود و با یک روبان روی سر گره می‌خورد.<ref>غیبی، مهرآسا (1387). ''هشت هزار سال پوشاک اقوام ایرانی''. تهران: هیرمن. ص567.</ref>  این پوشش که در اوایل قرن بیستم میلادی رایج شد همراه با [[چادر]] مشکی استفاده می­‌شد. بیشتر، زنان کربلایی یا پیرزن‌ها از آن استفاده می­‌کردند. گویا در ابتدا فقط خاص زنان بدکاره بوده است.<ref>ذکاء، یحیی (1336). ''لباس زنان ایران از سده سیزدهم هجری تا امروز''. تهران: اداره کل هنرهای زیبای کشور، اداره موزه‌ها و فرهنگ عامه. ص32.</ref> این پوشش بعدها جای [[روبنده]] را گرفت، چرا که از [[روبنده]]<nowiki/>‌های پارچه‌ای خنک‌تر و نازکتر بود. البته درست کردن پارچه توری از موی اسب فرآیند دقیق و مشکلی بوده است.<ref>''پ‍وش‍اک‌ در ای‍ران‌ زم‍ی‍ن‌''(1382). ترجمه متین، پیمان. تهران: امیرکبیر. ص۲۸۲.</ref> امروزه هنوز برخی زنان عرب آن را همراه با [[عبا]] استفاده می‌کنند.
پیچه (در لغت فرس: پیچه بند) پوششی است برای صورت که در اواخر دوره قاجار رایج شد.<ref>ده‍خ‍دا، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (1377). ''لغت‌نامه.'' تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغت‌نامه دهخدا. ذیل مدخل.</ref> از موی یال اسب بافته می‌شد و مشبک و تور مانند بود و با یک روبان روی سر گره می‌خورد.<ref>غیبی، مهرآسا (1387). ''هشت هزار سال پوشاک اقوام ایرانی''. تهران: هیرمن. ص567.</ref>  این پوشش که در اوایل قرن بیستم میلادی رایج شد همراه با [[چادر]] مشکی استفاده می­‌شد. بیشتر، زنان کربلایی یا پیرزن‌ها از آن استفاده می­‌کردند. گویا در ابتدا فقط خاص زنان بدکاره بوده است.<ref>ذکاء، یحیی (1336). ''لباس زنان ایران از سده سیزدهم هجری تا امروز''. تهران: اداره کل هنرهای زیبای کشور، اداره موزه‌ها و فرهنگ عامه. ص32.</ref> این پوشش بعدها جای [[روبنده]] را گرفت، چرا که از [[روبنده]]<nowiki/>‌های پارچه‌ای خنک‌تر و نازکتر بود. البته درست کردن پارچه توری از موی اسب فرآیند دقیق و مشکلی بوده است.<ref>''پ‍وش‍اک‌ در ای‍ران‌ زم‍ی‍ن‌''(1382). ترجمه متین، پیمان. تهران: امیرکبیر. ص۲۸۲.</ref> امروزه هنوز برخی زنان عرب آن را همراه با [[عبا]] استفاده می‌کنند.





نسخهٔ ‏۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۴۰

زنی با پیچه و چادر[۱]
دو زن که پیچه خود را کنار زده اند؛ اثر کمال الملک[۲] اوایل سده چهاردهم هجری

پیچه/piče/

یکی از انواع پوشش صورت. نوعی روبنده مویی سیاه

تعریف

پیچه (در لغت فرس: پیچه بند) پوششی است برای صورت که در اواخر دوره قاجار رایج شد.[۳] از موی یال اسب بافته می‌شد و مشبک و تور مانند بود و با یک روبان روی سر گره می‌خورد.[۴] این پوشش که در اوایل قرن بیستم میلادی رایج شد همراه با چادر مشکی استفاده می­‌شد. بیشتر، زنان کربلایی یا پیرزن‌ها از آن استفاده می­‌کردند. گویا در ابتدا فقط خاص زنان بدکاره بوده است.[۵] این پوشش بعدها جای روبنده را گرفت، چرا که از روبنده‌های پارچه‌ای خنک‌تر و نازکتر بود. البته درست کردن پارچه توری از موی اسب فرآیند دقیق و مشکلی بوده است.[۶] امروزه هنوز برخی زنان عرب آن را همراه با عبا استفاده می‌کنند.



منابع

  1. آلمانی، هانری رنه (1378). از خراسان تا بختیاری. ترجمه سمیعی، غلامرضا. تهران: طاووس. ج 1. ص417.
  2. پاکباز، رویین (1379). نقاشی ایران از دیرباز تا امروز. تهران: نارستان.
  3. ده‍خ‍دا، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (1377). لغت‌نامه. تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغت‌نامه دهخدا. ذیل مدخل.
  4. غیبی، مهرآسا (1387). هشت هزار سال پوشاک اقوام ایرانی. تهران: هیرمن. ص567.
  5. ذکاء، یحیی (1336). لباس زنان ایران از سده سیزدهم هجری تا امروز. تهران: اداره کل هنرهای زیبای کشور، اداره موزه‌ها و فرهنگ عامه. ص32.
  6. پ‍وش‍اک‌ در ای‍ران‌ زم‍ی‍ن‌(1382). ترجمه متین، پیمان. تهران: امیرکبیر. ص۲۸۲.


نویسنده: حکمت بروجردی