مهین تجدد

از دانشنامه الکترونیکی زنان
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۵ توسط Boroujerdi (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «مهین تجدّد (جهانبگلو) با رضا تجدد ازدواج کرد که حاصل این ازدواج دختری به نام نهال بود. === تحصیلات === مهین تجدد در سال ۱۳۴۴ به اخذ دکترای ادبیات فارسی از دانشکده ادبیات دانشگاه تهران نائل آمد <ref>کریر، ژان کلود (1382). یادی از مهین تجدد. ''بخارا''. سال6....» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

مهین تجدّد (جهانبگلو) با رضا تجدد ازدواج کرد که حاصل این ازدواج دختری به نام نهال بود.

تحصیلات

مهین تجدد در سال ۱۳۴۴ به اخذ دکترای ادبیات فارسی از دانشکده ادبیات دانشگاه تهران نائل آمد [۱]او دكتراى خود را زير نظر استادانى همچون بديع الزمان فروزانفر، ابراهیم پورداوود، محمد معين، ذبیح الله صفا و ديگر چهره‏ هاى درخشان ادب معاصر گذراند. سپس فعالیتهای هنری و ادبی خود را در زمینه تئاتر و پژوهشهای صوتی آغاز کرد.

فعالیت های شغلی

تجدد مدرس مدرسه عالی سینما و تلویزیون در تهران (دانشکده صدا و سیمای فعلی) از سال 1348 تا 1350 بود.

نمایشنامه نویسی

مهین تجدد در سال های آغازین دهه چهل چند نمایشنامه تلویزیونی را به نگارش درآورد. نمایشنامه هایی که حاصل آن چند نمایش تلویزیونی است که در سال های 1345-1347 در تلویزیون ملی ایران پخش می گردد. این نمایشنامه ها عبارت بودند از: کنار جاده، تولد، دیدار، بُت گر، پرده دار، دوخته فروشی فور یو (For you)، که همگی به کارگردانی عزت الله انتظامی به نمایش درآمد. حاصل نخستین همکاری مهین تجدد و آربی اُوانسیان، نمایش ویس و رامین بود که در سال 1349 و در چهارمین جشن هنر شیراز به صحنه رفت. این نمایشنامه پیش از این در سال 1347 جایزه سوم مسابقه نمایش نامه نویسی رادیو تلویزیون ملی ایران را نصیب مهین تجدد کرده بود.[۲]

در سال 1351 به دعوت ایوملک در پاریس اصوات اوستایی را ارائه داد. در نگارش فیلمنامه مغول‌ها به کارگردانی پرویز کیمیایی شرکت کرد و در جشن هنر شیراز پژوهش‌های اصوات اوستایی را ارائه داد. در سال‌های 1351-1355 در دانشگاه تهران به تدریس زمینه های دراماتیک در ادبیات فارسی پرداخت. در سال 1352 کتاب سماع در سلسله هو را توسط انتشارات جشن هنر به چاپ رسانید و پژوهش در اوزان غزل‌های مولانا را در جشن هنر شیراز اجرا کرد.[۳]

او در سال 1353 به دعوت گروه پژوهش های موسیقی با همکاری ایوملک، پیر شفرز و گی ریبل به پاریس سفر کرد و در برنامه موزه گیمه شرکت نمود. او در همین سال به مناسبت بزرگداشت هفتصدمین سال تلود مولانا به قونیه دعوت شد و به عرضه موسیقی سماع دراویش بر مبنای آهنگ اوزان عروضی شعر مولانا پرداخت. [۴]


او متن اجرایی کالیگولا به کارگردانی آربی اوانسیان را تنظیم کرد که در جشن هنر شیراز و تئاتر شهر به اجرا درآمد. در سال 1353 با همکاری آربی اوانسیان ایولف کوچولو هنریک ایبسن را ترجمه کرد که در تئاتر شهر اجرا شد. [۵]همچنین در سال 1354 به دعوت یونسکو به هند می رود تا با همکاری لوانت کارگی در بازسازی یک تراژدی پنجابی در کارگاه تئاتر دانشگاه چندیکار مشارکت کند.[۶]


مهین تجدد به همکاری با گروه بازیگران شهر به سرپرستی آربی اُوانسیان ادامه داد که حاصل این همکاری نگارش متن پرندگان (اقتباس از سروده های عطار، سهروردی و ابن سینا) و تنظیم متن نمایشنامه مانی (اقتباس از سروده های مانوی) بود که در سال 1354 به کارگردانی شهرو خردمند در فرهنگسرای نیاوران اجرا شد.

زرگر، شهرام (1388). مهین جهانبگلو (تجدد). کتاب صحنه دوره جدید. پاییز 1388. شماره 68. صص95-97.


در سال 1355 نمایشنامه سواری درآمد را نگاشت که به کارگردانی آربی اوانسیان در جشن هنر شیراز و در سال 1357 در چهارمین تئاتر ملل در شهر کاراکاس ونزوئلا و تئاتر لاماما در شهر نیویورک آمریکا اجرا شد. متن این نمایشنامه در سال 1355 توسط جشن هنر شیراز منتشر شد.[۳]


پس از پیروزی انقلاب اسلامی و انحلال کارگاه نمایش و متعاقب آن انقلاب فرهنگی، فعالیت های هنری و آموزشی مهین تجدد نیز متوقف شد و دیگر مجال و فرصت بیشتری داشت تا تمام اوقات خود را صرف پژوهش های ادبی کند. [۴]


در سال 1370 به معرفی و ترجمه به زبان فرانسه صد غزل دیوان شمس تبریزی پرداخت که با همکاری ژان کلود کریر و نهال تجدد در پاریس تحت عنوان دیوان شمس تبریز توسط انتشارات گالیمار چاپ شد. در سال 1372 افسانه های ایران باستان را براساس نظامی، فردوسی و مولانا تدوین کرد که تحت عنوان افسانه‌های ایران باستان در پاریس توسط انتشارات گروند چاپ شد. مهین تجدد در 11 آذر 1380 در پاریس درگذشت.[۵]

منابع

  1. کریر، ژان کلود (1382). یادی از مهین تجدد. بخارا. سال6. شماره32. ص336.
  2. زرگر، شهرام (1388). مهین جهانبگلو (تجدد). کتاب صحنه دوره جدید. پاییز 1388. شماره 68. صص95-97.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ کریر، ژان کلود (1382). یادی از مهین تجدد. بخارا. سال6. شماره32. صص337-339.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ زرگر، شهرام (1388). مهین جهانبگلو (تجدد). کتاب صحنه دوره جدید. پاییز 1388. شماره 68. صص95-97.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ کریر، ژان کلود (1382). یادی از مهین تجدد. بخارا. سال6. شماره32. صص337-339.
  6. زرگر، شهرام (1388). مهین جهانبگلو (تجدد). کتاب صحنه دوره جدید. پاییز 1388. شماره 68. صص95-97.