خمار

خمار /xemār/ به سرپوش زنان گفته می شود.

تعریف

واژه ای است عربی مشتق از فعل خمر /xamr/ به معنای پوشاندن. به معنای روسری، معجر زنان، و یا پ‍وششی که زن سر خود را با آن می­‌پوشاند و زیادی آن را آویزان می‌کند. گلیوس زباندان رومی که در قرن دوم میلادی می‌زیسته خمار را نوعی حجاب برای زنان توصیف می‌کند که قسمت جلوی گردن، چانه و دهان را می پوشاند و روی فرق سر به هم متصل می‌شود.

کاربرد

در قرآن این واژه به صورت جمع (خمر/xomor/) در آیه 31 سوره نور به کار رفته­ است: «....وَلیَضرِبنَ بِخُمُرِهِنَّ علی جُیوبِِنَّ..... » معنای آن این است که به زنان دستور بده تا اطراف روسری خود را به گردن و سینه­ های خود انداخته و آن را بپوشانند. طبق آنچه در تفاسیر آمده، زنان مسلمان قبل از نزول این آیه، قسمت اضافی روسری را به پشت سر می‏ انداختند. در نتیجه گردن و قسمت بالای سینه آنان پیدا بود. با نزول آیه شریفه یاد شده، زنان موظف شدند این قسمت را نیز بپوشانند به طوری که علاوه بر مو، گردن ، سینه و زینتهای آن بخشها مانند گوشواره و گردنبند هم پوشیده شود.

این آیه برای وجوب حجاب زنان مورد استناد فقها قرار می‌گیرد. حداقل پوشش در نماز خمار و درع بیان شده است. به علاوه مستحب است بخشی از کفن زن خمار باشد.

منابع

نویسنده: حکمت بروجردی