زهرا کیا (خانلری)

دکتر زهرا خانلری (کیا) نویسنده، مترجم و پژوهشگر

دکتر زهرا خانلری در میان دیگر اساتید دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، تنها زن موجود در عکس

زهرا ناتل خانلری (کیا) (1291- 1369 ) استاد، نویسنده، مترجم و پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی، از اولین زنانی است که به اخذ دانشنامه دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران نائل آمد.

زندگینامه

دکتر زهرا خانلری (کیا)، پژوهشگر ادبیات کلاسیک ایران، فرزند هادی کیا نوری و نوه پسری حاج شیخ فضل الله نوری و نوه دختری محدث نوری بود. او در سال 1291  شمسی در تهران متولد شد. تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه ناموس که معروف ترین مدرسه آن زمان بود به پایان رساند. تحصیلات دبیرستانی را در دارالمعلمات مرکزی (دانشسرای مقدماتی) انجام داد و بلافاصله در سن هفده سالگی به تدریس در مدارس ملی و دولتی پرداخت. سپس در سال 1314 پس از گذراندن امتحان ورودی، در رشته ادبیات فارسی دانشکده ادبیات تهران که در آن زمان دانشسرای عالی نامیده می شد پذیرفته شد و در سال 1318 به اخذ لیسانس نائل آمد. او ضمن خدمت دولتی در مقطع دکتری زبان و ادبیات فارسی که تازه تأسیس شده بود ادامه تحصیل داد و در سال 1323 با نوشتن رساله دکتری با موضوع «سبک ادبی تاریخهای ایران بعد از اسلام» با راهنمایی محمدتقی ملک الشعراء بهار به اخذ دکترا با درجه بسیار خوب نائل آمد. او در سال 1320 شمسی با همکلاسی خود در دوره دکتری پرویز ناتل خانلری ازدواج کرد. زهرا کیا نخستین زن ایرانی است که در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی، به کسب دانشنامۀ دکتری در دانشگاه تهران نائل آمد. آنگاه با گذراندن امتحانات دانشیاری، دانشیار دانشگاه شد و سپس با کسب موفقیتهای علمی به مقام استادی دانشگاه تهران نائل آمد. نخستین فرزند این زوج فرهیخته، ترانه خانلری در سال 1325 به دنیا آمد و در رشته معماری در پاریس فارغ التحصیل شد. فرزند دوم شان پسری بود به نام آرمان که در سال 1330 متولد شد اما هشت سال بعد بر اثر بیماری سرطان خون درگذشت. مرگ فرزند تأثیر بسیار بدی روی او گذاشت به طوری که فعالیتهای اجتماعی خود را تعطیل کرد و فقط به نوشتن و ترجمه می پرداخت. او در سال 1269 در سن 78 سالگی و درست شش ماه پس از مرگ همسرش در تهران درگذشت.

فعالیتهای ادبی 

او از هفده سالگی بنابر ذوق شخصی به مطالعه و نوشتن مقالات در جراید روز پرداخت. در سال 1312 داستان پروین و پرویز و در 1315 رهبر دوشیزگان را نوشت. زهرا کیا پس از چندسال تدریس در دبیرستان به ریاست دبیرستان نوربخش منصوب شد. پس از این که پرویز ناتل خانلری امتیاز مجله ادبی«سخن» را در سال 1322 گرفت او در این مجله به داستان نویسی و ترجمه مقالات پرداخت. در ضمن در شورای زنان با مرحوم دکتر فاطمه سیاح و عده ای دیگر به فعالیت های اجتماعی پرداخت و به سمت منشی هیئت مدیره شورا منصوب شد.

از آنجا که به عنوان یک معلم دریافته بود دانش جویان و دانش آموزان از داستان های منظوم و معروف ادبی زبان فارسی به کلی بی اطلاع اند و هرگز فرصت خواندن آنها را ندارند درصدد برآمد که این داستان ها را خلاصه کند و به نثر درآورد. این مجموعه که با شیوۀ خاصی نوشته شد به نام داستان های دل انگیز ادبیات فارسی در سال1337 منتشر و چندین مرتبه تجدید چاپ و برنده جایزه یونسکو شد. او در این کتاب ضمن حفظ اصالت و زیبایی های کهن و ادبی سعی کرد تا این داستان ها را به نحوی ساده و روان بازنویسی کرده و در اختیار علاقمندان قرار دهد. با مطالعه این کتاب جوانان می توانند با سهولت بیشتری با فرهنگ ملی و ادبیات کهن خود آشنا شوند و اصالتهای ادبی و زیبایی های هنری آنان را دریابند.

او در سال 1339 برای مطالعه درباره کتاب های درسی به فرانسه و انگلستان سفر کرد و در بازگشت در سازمان کتابهای درسی با عده ای از همکارانش دست به تغییر و تحولی بزرگ در کتابهای درسی مدارس زد. او این کار را از اولین کتاب دبستان آغاز نمود و به کلی سبک کتابهای قدیمی را تغییر داد و کتابهای تازه را به سبک کتابهای درسی غربی البته با شکلی ایرانی تألیف کرد؛ همچنین برای آموزگاران روش تدریس نوشت تا با سهولت بتوانند کتابهای تازه را تدریس بنمایند. او کتابهای سال پنجم و ششم دبیرستان را شخصاً نوشت؛ این کتابها از سال 1341 به تدریج به صورت کتابهای رسمی در سراسر کشور تدریس شد.

او اولین کسی بود که با ترجمه داستانهای میکل آنجل آستوریاس، مردم ایران را با ادبیات آمریکای لاتین آشنا کرد. رمان آقای رئیس جمهور نخستین اثر آستوریاس بود که توسط دکتر زهرا خانلری به فارسی ترجمه و در سال 1348 منتشر شد. آستوریاس در این کتاب چهره «کابررا» دیکتاتور گواتمالایی را که با حمایت بیگانگان بر سر کار آمده و با تکیه بر حکومت ترور و وحشت، مبارزات عدالتخواهانه ملت های جهان سوم را سرکوب می کند به تصویر می کشد.

از دیگر آثار برجسته او تألیف کتاب فرهنگ ادبیات فارسی دری است که شامل معرفی بزرگان و رجال ادب ایران و نام و احوال شخصیتهای اسطوره ای و پیغمبران یا کسانی است که به نحوی در ادبیات فارسی مورد تمثیل و اشاره قرار گرفته اند. در این اثر کتابهای مهم ایرانی به زبان فارسی یا عربی و اصطلاحات نجوم و منطق و نکته های مهم عروض و قافیه و صنایع بدیع هم توضیح داده شده است.

خط مشی فکری

دکتر زهرا خانلری در شمار زنان پیشرویی بود که به مدارج عالی علمی رسید و اولین زنی بود که به دریافت درجه دکتری در رشته زبان و ادبیات فارسی نائل آمد. او در جریان مبارزات اجتماعی زنان بود و با تکیه بر اندیشه ای میهن پرستانه سالها پیش از انقلاب اسلامی، درباره شایستگی زنان ایران نوشت:

زن ایرانی به هیچ وجه کم استعدادتر از زنان دیگر کشورها نیست. تنها علت عقب ماندگیش، عقب ماندگی اجتماع و استبداد حکومت است زیرا زن ایرانی از عهده هرکاری برخواهد آمد.

او به زنان ایرانی توصیه کرد:

زنهای ایرانی به هیچ وجه نباید فکر کنند که تحصیل دانش فقط آلت زینتی است بلکه باید آن را وسیلۀ درمان هزاران دردهای اجتماعی بدانند.

دکتر زهرا خانلری سخت مخالف بی بند و باری زنان بود .او در مقاله ای درباره لاابالی گری هنرمندان غرب زده ای که در آن زمان خود را «آرتیست» می نامیدند نوشت:

از دردهای بیدرمانی که اخیراً گریبان گیر ما شده است و مانند بیماری مسری با سرعت شایع می گردد بیماری آرتیستی است که می توان سرچشمه این مرض را مغرب زمین دانست اما کاش همانطور که در موقع شیوع بیماری وبا و طاعون در مرزها قرنطینه می گذاشتند تا از سرایت مرض به کشورهای مجاور جلوگیری به عمل آید می توانستند جلوی این بیماری را هم بگیرند.

او عاشق فرهنگ و ادبیات مردم ایران بود و بر این اساس با امر تعلیم زبان و ادبیات فارسی از سر تعهد و دلسوزی برخورد می کرد. از چگونگی سیستم آموزش زبان و ادبیات فارسی در مدارس کشور شدیداً انتقاد می کرد و علت عدم توانایی دانش آموزان را در پرورش مطالب انشایی و نوشتن جمله بندی درست در سیستم غلط آموزشی جستجو می کرد. در این باره می گفت:

مطالب کتابهای درسی بیشتر در سیاست ملک داری یا آداب درباری است که چون شاگرد با این مسائل سروکار ندارد برایش قابل درک نیست و به این جهت تصور می کند که بی معنی است.

آثار

تألیف

پروین و پرویز(مجموعه داستان)(1312). تهران: مطبعه مهر.[۱]

ژاله یا رهبر دوشیزگان(داستان)(1315). تهران: چاپخانه مرکزی‬‏‫: مطبعه اقبال.[۲] ‬‬

داستانهای دل انگیز ادبیات فارسی(1337). تهران: نیل.[۳]

راهنمای ادبیات فارسی: (فرهنگ اعلام و اصطلاحات)(1341). تهران: کتابخانه ابن سینا.[۴]

حسنک وزیر از تاریخ بیهقی(1342). تهران: امیرکبیر.[۵]

برگزیده قابوسنامه (1345). تهران: امیرکبیر.[۶]

روش‌ ت‍دری‍س‌ ک‍ت‍اب‌ ف‍ارس‍ی چ‍ه‍ارم‌ دب‍س‍ت‍ان‌(م‍ول‍ف‍ان‌ ل‍ی‍ل‍ی‌ آه‍ی‌ (ای‍م‍ن‌)، زه‍را خ‍ان‍ل‍ری)‌(1345). تهران: شرکت سهامی افست: موسسه انتشارات فرانکلین.[۷]

فارسی و دستور برای سال پنجم دبستان(ب‍ا ه‍م‍ک‍اری‌ ل‍ی‍ل‍ی‌ ای‍م‍ن‌ (آه‍ی‌))1345). تهران: سازمان کتابهای درسی ایران.[۸]

فارسی و دستور برای سال ششم دبستان(1347). تهران: سازمان کتابهای درسی ایران.[۹]

ف‍ارس‍ی‌ سال اول دبیرستان (مؤلفان م‍ص‍طف‍ی‌ م‍ق‍رب‍ی‌، ف‍ت‍ح‌ال‍ل‍ه‌ م‍ج‍ت‍ب‍ای‍ی‌، زه‍را خ‍ان‍ل‍ری‌ (ک‍ی‍ا))(1347). تهران: ش‍رک‍ت‌ س‍ه‍ام‍ی‌ طب‍ع‌ و ن‍ش‍ر ک‍ت‍اب‍ه‍ای‌ درس‍ی‌ ای‍ران‌.[۱۰]

فرهنگ ادبیات فارسی دری (1348). تهران: بنیاد فرهنگ ایران.[۱۱]

نمونه غزل فارسی(1362). تهران: امیرکبیر.[۱۲]

افسانه سیمرغ(1348). بی جا.[۱۳]

فرهنگ ادبیات جهان(1375). تهران: خوارزمی.[۱۴]

هفت خوان رستم(1399). تهران: میرماه، کتاب های میرکا.[۱۵]

م‍ن‌ روائ‍ع‌ ال‍ق‍ص‍ص‌ ف‍ی‌ الادب‌ ال‍ف‍ارس‍ی‌(بی تا). ت‍ع‍ری‍ب‌ ع‍ب‍دال‍م‍ج‍ی‍د ب‍دوی‌، ال‍م‍ک‍ت‍ب‍ه‌ ال‍ش‍رق‍ی‍ه.[۱۶]

فارسی و دستور کتاب اول(بی تا). دهلی: اداره ادبیات دهلی.[۱۷]

ترجمه

رنج های جوانی ورتر(اثر آندره موروآ)(1322). تهران.[۱۸]

بیست داستان(اثر لویجی پیراندلو)(1335). تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.[۱۹]

آقای رئیس جمهور(اثر میگل انجل استوریاس)(1348). تهران: خوارزمی.[۲۰]  

دنیای خیال(اثر آندره موروآ)(1349). تهران: ابن سینا: فرانکلین.[۲۱]

توروتومبو. آی‍ی‍ن‍ه‌ ل‍ی‍داس‍ال‌(داس‍ت‍ان‌ ک‍وت‍اه‌)(1351). تهران: خوارزمی.[۲۲]

پاپ سبز(اثر میگل انجل استوریاس)(1360). تهران: خوارزمی.[۲۳]  

تعطیلات پایان هفته در گواتمالا(مجموعه داستان، اثر میگل انجل استوریاس)(1365). تهران: توس.[۲۴]

خانه و جهان(اثر راب‍ی‍ن‍دران‍ات‌ ت‍اگ‍ور)(1367). تهران: توس.[۲۵]

شب های روشن(اثر فئودر داستایوسکی)(1398). تهران: انتشارات جامی.[۲۶]