امینه اقدس

از دانشنامه الکترونیکی زنان
نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۱ توسط Boroujerdi (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

زندگی‌نامه

زبیده خانم ملقب به امینه اقدس و امین اقدس (؟ -131۲ق.) در بیجار گروس به دنیا آمد. وی که عمه غلامعلی‌خان ملقب به عزیز­السلطان مشهور به ملیجک بود از همسران ناصرالدین شاه قاجار و از سوگلی‌های دربار بود. ناصرالدین شاه در سفر به مناطق غربی کشور، زبیده را که طفلی یتیم بود، در بیجار گروس خریداری کرد و تربیت او را به زعفران باجی مسئول صندوق­خانه اندرون که خود مورد توجه شاه بود سپرد. بعد از یک سال فراگیری امور و تربیت در اندرونی شاه، او به عقد موقت ناصرالدین شاه درآمد.

زبیده خانم تنها زنی بود که به همراه شاه به منزل جیران فروغ‌السلطنه، همسر محبوب ناصرالدین شاه، رفت و آمد می­‌کرد. در منزل فروغ‌السلطنه با ننه حاجیه که از زنان اندرون بود آشنا شد و بسیاری از شگردهای عزیز شدن نزد شاه را از وی آموخت. او از گربه‌های محبوب شاه مانند ببری‌خان و غیره نگهداری می‌کرد. اعتماد شاه به زبیده به حدی بود که خزانه­‌داری مخصوص شاه به او سپرده شد و به همین سبب «امین اقدس» نام گرفت.[۱] رقیب سرسخت امین اقدس در حرمسرا، انیس‌الدوله بود که هر دو نیز نازا بودند. برگ برنده امین اقدس برادرزاده‌اش ملیجک بود که نزد شاه اعتبار داشت.

بیماری آب سیاه بینایی این سوگلی ناصرالدین شاه را از او گرفت. درمان‌های دکتر دیکسون انگلیسی نیز در بهبودی وی اثری نداشت. شاه برای ادامه درمان از دو چشم پزشک ایرانی به نام‌های میرزا ابوالقاسم نایینی و میرزا محمد حسین کحال عراقی نیز دعوت کرد.[۲] شاه تصمیم گرفت که امین اقدس را برای عمل جراحی به اروپا بفرستد. به همین منظور در سال 1268 امین اقدس با هیأتی به ریاست «سعد­السلطنه» حاکم قزوین و میرزا حسین کاشی پزشک مخصوص به وین رفتند. هفتادهزارتومان هزینه سفر شدُ ولی درمان در آنجا نیز بی‌نتیجه بود و امین اقدس نابینا به ایران بازگشت[۳]. او در ذی الحجه ۱۳۱۲ هجری قمری ‍‍‍‍س از یک دوره نابینای و فلج سکته کرد و از دنیا رفت.[۴]

امینه اقدس نخستین زن ایرانی بود که بدون شوهر و برای معالجه به خارج از ایران سفر کرد.


منابع

.Amina Aqdas (2000). In encyclopedia Iranica. New York: Bibliotheca Persica Press

  1. تفضلی، ابوالقاسم؛ معتضد، خسرو (1378). از فروغ‌السلطنه تا انیس‌الدوله، زنان حرمسرای ناصرالدین شاه. تهران: گلریز.
  2. دژم، عذرا (1384). اولین زنان. تهران: علم. ص65.
  3. سعدوندیان، سیروس (۱۳۸۷در خلوت سلطان، تهران: نگارستان کتاب.ص ۳۵۲-۳۵۳.
  4. سعدوندیان، سیروس (۱۳۸۶در خلوت سلطان، تهران: نگارستان کتاب.ص ۳۵۳.