فاطمه مسعود انصاری

فاطمه مسعود انصاری از زنان خیر و مدرسه ساز ایرانی بود.

زندگینامه

فاطمه مسعود انصاری دختر محسن مسعود انصاری بود. این خانواده در اصل از منطقه هرات بودند که به اشلق آذربایجان مربوط می شد؛ ولی چند نسل قبل به تهران آمده بودند. پدرش مردی متشرع بود که در تأسیس و ساخت مسجد سجاد در خیابان جمهوری و درمانگاه در آن ناحیه سهیم بود. فاطمه در تهران و در مدرسه ناموس تحصیلات خود را به پایان رساند و از اولین زنانی بود که برای تحصیل به اروپا فرستاده شد. او در سال 1314 به آلمان رفت و آموزش پیش از دبستان خواند. اهل قلم بود و چند مقاله در نشریه عالم نسوان به چاپ رسانیده بود. او دیدگاه روشنفکرانه ای نسبت به مباحث زن در تعلیم و تربیت داشت. پس از بازگشت وی از آلمان مدیریت یک مدرسه پسرانه به وی پیشنهادشد با مخالفت پدرش محسن مسعود انصاری روبرو شد. البته خودش ظاهرا گفته بود برای این شغل خیلی جوان است. او مدتی پس از بازگشت از آلمان، در هفتم خرداد 1316، با پسرعموی پدرش، عبدالحسین مسعود انصاری، ازدواج کرد. حاصل این ازدواج سه فرزند به نامهای نوش آفرین، علی مراد و امیر خسرو بود.

تأسیس مدرسه

فاطمه مسعود انصاری هرگز کار رسمی به صورت یک شغل نداشت، ولی همیشه در کارهای اجتماعی بسیار فعال بود. یبه علت این که همسرش دیپلمات بود به کشورهای مختلفی سفر کرده بود. یکی از کارهایی که در سال های آخر عمر انجام داد، این بود که تابلوهای عالی و عتیقه هایی که همسرش از کشورهای مختلف جمع آوری کرده بود را با طیب خاطر فروخت و دو مدرسه ساخت. فاطمه مسعود انصاری به این مدارس عشق می ورزید و شاید تا یک هفته قبل از فوتش هم خوشحال می شد که بتواند در مراسم خاصی در مدارس شرکت کند و کنار کودکان باشد. این خصوصیت را از پدرش به ارث برده بود که از اولین مدرسه سازان منطقه ورامین بود. خانواده او معتقد بودند که با ساختن مدرسه و بالا بردن سطح آگاهی و توسعه تعلیم و تربیت، می شود برای این مملکت گام هایی برداشت.