فاطمه رمضان‌زاده

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
دکتر فاطمه رمضان زاده متخصص زنان زایمان و نازایی و نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی

فاطمه رمضان‌زاده (زاده 1336) جراح و متخصص زنان، زایمان و نازایی، فلوشيپ IVF لاپاراسكوپی و نماینده دوره پنجم مجلس شورای اسلامی است.[۱]

زندگی‌نامه

فاطمه رمضان‌زاده فرزند محمدعلی، در سال 1336 در شهر یزد به دنیا آمد. وی پس از گذراندن تحصیلات متوسطه در سال 1354 به دانشکده پزشکی دانشگاه تهران راه یافت و در سال 1362 در رشته پزشکی عمومی فارغ‌التحصیل شد. وی برای تخصص رشته زنان و زایمان را انتخاب کرده و پس از اخذ درجه تخصص در رشته زنان و مامایی، در سال 1365 به عضویت هیئت علمی گروه زنان، مامایی و نازایی دانشگاه علوم پزشکی تهران در آمد. وی در همین سال با دکتر امراللهی ازدواج کرد. حاصل این ازدواج، سه فرزند به نام‌های زینب، زهرا و مهین می‌‎باشد.[۱]


فعالیت‌های شغلی و اجتماعی

فاطمه رمضان‌زاده در سال 1368 دوره آموزشی کوتاه مدت نازایی IVF را در بیمارستان زنان ملبورن و در سال 1372 دوره آموزشی کوتاه مدت سونوگرافی و IVF را در بیمارستان Guys لندن به اتمام رساند؛ علاوه بر آن در سال 1381 بخش فوق تخصصی و فلوشیپ لاپاراسکوپی IVF را در دانشگاه علوم پزشکی تهران تأسیس کرد و خود از سال 1381 تا 1382 به مدت یک سال، دوره مذکور را به پایان رساند. وی علاوه بر عضویت در هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، مشاغل و سمت‌هایی چون عضو هیئت ممتحنه و ارزشیابی دانشنامه تخصصی (1370-1382)، عضو شورای عالی تخصص پزشکی (از سال 1371)، سرپرست واحد تحقیقات تنظیم خانواده در معاونت پژوهشی وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی (1373-1374)، عضویت در شورای عالی بازآموزی (1374-1380)، مدیرکل بهداشت خانواده در معاونت پژوهشی وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی (1374-1375)، عضو شورای عالی پژوهشی دانشگاه (1378-1384)، عضو هیئت ممیزه مرکزی و عضو شورای پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی تهران (از سال ۱۳۸۶)، رئیس بخش نازایی و IVF بیمارستان ولیعصر مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) (1379-1391)، عضو هیئت مؤسس انجمن متخصصین زنان و مامایی ایران و انجمن باروری ـ ناباروری ایران،[۱] مدیر مسئول مجله علمی خانواده و بهداشت باروری و عضویت در American Society of Reproductive Medicine را احراز نمود.[۲] وی به درخواست خود در سال 1392 با درجه استاد تمام بازنشست شد و پس از آن در مطب شخصی خود به طبابت اشتغال دارد.[۱]


فعالیت‌های سیاسی

فاطمه رمضان‌زاده در سال 1375 به عضویت شورای مرکزی جمعیت زنان جمهوری اسلامی درآمد. وی در همین سال در انتخابات دوره پنجم قانون گذاری شرکت کرد و موفق شد از تهران به نمایندگی مجلس شورای اسلامی انتخاب شود.[۲] وی پس از ورود به مجلس به عضویت کمیسیون بهداری و بهزیستی و امداد و تأمین اجتماعی و هلال احمر مجلس درآمد. از دیگر سمت های وی در دوره نمایندگی مجلس عبارت است از: عضو کمیسیون زنان، جوانان و خانواده، عضو هیئت نظارت بر مطبوعات، عضو گروه دوستی ایران و ایتالیا و ایران و روسیه، عضو هیئت بدوی انتظامی نظام پزشکی (1375-1379)، عضو هیئت مدیره جمعیت مبارزه با اعتیاد، عضو انجمن تنظیم خانواده.[۱] رمضان زاده همچنین در سال های 1380-1381 به عنوان قائم مقام وزیر بهداشت در امور مجلس فعالیت داشت.[۲]

آثار

تألیف

  1. ک‍ارب‍رد ل‍ی‍زر در ژن‍ی‍ک‍ول‍وژی‌ (1382). ت‍ه‍ران‌: ت‍ی‍م‍ورزاده‌: طب‍ی‍ب‌[۲]
  2. اض‍طراب‌ و اف‍س‍ردگ‍ی‌ در ن‍اب‍اروری‌ (1383). ت‍ه‍ران‌: دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران، معاونت پژوهشی، اداره انتشارات و چاپ‏‫[۳]
  3. ب‍ررس‍ی‌ ق‍ان‍ون‌ اه‍داء ج‍ن‍ی‍ن‌، چ‍ال‍ش‌ه‍ا و راه‍ک‍اره‍ا (1384). ت‍ه‍ران: دان‍ش‍گ‍اه‌ ع‍ل‍وم‌ پ‍زش‍ک‍ی‌ و خ‍دم‍ات‌ ب‍ه‍داش‍ت‍ی‌ درم‍ان‍ی‌ ت‍ه‍ران[۴]
  4. آن‍چ‍ه‌ زن‍ان‌ ب‍ای‍د از ب‍ل‍وغ‌، ب‍اروری‌ و ی‍ائ‍س‍گ‍ی‌ ب‍دان‍ن‍د (1385). ت‍ه‍ران‌: ت‍ی‍م‍ورزاده‌: طب‍ی‍ب[۵]
  5. استرایلیزاسیون و کیناکرین‏‫=Sterilization and Quinacrine‏‫ (1387). تهران‬: جامعه‌نگر[۶]

ترجمه

  1. ب‍س‍ت‍ن‌ ل‍ول‍ه‌ه‍ای‌ رح‍م‍ی‌ در زن‍ان‌: راه‍ن‍م‍ای‍ی‌ ج‍ه‍ت‌ ارائ‍ه‌ خ‍دم‍ات‌ (1381). ت‍ه‍ران‌: وزارت‌ ب‍ه‍داش‍ت‌ درم‍ان‌ و آم‍وزش‌ پ‍زش‍ک‍ی‌، م‍ع‍اون‍ت‌ ت‍ح‍ق‍ی‍ق‍ات‌ و ف‍ن‍اوری‌[۷]
  2. چادل‍ی‌، پ‍ات‍ری‍ش‍ی‍ا (1383). ک‍ارب‍رد س‍ون‍وگ‍راف‍ی‌ در م‍ام‍ای‍ی‌ چ‍را، ک‍ی‌، چ‍گ‍ون‍ه. ت‍ه‍ران‌: ت‍ی‍م‍ورزاده‌: طب‍ی‍ب[۸]


منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ نظری، منوچهر (1395). زنان در عرصه قانون‌گذاری ایران (۱۲۸۵ـ۱۳۹۵ش). تهران: کویر. صص295-298.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ زندگی‌نامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی) (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان، واحد اطلاع‌رسانی زنان.


پیوند به بیرون

  1. مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی
  2. سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران