فخرالتاج امیرشقاقی

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
فخرالتاج امیرشقاقی، نماینده دوره چهارم مجلس شورای اسلامی

فخرالتاج امیرشقاقی (زاده 1320) نماینده مردم تبریز در دوره چهارم مجلس شورای اسلامی است.[۱]

زندگینامه

فخرالتاج امیرشقاقی فرزند عبدالصمد در سال 1320 در شهر هشترود متولد شد. در سال 1341 در رشته زبان و ادبیات فرانسه از دانشگاه تبریز فارغ التحصیل شد و در سال 1364 مدرک کارشناسی ارشد علوم سیاسی خود را از دانشگاه آزاد اسلامی در تهران اخذ کرد.[۱] وی با غلامحسین کاظمی ازدواج کرد.

فعالیتهای شغلی و اجتماعی

امیرشقاقی پس از اتمام تحصیلات متوسطه در مراغه در سال 1338 به استخدام آموزش و پرورش تبریز درآمد و در مدرسه صائب تبریزی به تدریس مشغول شد. پس از فارغ التحصیلی در مقطع کارشناسی، به مدت 11 سال به عنوان دبیر در دبیرستان ایراندخت و سپس دبیرستان صدیق اعلم تبریز به تدریس پرداخت تا این که در سال 1352، به علت چادری بودن به مدرسه راهنمایی آذرمیدخت منتقل شد و تا سال 1357 به عنوان معلم به خدمت مشغول شد.[۱]

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، از سال 1358 تا 1364 مدیریت دبیرستان زینب کبری (س) را برعهده داشت. در سال 1364 به سمت عضو شورای برنامه ریزی اداره کل آموزش و پرورش و ریاست تربیت معلم دخترانه شهید باهنر تبریز منصوب شد و تا خرداد 1371 در این سمت باقی ماند. علاوه بر آن، او با حفظ سمت، از سال 1366 تا 1371، سرپرست دوره های پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد تبریز نیز بود.[۱]

امیرشقاقی پس از پایان مجلس چهارم، در خرداد 1375 به سمت مشاور وزیر آموزش و پرورش و همچنین مشاور وزیر پست و تلگراف و تلفن در امور بانوان منصوب شد و تا اواسط سال 1376 در این سمت باقی ماند. سپس به آموزش و پرورش بازگشت و در سال 1377 بازنشسته شد. وی بعد از بازنشستگی به ریاست مجتمع بهزیستی حضرت خدیجه کبری تعیین شد و تا سال 1379 در آن مجتمع به خدمت پرداخت.[۱]

مفاخر

دریافت لوح تقدیر از مدیر کل آموزش و پرورش تبریز به عنوان معلم نمونه (1364)؛

دریافت لوح تقدیر از وزیر آموزش و پرورش به مناسبت هفته زن (1376).[۱]

فعالیتهای سیاسی

فخرتاج امیرشقاقی در سال 1371 به عنوان کاندیدای مستقل در انتخابات دوره چهارم قانون گذاری شرکت کرد و موفق شد به عنوان نماینده مردم تبریز، آذرشهر و اسکو به مجلس شورای اسلامی راه یابد.[۲][۲]وی پس از ورود به مجلس به عضویت کمیسیون اصل نود درآمد.[۱]

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ نظری، منوچهر (1395). زنان در عرصه قانونگذاری ایران (۱۲۸۵ـ۱۳۹۵ش). تهران: کویر، ص245-246.
  2. زندگینامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی) (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان، واحد اطلاع رسانی زنان.