فاطمه همایون مقدم
فاطمه همایون مقدم (1324- 1375) فعال سیاسی و نماینده مردم تبریز در دوره چهارم مجلس شورای اسلامی (1371-1375) بود.[۱]
زندگی‌نامه
فاطمه همایون مقدم فرزند یوسفعلی در سال 1324 در آذرشهر به دنیا آمد.[۱] وی قرآن را در دوران کودکی نزد پدر آموخت و حافظ چند سوره شد. همایون مقدم پس از پایان تحصیلات متوسطه در قم، به دانشگاه رفته و در رشته الهیات مشغول به تحصیل شد. برای مقطع کارشناسی ارشد رشته برنامه‌ریزی و مدیریت را انتخاب و موفق به دریافت دانشنامه فوق‌لیسانس در این رشته شد. وی ضمن تحصیل در دانشگاه، علوم حوزوی را تا سطح دو به اتمام رساند و یک سال نیز در دروس خارج فقه شرکت کرد.[۲]
وی در سال 1375 در پی یک حادثه رانندگی چشم از جهان فروبست.
فعالیت‌های شغلی و اجتماعی
فاطمه همایون مقدم فعالیت‌های شغلی را با تدریس در آموزش و پرورش آغاز کرد. سپس به تدریج مدیریت دبیرستان‌های راه دانش، نوشیروان، ماری مانوکیان، بوعلی، هشتم شهریور، امامیه و شهید مدرس را عهده‌دار شد. از دیگر سمت‌های او مدیریت حوزه‌های علمیه شهید حقانی، مدرسه الزهرا و دارالمعلمات الزهرا بود. وی همچنین پس از پایان دوره چهارم مجلس به سمت بازرس وزارت آموزش و پرورش منصوب شد. از دیگر مشاغل وی تدریس در دانشگاه شهید بهشتی و آزاد اسلامی بود.[۲]
فعالیت‌های سیاسی
فاطمه همایون مقدم فعالیت‌های سیاسی خود را از سال 1350 آغاز کرد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی با عضویت در حزب جمهوری اسلامی به فعالیت‌های سیاسی خود ادامه داد و سپس با تعطیلی حزب، به عضویت جامعه اسلامی فرهنگیان و جامعه زینب درآمد.[۲] همایون مقدم در سال 1371 در انتخابات دوره چهارم قانون‌گذاری شرکت کرد و موفق شد به عنوان نماینده مردم تبریز به مجلس شورای اسلامی راه یابد.[۱] وی در مجلس عضو کمیسیون فرهنگ و آموزش عالی بود.[۲]
اقدامات
از جمله طرح‌هایی که همایون مقدم در تصویب آنها در مجلس نقش داشت، عبارت‌اند از: قانون تأمین زنان و کودکان بی‌سرپرست، قانون ترویج تغذیه با شیر مادر و حمایت از مادران در دوران شیردهی، قانون تنظیم خانواده و جمعیت، طرح حمایت از زنان خودسرپرست، طرح اصلاح قانون نیمه وقت کارکنان زن و تقلیل ساعت کار آنان، طرح ممنوعیت استفاده ابزاری از زنان در مطبوعات، طرح تشکیل کمیسیون زنان و خانواده که برای اولین بار در مجلس چهارم مطرح شد.[۲]