تفاوت میان نسخه‌های «عفت تجارت‌چی»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۴: سطر ۴:
عفت تجارت‌چی در سال 1296 به دنیا آمد. در سال 1313 دوره دبیرستان را در مدرسه آزرم به پایان رساند. مدتی در بانک ملی و بعد در کتابخانه دانشکده پزشکی به عنوان مترجم زبان فرانسه مشغول به کار شد.<ref>عطروش، عباس (۱۳۸۶). ''تاریخچه هواپیمایی بازرگانی در ایران''. تهران: روشنگران و مطالعات زنان. ص353.</ref>
عفت تجارت‌چی در سال 1296 به دنیا آمد. در سال 1313 دوره دبیرستان را در مدرسه آزرم به پایان رساند. مدتی در بانک ملی و بعد در کتابخانه دانشکده پزشکی به عنوان مترجم زبان فرانسه مشغول به کار شد.<ref>عطروش، عباس (۱۳۸۶). ''تاریخچه هواپیمایی بازرگانی در ایران''. تهران: روشنگران و مطالعات زنان. ص353.</ref>


او به دلیل علاقه به پرواز و همزمان با تأسیس باشگاه هوایی کشور در سال 1318 و فعالیت آموزشگاه خلبانی در کنار 8 زن دیگر برای آموزش حرفه خلبانی ثبت‌نام کرد.<ref>دژم، عذرا (1384). ''اولین زنان''. تهران: علم. ص110.</ref> از «عفت تجارت‌چی»، «[[آنیا آوشید]]»، «[[قدسیه فرخ‌زاد]]»، «[[فخرالتاج منفردی]]»، «[[عذرا رحیمی]]»، «[[درخشنده ملکوتی]]» و «[[صفیه پرتوی]]»<ref name=":0">پیرنیا، منصوره (1374). ''سالار زنان ایران''. واشنگتن: مهر ایران. ص172.</ref> به عنوان نخستین زنان داوطلب خلبانی در ایران نام می‌برند.
او به دلیل علاقه به پرواز و همزمان با تأسیس باشگاه هوایی کشور در سال 1318 و فعالیت آموزشگاه خلبانی در کنار 8 زن دیگر برای آموزش حرفه خلبانی ثبت‌نام کرد.<ref>دژم، عذرا (1384). ''اولین زنان''. تهران: علم. ص110.</ref> از عفت تجارت‌چی، [[آنیا آوشید]]، [[قدسیه فرخ‌زاد]]، [[فخرالتاج منفردی]]، [[عذرا رحیمی]]، [[درخشنده ملکوتی]] و [[صفیه پرتوی]]<ref name=":0">پیرنیا، منصوره (1374). ''سالار زنان ایران''. واشنگتن: مهر ایران. ص172.</ref> به عنوان نخستین زنان داوطلب خلبانی در ایران نام می‌برند.


تجارت‌چی دوره کارآموزی خود را از پنجم مهرماه 1318 آغاز کرد و نخستین پرواز مستقل او در 27 آبان 1319 انجام شد. پس از آن پرواز آکروباسی را شروع کرد که با وقایع 20 شهریور 1320 مصادف شده و باشگاه خلبانی برای مدتی تعطیل و تمرینات وی نیمه تمام ماند. در این دوران تجارت چی ازدواج کرده و به همراه همسرش به همدان و کرمانشاه منتقل می‌شوند.
تجارت‌چی دوره کارآموزی خود را از پنجم مهرماه 1318 آغاز کرد و نخستین پرواز مستقل او در 27 آبان 1319 انجام شد. پس از آن پرواز آکروباسی را شروع کرد که با وقایع 20 شهریور 1320 مصادف شده و باشگاه خلبانی برای مدتی تعطیل و تمرینات وی نیمه تمام ماند. در این دوران تجارت چی ازدواج کرده و به همراه همسرش به همدان و کرمانشاه منتقل می‌شوند.


عفت تجارت‌چی به ادبیات و شعر سرایی نیز علاقه داشت. از آثار ادبی وی می‌توان به «دیوان برگ‌های پراکنده» [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3566184&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author] اشاره کرد که در سال 1337 منتشر شد.
عفت تجارت‌چی به ادبیات و شعر سرایی نیز علاقه داشت. از آثار ادبی وی می‌توان به دیوان برگ‌های پراکنده [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3566184&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author] اشاره کرد که در سال 1337 منتشر شد.


عفت تجارت‌چی در 19 فروردین 1378 در تهران درگذشت.  
عفت تجارت‌چی در 19 فروردین 1378 در تهران درگذشت.  

نسخهٔ ‏۱۱ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۲۸

عفت تجارت‌چی، از نخستین خلبانان زن ایرانی

عفت تجارت‌چی (۱۲۹۶-۱۳۷۸) از نخستین زنان ایرانی است که به حرفه خلبانی روی آورد.

زندگی‌نامه

عفت تجارت‌چی در سال 1296 به دنیا آمد. در سال 1313 دوره دبیرستان را در مدرسه آزرم به پایان رساند. مدتی در بانک ملی و بعد در کتابخانه دانشکده پزشکی به عنوان مترجم زبان فرانسه مشغول به کار شد.[۱]

او به دلیل علاقه به پرواز و همزمان با تأسیس باشگاه هوایی کشور در سال 1318 و فعالیت آموزشگاه خلبانی در کنار 8 زن دیگر برای آموزش حرفه خلبانی ثبت‌نام کرد.[۲] از عفت تجارت‌چی، آنیا آوشید، قدسیه فرخ‌زاد، فخرالتاج منفردی، عذرا رحیمی، درخشنده ملکوتی و صفیه پرتوی[۳] به عنوان نخستین زنان داوطلب خلبانی در ایران نام می‌برند.

تجارت‌چی دوره کارآموزی خود را از پنجم مهرماه 1318 آغاز کرد و نخستین پرواز مستقل او در 27 آبان 1319 انجام شد. پس از آن پرواز آکروباسی را شروع کرد که با وقایع 20 شهریور 1320 مصادف شده و باشگاه خلبانی برای مدتی تعطیل و تمرینات وی نیمه تمام ماند. در این دوران تجارت چی ازدواج کرده و به همراه همسرش به همدان و کرمانشاه منتقل می‌شوند.

عفت تجارت‌چی به ادبیات و شعر سرایی نیز علاقه داشت. از آثار ادبی وی می‌توان به دیوان برگ‌های پراکنده [۱] اشاره کرد که در سال 1337 منتشر شد.

عفت تجارت‌چی در 19 فروردین 1378 در تهران درگذشت.


منابع

  1. عطروش، عباس (۱۳۸۶). تاریخچه هواپیمایی بازرگانی در ایران. تهران: روشنگران و مطالعات زنان. ص353.
  2. دژم، عذرا (1384). اولین زنان. تهران: علم. ص110.
  3. پیرنیا، منصوره (1374). سالار زنان ایران. واشنگتن: مهر ایران. ص172.