باشماخ
نسخهٔ تاریخ ۳۱ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۴۶ توسط Boroujerdi (بحث | مشارکتها)
دهان بند
باشماخ پارچهٔ سه گوش کوچک و سفیدی از جنس ململ بود که دختران بعد از ازدواج از آن استفاده می کردند. این پارچهٔ مثلثی طوری روی صورت بسته می شد که چانه و در مواقعی دهان را به طور کامل می پوشاند. باشماخ زیر لاچاک اصلی در پشت گردن محکم می شد. زنان این پارچه را همواره روی صورت خود نگاه می داشتند و فقط موقع غذا خوردن آن را پایین می کشیدند.[۱]
نویسنده: حکمت بروجردی