تفاوت میان نسخه‌های «نیره سعیدی»
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
=== زندگینامه === | ===زندگینامه=== | ||
نیره سعیدی در سال 1293 در تهران به دنیا آمد. پدرش معیرالممالک میرفخرایی و مادرش نظم الملوک خواجه نوری بود. وی تحصیلات اولیه خود را در مدرسه ژاندارک گذراند و در دانشسرای عالی ادامه تحصیل داد. برای ادامه تحصیل به فرانسه رفته و در رشته ادبیات فرانسه فارغ التحصیل شد. | نیره سعیدی در سال 1293 در تهران به دنیا آمد. پدرش معیرالممالک میرفخرایی و مادرش نظم الملوک خواجه نوری بود. وی تحصیلات اولیه خود را در مدرسه ژاندارک گذراند و در دانشسرای عالی ادامه تحصیل داد. برای ادامه تحصیل به فرانسه رفته و در رشته ادبیات فرانسه فارغ التحصیل شد. | ||
| سطر ۶: | سطر ۶: | ||
نیره سعیدی در ۲۱ مرداد ۱۳۷۰ در پاریس درگذشت. | نیره سعیدی در ۲۱ مرداد ۱۳۷۰ در پاریس درگذشت. | ||
=== فعالیتهای اجتماعی و سیاسی === | ===فعالیتهای اجتماعی و سیاسی=== | ||
عضو هیئت مؤسس سازمان شاهنشاهی و خدمات اجتماعی | عضو هیئت مؤسس سازمان شاهنشاهی و خدمات اجتماعی | ||
| سطر ۲۱: | سطر ۲۱: | ||
نماینده مردم تهران در مجلس شورای ملی در دوره های بیست دوم و بیست و سوم (1346-1350) | نماینده مردم تهران در مجلس شورای ملی در دوره های بیست دوم و بیست و سوم (1346-1350) | ||
=== فعالیتهای علمی === | ===فعالیتهای علمی=== | ||
نیره سعیدی علاوه بر فعالیتهای سیاسی به کار ترجمه نیز می پرداخت. از مهمترین آثار او می توان به ترجمه اشعار لافونتن اشاره کرد. سعیدی به خاطر ترجمه این اشعار برنده جایزه یونسکو شد. وی اولین زن ایرانی است که برنده جایزه یونسکو گردید. از دیگر آثار او می توان به | نیره سعیدی علاوه بر فعالیتهای سیاسی به کار ترجمه نیز می پرداخت. از مهمترین آثار او می توان به ترجمه اشعار لافونتن اشاره کرد. سعیدی به خاطر ترجمه این اشعار برنده جایزه یونسکو شد. وی اولین زن ایرانی است که برنده جایزه یونسکو گردید. از دیگر آثار او می توان به | ||
* ح‍م‍اس‍ه‌ه‍ا و اف‍س‍ان‍ه‌ه‍ای مردم آل‍م‍ان | *ح‍م‍اس‍ه‌ه‍ا و اف‍س‍ان‍ه‌ه‍ای مردم آل‍م‍ان | ||
* کازانوا | *کازانوا | ||
* شطرنج‌‌باز | *شطرنج‌‌باز | ||
* ن‍ق‍ش آی‍ن‍ده | *ن‍ق‍ش آی‍ن‍ده | ||
* و ترانه من | *و ترانه من | ||
اشاره کرد. | اشاره کرد. | ||
=== منابع === | ===منابع=== | ||
پیرنیا، منصوره (1374). سالار زنان ایران. واشنگتن: مهرایران. | پیرنیا، منصوره (1374). سالار زنان ایران. واشنگتن: مهرایران. | ||
دژم، عذرا (1384). اولین زنان. تهران: علم. | |||
زندگینامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی) (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان، واحد اطلاع رسانی زنان. | زندگینامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی) (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان، واحد اطلاع رسانی زنان. | ||
<br /> | |||
[[رده:زنان روزنامه نگار]] | [[رده:زنان روزنامه نگار]] | ||
[[رده:زنان فعال سیاسی]] | [[رده:زنان فعال سیاسی]] | ||
[[رده:زنان نماینده مجلس]] | [[رده:زنان نماینده مجلس]] | ||
[[رده:نویسندگان زن]] | [[رده:نویسندگان زن]] | ||
نسخهٔ ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۲۱
زندگینامه
نیره سعیدی در سال 1293 در تهران به دنیا آمد. پدرش معیرالممالک میرفخرایی و مادرش نظم الملوک خواجه نوری بود. وی تحصیلات اولیه خود را در مدرسه ژاندارک گذراند و در دانشسرای عالی ادامه تحصیل داد. برای ادامه تحصیل به فرانسه رفته و در رشته ادبیات فرانسه فارغ التحصیل شد.
همسر نیره سعیدی، محمد سعیدی نام داشت و نماینده مجلس سنا بود. حاصل ازدواج آنها دو دختر به نامهای مریم و مینا بود.
نیره سعیدی در ۲۱ مرداد ۱۳۷۰ در پاریس درگذشت.
فعالیتهای اجتماعی و سیاسی
عضو هیئت مؤسس سازمان شاهنشاهی و خدمات اجتماعی
عضو شورای فرهنگی سلطنتی
عضو هیئت امنای کتابخانه پهلوی
مدیر مجله بانو (1323)
مؤسس برنامه بانو (زن و زندگی) در رادیو
در سال 1343 نیره سعیدی به همراه مهرانگیز منوچهریان، پروین صوفی، شوکت ملک جهانبانی و فرخ رو پارسا برای اولین بار به عضویت هیئت منصفه مطبوعات انتخاب شدند.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای ملی در دوره های بیست دوم و بیست و سوم (1346-1350)
فعالیتهای علمی
نیره سعیدی علاوه بر فعالیتهای سیاسی به کار ترجمه نیز می پرداخت. از مهمترین آثار او می توان به ترجمه اشعار لافونتن اشاره کرد. سعیدی به خاطر ترجمه این اشعار برنده جایزه یونسکو شد. وی اولین زن ایرانی است که برنده جایزه یونسکو گردید. از دیگر آثار او می توان به
- ح‍م‍اس‍ه‌ه‍ا و اف‍س‍ان‍ه‌ه‍ای مردم آل‍م‍ان
- کازانوا
- شطرنج‌‌باز
- ن‍ق‍ش آی‍ن‍ده
- و ترانه من
اشاره کرد.
منابع
پیرنیا، منصوره (1374). سالار زنان ایران. واشنگتن: مهرایران.
دژم، عذرا (1384). اولین زنان. تهران: علم.
زندگینامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی) (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان، واحد اطلاع رسانی زنان.