تفاوت میان نسخه‌های «پیچه»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۹: سطر ۹:


===منابع===
===منابع===
''پ‍وش‍اک‌در ای‍ران‌زم‍ی‍ن‌''(1382). ترجمه متین، پیمان. تهران: امیرکبیر.
<br />
 
ده‍خ‍دا، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (1377). لغت نامه. تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغت نامه دهخدا.
 
ذکاء، یحیی (1336). لباس زنان ایران از سده سیزدهم هجری تا امروز. تهران: اداره کل هنرهای زیبای کشور، اداره موزه ها و فرهنگ عامه.
 
غیبی، مهرآسا (1384). هشت هزارسال تاریخ پوشاک اقوام ایرانی. تهران: هیرمند.


[[رده:پوشاک زنانه]]
[[رده:پوشاک زنانه]]
[[رده:پوشش صورت]]
[[رده:پوشش صورت]]
<references />

نسخهٔ ‏۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۵۵

زنی با پیچه و چادر؛ از روی کتاب از خراسان تا بختیاری، هنری رنه آلمانی
دو زن با پیچه ؛ اثر کمال الملک ؛ اوایل سده چهاردهم هجری ؛از روی کتاب نقاشی ایران از دیرباز تا امروز

پیچه/piče/

یکی از انواع پوشش صورت. نوعی روبنده مویی سیاه

تعریف

پیچه (در لغت فرس: پیچه بند) پوششی است برای صورت که در اواخر دوره قاجار رایج شد[۱]. از موی یال اسب بافته می شد و مشبک و تور مانند بود و با یک روبان روی سر گره میخورد. این پوشش که در اوایل قرن بیستم میلادی رایج شد همراه با چادر مشکی استفاده می­ شد. بیشتر، زنان کربلایی یا پیرزنها از آن استفاده می­ کردند[۲]. گویا در ابتدا فقط خاص زنان بدکاره بوده است.[۳] این پوشش بعدها جای روبنده را گرفت، چرا که از روبنده های پارچه ای خنک تر و نازکتر بود. البته درست کردن پارچه توری از موی اسب فرآیند دقیق و مشکلی بوده است.[۴] امروزه هنوز برخی زنان عرب آن را همراه با عبا استفاده می کنند.

منابع


  1. ده‍خ‍دا، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (1377). لغت نامه. تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغت نامه دهخدا
  2. غیبی، مهرآسا (1384). هشت هزارسال تاریخ پوشاک اقوام ایرانی. تهران: هیرمند.
  3. ذکاء، یحیی (1336). لباس زنان ایران از سده سیزدهم هجری تا امروز. تهران: اداره کل هنرهای زیبای کشور، اداره موزه ها و فرهنگ عامه.
  4. پ‍وش‍اک‌در ای‍ران‌زم‍ی‍ن‌(1382). ترجمه متین، پیمان. تهران: امیرکبیر.