نسرین مصفا

نسرین مصفا (زادۀ 1333) استادتمام گروه روابط بین‌‎الملل دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران و فعال در حوزه حقوق بشر، روابط بین‌الملل و سازمان‌هاى بین‌المللى است.

زندگی‌‌نامه

نسرین مصفا در سال 1333 در تهران متولد شد.

تحصیلات

نسرین مصفا مدرک کارشناسی خود را در رشته علوم سیاسی از دانشگاه ملی (شهید بهشتی) در سال 1356 دریافت کرد. سپس تحصیلات خود را ادامه داد و موفق شد در سال 1363 در رشته روابط بین‌الملل از دانشگاه تهران مدرک کارشناسی ارشد و در سال 1374 دکترای علوم سیاسی را از دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات دریافت کند. او استادتمام گروه روابط بین‌الملل دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران است.[۱]

نسرین مصفا در دانشگاه‌های فنلاند، تایلند و انگلستان تدریس کرده است و مدتی نیز به عنوان استاد و محقق میهمان در سال‌های 2004، 2007، 2010 و 2012 در دانشگاه‌های انگلستان فرصت مطالعاتی و مأموریت‌های پژوهشی گذرانده است.[۲]

فعالیت‌های شغلی

از جمله سوابق شغلی نسرین مصفا معاون ادارى و مالى دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران سال‌های 13۸۳-۱۳۷۹ و 1394-1399؛ رئیس مرکز مطالعات عالى بین‌المللى دانشگاه تهران از سال ۱۳۷۶ تا 1389؛ سرپرست مرکز مطالعات حقوق بشر دانشگاه تهران از سال ۱۳۸۰ تا 1384؛ عضو هیأت علمى گروه روابط بین‌‎الملل دانشگاه تهران از سال ۱۳۸۲؛ کفیل دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسى دانشگاه تهران از شهریور سال ۱۳۸۰ تا دی 1380؛  رئیس کتابخانه‌های دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران از سال 1375 تا 1376؛ معاون کتابخانه‌های دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران از سال 1367 تا 1372؛ رئیس کتابخانه مرکز مطالعات عالی بین‌المللی دانشگاه تهران از سال 1367 تا 1372 و کارشناس انتشارات و مسؤول بخش اسناد و مدارک سازمان ملل متحد، مرکز مطالعات عالی بین‌المللی دانشگاه تهران از سال 1358 تا 1367 بود.[۳]

مدیریت طرح‌های بین‌المللی

مدیر ملی، طرح ظرفیت سازی ملی برای ارتقاء حقوق بشر و دسترسی بیشتر به عدالت، طرح مشترک دولت جمهوری اسلامی ایران با برنامه عمران ملل متحد با همکاری هشت نهاد دولتی، دانشگاهی و غیردولتی، (دانشگاه تهران، شهید بهشتی، مفید قم، معاونت آموزش قوه قضائیه، کانون وکلا، کمیسیون حقوق بشر اسلامی، انجمن صنفی روزنامه نگاران، سازمان دفاع از قربانیان خشونت) از سال 1384 تا 1389.

مدیر ملی، طرح تقویت ظرفیت های آموزش و پژوهش حقوق بشر (دو مرحله)، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران و برنامه عمران ملل متحد، از ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۴.

مدیر، طرح چالش های کمک های بشردوستانه در خاورمیانه، مرکز مطالعات عالی بین المللی و برنامه امور انسان‌دوستانه ملل متحد، ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۴.[۴]

گواهی‌نامه‌های عالی بین‌المللی

حقوق بشردوستانه بین المللی، آکادمی حقوق بشردوستانه و حقوق بشر بین المللی، ژنو، سوئیس، ۲۰۰۸

مطالعات حقوق پناهندگان، مؤسسه حقوق بشردوستانه بین المللی، سن رمو، ایتالیا، ۲۰۰۲

حقوق کودک: پیش به سوی آینده، شورای بریتانیا، آکسفورد، انگلستان۲۰۰۰

حقوق بین الملل عمومی، آکادمی حقوق بین الملل لاهه، لاهه، هلند، ۱۹۹۸

صلح و توسعه، دانشگاه اروپایی صلح، اشتاتشلاینینگ، اتریش، ۱۹۹۶

حقوق بشردوستانه بین المللی، دانشگاه اروپایی صلح، اشتاتشلاینینگ، اتریش، ۱۹۹۶

حقوق انسانی زن، یونسکو و مؤسسه خدمات دانشگاهی بین المللی ((WUS، مرکز صلح و حل تعارض اشتاتشلاینینگ، اتریش، ۱۹۹۳

حقوق و روابط بین المللی، مرکز روابط دانشگاهی، دوبروونیک، یوگسلاوی سابق، ۱۹۸۴ [۵]

افتخارات

دو طرح نسرین مصفا با عناوین راهنماى اسناد سازمان ملل متحد و ارتباط ایران با این سازمان و سیاست خارجى ایران به عنوان طرح‌هاى قابل تقدیر دانشگاه تهران در سال‎‌هاى ۱۳۷۵ و ۱۳۸۳ انتخاب شدند. همچنین او عضو هیئت علمی برگزیده آموزشی در جشنواره آموزش دانشگاه تهران، هفته معلم در سال ۱۳۹۶؛ محقق برتر طرح برجسته کاربردی دانشگاه تهران در سال ۱۳۹۳؛ مجری تقدیر شده طرح‌های پژوهشی در دانشگاه تهران در سال های ۱۳۷۵، ۱۳۸۳ و ۱۳۸۶؛ تقدیر فعال اول از طرف کرسی حقوق بشر، صلح و دموکراسی دانشگاه شهید بهشتی در سال ۱۳۸۷؛ تقدیر در جشنواره آثار بیست و پنج سال دفاع مقدس بابت کتاب تجاوز عراق به ایران و موضع گیری سازمان ملل متحد به عنوان کتاب ارزنده در سال ۱۳۸۸ و تقدیر با عنوان زنان نامدار از طرف انجمن ایرانی مطالعات زنان در سال ۱۳۸۹.[۶]

آثار

کتاب

1. مفهوم تجاوز در حقوق بین الملل (1365). نسرین مصفا و دیگران. تهران: دان‍ش‍گ‍اه‌ ت‍ه‍ران‌، دان‍ش‍ک‍ده‌ ح‍ق‍وق‌ و ع‍ل‍وم‌ س‍ی‍اس‍ی‌، م‍رک‍ز م‍طال‍ع‍ات‌ ع‍ال‍ی‌ ب‍ی‍ن‌ال‍م‍ل‍ل‍ی‌.[۷]
2. تجاوز عراق به ایران و موضع گیرى هاى سازمان ملل متحد (1366). نسرین مصفا و دیگران. تهران: دان‍ش‍گ‍اه‌ ت‍ه‍ران‌، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، م‍رک‍ز م‍طال‍ع‍ات‌ ع‍ال‍ی‌ ب‍ی‍ن‌ال‍م‍ل‍ل‍ی‌.[۸]
3. راهنماى سازمان ملل متحد (1374). 3ج. ته‍ران‌: وزارت‌ ام‍ور خ‍ارج‍ه‌، م‍ؤس‍س‍ه‌ چ‍اپ‌ و ان‍ت‍ش‍ارات‌.[۹]
4. مشارکت سیاسى زنان در ایران (1375). تهران: وزارت امور خارجه، مؤسسه چاپ و انتشارات.[۱۰]  
5. سیری در تحولات آموزشی و پژوهشی علوم سیاسی و روابط بین‌الملل: نقش عوامل تاثیر‌گذار سطح کلان (1385). تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.[۱۱]
6. سازمان ملل متحد و حصول همکاری‌های اجتماعی، فرهنگی بین‌المللی (1390). تهران: میزان.[۱۲]
7. میثاق حقوق کودک در اسلام از منظر حقوق بشردوستانه بین‌المللی (1391). تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش.[۱۳]
8. کنوانسیون زنان و برابری تابعیت (1396). مؤلفین پرندیس‌سادات میرفخرایی، نسرین مصفا. تهران: سخنوران.[۱۴]
9. کتابشناسی مطالعات و پژوهش‌های سازمان ملل متحد در ایران (1396). با همکاری میترا سیفی. تهران: میزان.[۱۵]
10. کتاب‌شناسی مطالعات و پژوهش‌های حقوق بشر در ایران (1397). با همکاری منور میرزائی. تهران: گنج دانش.[۱۶]

ترجمه

1. رینالدا، باب (1397). تاریخ سازمان‌های بین‌المللی از ۱۸۱۵ تا امروز. ترجمه نسرين مصفا، عبدالرحمان عالم، بهرام مستقیمی. تهران: دانشگاه تهران، مؤسسه انتشارات.[۱۷]

مقاله

نسرین مصفا مقالات زیادی به زبان های فارسی و انگلیسی در مجلات مختلف به چاپ رسانده است.[۱۸][۱۹]

عضویت در مجامع ملی و بین‌المللی

عضو انجمن مطالعات بین‌المللی در سال 1394

عضو انجمن ایرانی مطالعات زنان، عضو هیأت مؤسس از سال 1381

عضو انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد، عضو هیأت موسس از سال 1379 [۲۰]

او از سال 1392 رئیس انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد و از سال 1397 عضو حقیقی کمیسیون سیاست خارجی و دفاع شورای علوم، تحقیقات و فناوری است.

فعالیت‌های فرهنگی

نسرین مصفا از سال 1391 سردبیر فصلنامه سازمان های بین المللی پژوهشکده تحقیقات مجمع تشخیص مصلحت نظام است.[۲۱]

عضویت در کمیته ها

کمیته پژوهشی دفتر همکاری‌های علمی و بین‌المللی وزارت آموزش و پرورش، از ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۹

عضو و معاون کمیسیون کاربردی حقوق و معارف اسلامی، معاونت پژوهشی دانشگاه تهران، ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۷

عضو کمیسیون حقوق بین الملل، مجمع تشخیص مصلحت نظام، از ۱۳۸۷ تا ۱۳۸۹

عضو کمیسیون صدور مجوز انجمن‌های علمی ایران، از ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۴

عضو کمیته ملی تدوین گزارش ملی ایران برای کنوانسیون حقوق کودک، وزارت امور خارجه، از ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۵

عضو کمیته ملی رفع خشونت نسبت به زنان، مرکز امور مشارکت زنان، از ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۱

عضو کمیته کودک آزاری، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، از ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۱

دبیر، کمیته زنان، کمیسیون حقوق بشر اسلامی، ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۷

عضو کمیته سیاسی، اجتماعی- فرهنگی معاونت پژوهشی وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی، از ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۵

همکاری با نشریات علمی

سردبیر، فصلنامه تخصصی سازمان‌های بین المللی، مرکز تحقیقات استراتژیک، مجمع تشخیص مصلحت نظام، از ۱۳۹۱

عضو هیئت تحریریه، نشریه مطالعات فرهنگی و دینی(Studies Religious and Cultural of Journal)، از ۱۳۹۵

مدیرمسئول، زن: حقوق و خانواده، انجمن ایرانی مطالعات زنان، از سال ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۳

سردبیر، فصلنامه زن: حقوق و توسعه تحقیقات زنان، از سال ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۳

سردبیر، فصلنامه تحقیقات زنان (علمی-پژوهشی)، انجمن ایرانی مطالعات زنان، از ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۹

مدیرمسئول، مجله اوراسیای مرکزی، مرکز مطالعات عالی بین المللی، دانشگاه تهران، ۱۳۸۷ تا ۱۳۸۹

عضو هیات تحریریه، فصلنامه تحقیقات حقوق خصوصی و کیفری

عضو هیات تحریریه، دوفصلنامه مطالعات اسلامی حقوق بشر و دموکراسی

عضو هیات تحریریه، مجله جغرافیای سیاسی خاورمیانه، دانشگاه لاسپینزا رم، ایتالیا

عضو هیات تحریریه، مرور ایرانی روابط خارجی، مرکز تحقیقات استراتژیک، مجمع تشخیص مصلحت نظام، از ۱۳۸۷

عضو هیات تحریریه پژوهشنامه آفریقا، مرکز مطالعات آفریقا، دانشگاه تربیت مدرس، ۱۳۸۸

عضو هیات تحریریه، مجله مطالعات آفریقا، دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی، وزارت امور خارجه، ۱۳۷۸

عضو هیات تحریریه، نشریه ایرانی امور بین الملل، دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی، وزارت امور خارجه، ۱۳۷۹

سردبیر مهمان، شماره ویژه زنان مجله سیاست خارجی، دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی، وزارت امور خارجه، ۱۳۷۴

عضو، هیات تحریریه، مجله سیاست خارجی، دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی، وزارت امور خارجه، ۱۳۷۰ تا ۱۳۹۴ [۲۲]

عضويت در هيأت جمهوری اسلامی ايران برای شرکت در مجامع بین المللی

کمیته حقوق کودک، ژنو، سوئیس، ۱۳۷۹

اجلاس ویژه کودکان مجمع عمومی سازمان ملل متحد، نیویورک، ایالت متحده آمریکا، ۱۳۸۱

چهار دوره مذاکرات حقوق بشری ایران و اتحادیه اروپا: ارائه سخنرانی با عنوان نقش آموزش در ارتقاء حقوق بشر، تهران، دسامبر ۲۰۰۲؛ ارائه سخنرانی با عنوان عوامل تاریخی اجرای حکومت قانون در ایران، بروکسل، مارس ۲۰۰۳؛ ارائه سخنرانی با عنوان حق توسعه، بروکسل، اکتبر ۲۰۰۳

ارائه سخنرانی با عنوان همبستگی بین المللی و حقوق بشر، تهران، ژوئن ۲۰۰۴

سرپرستی هیأت طرح ظرفیت‌سازی ملی برای ارتقاء حقوق بشر و دسترسی بیشتر به عدالت برای اجلاس چهارم شورای حقوق بشر، ژنو، سوئیس، مارس ۲۰۰۷

شرکت در سیزدهمین کنگره مقابله با جرم و عدالت کیفری، دوحه، قطر، ۲۰۱۵

همکاری برای تدوين اسناد و گزارشات ملی جمهوری اسلامی ايران

گزارش ملی به چهارمین کنفرانس زنان ملل متحد، پکن، ۱۳۷۴

گزارش ملی به کمیته حقوق کودک ملل متحد، ژنو، ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۴

گزارش ملی به کمیته رفع تبعیض نژادی ملل متحد، ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۶

همکاری در تدوین منشور آسیاسی زنان با کمیسیون بانوان مجلس شورای اسلامی [۲۳]

عضويت و هيأت مؤسس انجمن‌های علمی ايران

انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد (عضو موسس، ۱۳۷۹؛ دبیرکل، ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۹؛ بازرس، از ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۲؛ رئیس، از ۱۳۹۲)؛ انجمن ایرانی مطالعات زنان (عضو مؤسس، ۱۳۷۹؛ رئیس، ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۸؛ مؤسس، انجمن کودکان ایرانی طرفدار ملل متحد، ۱۳۷۷)؛ عضو مؤسس انجمن علوم سیاسی ایران؛ عضو مؤسس انجمن ایرانی مطالعات صلح؛ مؤسس مؤسسه اجتماعی سارا؛ عضو مؤسس انجمن ایرانی روابط بین‌الملل؛ شورای انجمن‌های علمی ایران (عضو هیأت موسس؛ بازرس، ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۴؛ عضو هیأت مدیره، ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۹؛ نائب رئیس، ۱۳۸۷ تا ۱۳۸۹؛ عضو کمیته بازنگری شاخص‌های انجمن‌های علمی از ۱۳۹۴.[۲۴]

پیوند به بیرون

انجمن علوم سیاسی ایران

https://rtis2.ut.ac.ir/cv/nmosaffa

https://unstudies.ir/%D8%A7%D8%B9%D8%B6%D8%A7%DB%8C-%D9%87%DB%8C%D8%A6%D8%AA-%D9%85%D8%AF%DB%8C%D8%B1%D9%87-%D9%88-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%B1%D8%B3%DB%8C%D9%86-%D8%AF%D9%88%D8%B1%D9%87-%D8%B4%D8%B4%D9%85(%DB%B1%DB%B4%DB%B0%DB%B4_%DB%B1%DB%B4%DB%B0%DB%B1)/%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D9%86%D8%B3%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D8%B5%D9%81%D8%A7(1404_1401)/