هما زاهدی

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
خطا در ایجاد بندانگشتی:
هما زاهدی، نماینده مجلس شورای ملی [۱]

هما زاهدی (1310-1392) نماینده دوره های بیست و دوم تا بیست و چهارم مجلس شورای ملی از همدان بود.[۲]

زندگینامه

هما زاهدی در سال 1310 در تهران به دنیا آمد.[۳] پدرش سپهبد فضل الله زاهدی نخست وزیر و مادرش خدیجه پیرنیا دختر حسین پیرنیا مؤتمن الملک از مردان بزرگ مشروطه و رئیس دوره های دوم تا چهارم مجلس شورای ملی می باشد.[۱] همچنین برادرش اردشیر زاهدی، وزیر امور خارجه ایران بوده است.[۲] وی تحصیلات متوسطه را در مدرسه ژاندارک به پایان رساند و به سوییس رفته و در رشته تجارت ادامه تحصیل داد. در بازگشت به ایران به فعالیتهای بازرگانی پرداخت. هما زاهدی دوبار ازدواج کرد. همسر اولش حسین اتحادیه نام داشت و حاصل این ازدواج دو دختر به نام های لیلا و شهره بود. وی در دی ماه سال 1350 با داریوش همایون، روزنامه نگار و مدیرعامل روزنامه آیندگان که بعدها وزیر اطلاعات و جهانگردی شد ازدواج کرد.[۱]

هما زاهدی به زبان فرانسه مسلط بود و کتاب هایی چون «سرگذشت رز»[۴]، «شاهزاده و مرغ آتشین»[۵]و «ژرژ کنجکاو»[۲] توسط او ترجمه و منتشر گردید. وی سرانجام در ۱۵ مهرماه ۱۳۹۲ خورشیدی در سن ۸۳ سالگی به علت سرطان در شهر ژنو درگذشت.[۲]

فعالیتهای اجتماعی و سیاسی

هما زاهدی در سال 1344 به سمت مدیر انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که ریاست آن را فرح پهلوی برعهده داشت، منصوب شد. وی با دو ملکه وقت ایران، یعنی ثریا و فرح، دوستی نزدیک داشته است. همچنین عضو هیئت امنای دانشگاه بوعلی سینای همدان به مدت سه سال بود.[۲]

زاهدی در سال 1346 به عنوان کاندیدای حزب ایران نوین در انتخابات دوره بیست و دوم قانون گذاری شرکت کرد و از سوی مردم همدان به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب شد. پس از آن در سال 1350 در دوره بیست و سوم و در سال 1354 در دوره بیست و چهارم مجلس شورای ملی به طور متوالی به این سمت انتخاب شد.[۳] وی در مجلس عضو کمیسیون های آموزش و پرورش، امور خارجه، اطلاعات و جهانگردی و نایب رئیس کمیسیون فرهنگ و هنر بود.[۲]

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ پیرنیا، منصوره (1374). سالار زنان ایران. واشنگتن: مهرایران، ص135-136.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ نظری، منوچهر (1395). زنان در عرصه قانون گذاری ایران (1285-1395ش). تهران: کویر، صص182-183.
  3. زندگینامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی) (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان، واحد اطلاع رسانی زنان.