پیچه

زنی با پیچه و چادر؛ از روی کتاب از خراسان تا بختیاری، رنه دالمانی

پیچه/piče/

یکی از انواع پوشش صورت. نوعی روبنده مویی سیاه

تعریف

پیچه (در لغت فرس: پیچه بند) پوششی است برای صورت که در اواخر دوره قاجار رایج شد. از موی یال اسب بافته می شد و مشبک و تور مانند بود و با یک روبان روی سر گره میخورد. در اوایل قرن بیستم میلادی رایج شد. این پوشش همراه با چادر مشکی استفاده می­ شد. بیشتر زنان کربلایی یا پیرزنها از آن استفاده می­ کردند. گویا در ابتدا فقط خاص زنان بدکاره بوده است. این پوشش بعدها جای روبنده را گرفت، چرا که از روبنده های پارچه ای خنک تر و نازکتر بود. البته درست کردن پارچه توری از موی اسب فرآیند دقیق و مشکلی بوده است. امروزه هنوز برخی زنان عرب آن را همراه با عبا استفاده می کنند.

منابع

پ‍وش‍اک‌در ای‍ران‌زم‍ی‍ن‌(1382). ترجمه متین، پیمان. تهران: امیرکبیر.

ده‍خ‍دا، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (1377). لغت نامه. تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغت نامه دهخدا.

ذکاء، یحیی (1336). لباس زنان ایران از سده سیزدهم هجری تا امروز. تهران: اداره کل هنرهای زیبای کشور، اداره موزه ها و فرهنگ عامه.

غیبی، مهرآسا (1384). هشت هزارسال تاریخ پوشاک اقوام ایرانی. تهران: هیرمند.

نظام قاری محمد دیوان البسه